Príslovia 7
1 Synu můj, ostříhej řečí mých, a přikázaní má schovej u sebe.
Synu mój, strzeż moich słów i przechowuj u siebie moje przykazania.
2 Ostříhej přikázaní mých, a živ budeš, a naučení mého jako zřítelnice očí svých.
Strzeż moich przykazań, a będziesz żył; [strzeż] mojego prawa jak źrenicy swych oczu.
3 Přivaž je na prsty své, napiš je na tabuli srdce svého.
Przywiąż je do swoich palców, wypisz je na tablicy twego serca.
4 Rci moudrosti: Sestra má jsi ty, a rozumnost přítelkyní jmenuj,
Mów do mądrości: Jesteś moją siostrą, a roztropność nazywaj przyjaciółką;
5 Aby tě ostříhala od ženy cizí, od postranní, jenž řečmi svými lahodí.
Aby cię strzegły przed cudzą żoną i przed obcą, [która] mówi gładkie słowa.
6 Nebo z okna domu svého okénkem vyhlédaje,
Bo z okna swego domu wyglądałem przez kratę;
7 Viděl jsem mezi hloupými, spatřil jsem mezi mládeží mládence bláznivého.
I zobaczyłem wśród prostych, zauważyłem wśród chłopców nierozumnego młodzieńca;
8 Kterýž šel po ulici vedlé úhlu jejího, a cestou k domu jejímu kráčel,
Który przechodził ulicą blisko jej narożnika, idąc drogą do jej domu.
9 V soumrak, u večer dne, ve tmách nočních a v mrákotě.
O zmierzchu, pod wieczór, w ciemności nocnej i w mroku.
10 A aj, žena potkala ho v ozdobě nevěstčí a chytrého srdce,
A oto spotkała go kobieta w stroju nierządnicy, chytrego serca;
11 Štěbetná a opovážlivá, v domě jejím nezůstávají nohy její,
Wrzaskliwa i nieopanowana, której nogi nie mogą pozostać w domu:
12 Jednak vně, jednak na ulici u každého úhlu úklady činící.
Raz na dworze, raz na ulicach i czyha na każdym rogu.
13 I chopila jej, a políbila ho, a opovrhši stud, řekla jemu:
Chwyciła go i pocałowała, z bezczelną miną powiedziała do niego:
14 Oběti pokojné jsou u mne, dnes splnila jsem slib svůj.
U mnie są ofiary pojednawcze; spełniłam dzisiaj swoje śluby.
15 Protož vyšla jsem vstříc tobě, abych pilně hledala tváři tvé, i nalezla jsem tě.
Dlatego wyszłam ci naprzeciw, szukałam pilnie twojej twarzy i znalazłam cię.
16 Koberci jsem obestřela lůže své, s řezbami a prostěradly Egyptskými,
Obiłam kobiercami swoje łoże, [przystrojone] rzeźbieniem i prześcieradłami z Egiptu.
17 Vykadila jsem pokojík svůj mirrou a aloe a skořicí.
Skropiłam swoje posłanie mirrą, aloesem i cynamonem.
18 Poď, opojujme se milostí až do jitra, obveselíme se v milosti.
Chodź, upójmy się miłością aż do rana, nacieszmy się miłością.
19 Nebo není muže doma, odšel na cestu dalekou.
Bo [mojego] męża nie ma w domu; pojechał w daleką drogę.
20 Pytlík peněz vzal s sebou, v jistý den vrátí se do domu svého.
Wziął ze sobą worek pieniędzy; umówionego dnia wróci do domu.
21 I naklonila ho mnohými řečmi svými, a lahodností rtů svých přinutila jej.
Nakłoniła go mnóstwem swoich słów i zniewoliła go pochlebstwem swoich warg.
22 Šel za ní hned, jako vůl k zabití chodívá, a jako blázen v pouta, jimiž by trestán byl.
Wnet poszedł za nią jak wół prowadzony na rzeź i jak głupi na karę pęt.
23 Dokudž nepronikla střela jater jeho, pospíchal jako pták k osídlu, nevěda, že ono bezživotí jeho jest.
Aż strzała przebije mu wątrobę; spieszy jak ptak w sidła, nie wiedząc, że [chodzi] o jego życie.
24 Protož nyní, synové, slyšte mne, a pozorujte řečí úst mých.
Więc teraz słuchajcie mnie, synowie, i zważajcie na słowa moich ust.
25 Neuchyluj se k cestám jejím srdce tvé, aniž se toulej po stezkách jejích.
Niech twoje serce nie zbacza na jej drogi i nie tułaj się po jej ścieżkach.
26 Nebo mnohé zranivši, porazila, a silní všickni zmordováni jsou od ní.
Bo wielu zranionych strąciła i wielu mocarzy pozabijała.
