Príslovia 8
1 Zdaliž moudrost nevolá, a rozumnost nevydává hlasu svého?
Ĉu ne vokas la saĝo? Kaj ĉu la prudento ne aŭdigas sian voĉon?
2 Na vrchu vysokých míst, u cesty, na rozcestí stojí,
Ĝi staras sur la pinto de altaĵoj, Apud la vojo, ĉe la vojkruĉiĝoj.
3 U bran, kudy se chodí do města, a kudy se chodí dveřmi, volá, řkuci:
Apud la pordegoj, ĉe la eniro en la urbon, Ĉe la eniro tra la pordoj, ĝi kantas:
4 Na vásť, ó muži, volám, a hlas můj jest k synům lidským.
Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia voĉo sin turnas al la homoj:
5 Poučte se hloupí opatrnosti, a blázni srozumějte srdcem.
Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.
6 Poslouchejtež, nebo znamenité věci mluviti budu, a otevření rtů mých pouhou pravdu.
Aŭskultu, ĉar mi parolos gravaĵon, Kaj ĝustaĵo eliros el mia buŝo.
7 Jistě žeť pravdu zvěstují ústa má, a ohavností jest rtům mým bezbožnost.
Ĉar mia lango parolos veron, Kaj malpiaĵon abomenas miaj lipoj.
8 Spravedlivé jsou všecky řeči úst mých, není v nich nic křivého ani převráceného.
Justaj estas ĉiuj paroloj de mia buŝo; Ili ne enhavas falson kaj malicon.
9 Všecky pravé jsou rozumějícímu, a přímé těm, kteříž nalézají umění.
Ĉiuj ili estas ĝustaj por tiu, kiu ilin komprenas, Kaj justaj por tiuj, kiuj akiris scion.
10 Přijmětež cvičení mé raději než stříbro, a umění raději než zlato nejvýbornější.
Prenu mian instruon, kaj ne arĝenton; Kaj la scion ŝatu pli, ol plej puran oron.
11 Nebo lepší jest moudrost než drahé kamení, tak že jakékoli věci žádostivé vrovnati se jí nemohou.
Ĉar saĝo estas pli bona ol multekostaj ŝtonoj; Kaj nenio, kion oni povas deziri, povas esti egala al ĝi.
12 Já moudrost bydlím s opatrností, a umění pravé prozřetelnosti přítomné mám.
Mi, saĝo, loĝas kun la prudento, Kaj mi trovas prudentajn konsilojn.
13 Bázeň Hospodinova jest v nenávisti míti zlé, pýchy a vysokomyslnosti, i cesty zlé a úst převrácených nenávidím.
Timo antaŭ la Eternulo malamas malbonon, Fieron, malhumilon, kaj malbonan vojon; Malsinceran buŝon mi malamas.
14 Má jest rada i šťastný prospěch, jáť jsem rozumnost, a má jest síla.
De mi venas konsilo kaj bonaranĝo; Mi estas prudento; al mi apartenas forto.
15 Skrze mne králové kralují, a knížata ustanovují věci spravedlivé.
Per mi reĝas la reĝoj, Kaj la estroj donas leĝojn de justeco.
16 Skrze mne knížata panují, páni i všickni soudcové zemští.
Per mi regas la princoj Kaj la potenculoj kaj ĉiuj juĝantoj sur la tero.
17 Já milující mne miluji, a kteříž mne pilně hledají, nalézají mne.
Mi amas miajn amantojn; Kaj miaj serĉantoj min trovos.
18 Bohatství a sláva při mně jest, zboží trvánlivé i spravedlnost.
Riĉo kaj gloro estas ĉe mi, Daŭra havo kaj justo.
19 Lepší jest ovoce mé než nejlepší zlato, i než ryzí, a užitek můj než stříbro výborné.
Mia frukto estas pli bona ol oro kaj ol plej pura oro; Kaj la rikolto de mi estas pli bona ol elektita arĝento.
20 Stezkou spravedlnosti vodím, prostředkem stezek soudu,
Laŭ la vojo de vero mi iras, Laŭ la vojstreko de la justo;
21 Abych těm, kteříž mne milují, přidědila zboží věčné, a poklady jejich naplnila.
Por heredigi al miaj amantoj esencan bonon, Kaj plenigi iliajn trezorejojn.
22 Hospodin měl mne při počátku cesty své, před skutky svými, přede všemi časy.
La Eternulo min formis en la komenco de Sia vojo, Antaŭ Siaj kreitaĵoj, tre antikve.
23 Před věky ustanovena jsem, před počátkem, prvé než byla země.
Antaŭ eterno mi estis firme fondita, en la komenco, Antaŭ la kreo de la tero.
24 Když ještě nebylo propasti, zplozena jsem, když ještě nebylo studnic oplývajících vodami.
Kiam ankoraŭ ne ekzistis la abismoj, mi estis jam naskita, Kiam ankoraŭ ne ekzistis fontoj, ŝprucigantaj akvon.
25 Prvé než hory založeny byly, než byli pahrbkové, zplozena jsem;
Antaŭ ol la montoj estis starigitaj, Antaŭ la altaĵoj mi estis kreita;
26 Ještě byl neučinil země a rovin, ani začátku prachu okršlku zemského.
Kiam la tero ankoraŭ ne estis farita, nek la kampoj, Nek la komencaj polveroj de la mondo.
27 Když připravoval nebesa, byla jsem tu, když vyměřoval okrouhlost nad propastí;
Dum Li firmigis la ĉielojn, mi jam estis tie; Dum Li desegnis limojn sur la supraĵo de la abismo,
28 Když upevňoval oblaky u výsosti, když utvrzoval studnice propasti;
Dum Li fortikigis la nubojn supre, Dum Li firmigis la fontojn de la abismo,
29 Když ukládal moři cíl jeho, a vodám, aby nepřestupovaly rozkázaní jeho, když vyměřoval základy země:
Dum Li donis Sian leĝon al la maro, Por ke la akvoj ne transpaŝu siajn bordojn, Kaj dum Li difinis la fundamentojn de la tero:
30 Tehdáž byla jsem od něho pěstována, a byla jsem jeho potěšení na každý den, anobrž hrám před ním každého času;
Tiam mi estis ĉe Li kiel konstruanto; Mi estis la ĝojo de ĉiuj tagoj, Ludante antaŭ Li ĉiutempe.
31 Hrám i na okršlku země jeho, a rozkoše mé s syny lidskými.
Mi ludas sur Lia mondo-tero; Kaj mia ĝojo estas inter la homidoj.
32 A tak tedy, synové, poslechněte mne, nebo blahoslavení jsou ostříhající cest mých.
Kaj nun, infanoj, aŭskultu min; Kaj feliĉaj estos tiuj, kiuj iras laŭ miaj vojoj.
33 Poslouchejte cvičení, a nabuďte rozumu, a nerozpakujte se.
Aŭskultu instruon kaj saĝiĝu, Kaj ne forĵetu ĝin.
34 Blahoslavený člověk, kterýž mne slýchá, bdě u dveří mých na každý den, šetře veřejí dveří mých.
Feliĉa estas la homo, kiu min aŭskultas, Kiu maldormas ĉiutage ĉe miaj pordoj, Kiu staras garde ĉe la fostoj de miaj pordegoj.
35 Nebo kdož mne nalézá, nalézá život, a dosahuje lásky od Hospodina.
Ĉar kiu min trovis, tiu trovis vivon, Kaj akiros favoron de la Eternulo.
36 Ale kdož hřeší proti mně, ukrutenství provodí nad duší svou; všickni, kteříž mne nenávidí, milují smrt.
Sed kiu maltrafas min, tiu difektas sian animon; Ĉiuj, kiuj min malamas, amas la morton.
