Príslovia 9
1 Moudrost vystavěla dům svůj, vytesavši sloupů svých sedm.
De wijsheid heeft zich een huis gebouwd, Haar zeven zuilen opgericht,
2 Zbila dobytek svůj, smísila víno své, stůl také svůj připravila.
Haar vee geslacht, haar wijn gemengd, Haar dis ook bereid.
3 A poslavši děvečky své, volá na vrchu nejvyšších míst v městě:
Nu laat ze haar dienstmaagden noden Op de hoogste punten der stad:
4 Kdožkoli jest hloupý, uchyl se sem. Až i bláznivým říká:
Wie onervaren is, kome hierheen, Wie onverstandig is, tot hem wil ik spreken.
5 Poďte, jezte chléb můj, a píte víno, kteréž jsem smísila.
Komt, eet van mijn spijzen, En drinkt van de wijn die ik mengde;
6 Opusťte hloupost a živi buďte, a choďte cestou rozumnosti.
Laat de onnozelheid varen, opdat gij moogt leven, Betreedt de rechte weg van het verstand!
7 Kdo tresce posměvače, dochází hanby, a kdo přimlouvá bezbožnému, pohanění.
Wie een spotter vermaant, berokkent zich schande, En wie een booswicht bestraft, op hem komt een smet.
8 Nedomlouvej posměvači, aby tě nevzal v nenávist; přimlouvej moudrému, a bude tě milovati.
Ge moet geen spotter bestraffen, hij zal u erom haten, Bestraf een wijze, hij zal er u dankbaar voor zijn.
9 Učiň to moudrému, a bude moudřejší; pouč spravedlivého, a bude umělejší.
Deel mee aan een wijze: hij wordt nog wijzer, Onderricht een rechtvaardige: hij zal zijn inzicht verdiepen.
10 Počátek moudrosti jest bázeň Hospodinova, a umění svatých rozumnost.
Ontzag voor Jahweh is de grondslag der wijsheid, Den Heilige kennen is inzicht.
11 Nebo skrze mne rozmnoží se dnové tvoji, a přidánoť bude let života.
Want door Jahweh worden uw dagen vermeerderd. Worden jaren van leven u toegevoegd.
12 Budeš-li moudrý, sobě moudrý budeš; pakli posměvač, sám vytrpíš.
Zijt ge wijs, ge zijt wijs tot uw eigen voordeel; Zijt ge eigenwijs, gij alleen moet ervoor boeten!
13 Žena bláznivá štěbetná, nesmyslná, a nic neumí.
De dwaasheid is een wispelturige vrouw, Een verleidster, die geen schaamte kent.
14 A sedí u dveří domu svého na stolici, na místech vysokých v městě,
Ze zit aan de deur van haar huis, In een zetel op de hoogten der stad;
15 Aby volala jdoucích cestou, kteříž přímo jdou stezkami svými, řkuci:
Zij nodigt de voorbijgangers uit, Hen die recht huns weegs willen gaan:
16 Kdo jest hloupý, uchyl se sem. A bláznivému říká:
Wie onervaren is, kome hierheen, Wie onverstandig is, tot hem wil ik spreken!
17 Voda kradená sladší jest, a chléb pokoutní chutnější.
Gestolen water is zoet, Heimelijk gegeten brood smaakt lekker!
