Príslovia 7
1 Synu můj, ostříhej řečí mých, a přikázaní má schovej u sebe.
Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
2 Ostříhej přikázaní mých, a živ budeš, a naučení mého jako zřítelnice očí svých.
Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
3 Přivaž je na prsty své, napiš je na tabuli srdce svého.
Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
4 Rci moudrosti: Sestra má jsi ty, a rozumnost přítelkyní jmenuj,
Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
5 Aby tě ostříhala od ženy cizí, od postranní, jenž řečmi svými lahodí.
Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
6 Nebo z okna domu svého okénkem vyhlédaje,
Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
7 Viděl jsem mezi hloupými, spatřil jsem mezi mládeží mládence bláznivého.
I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
8 Kterýž šel po ulici vedlé úhlu jejího, a cestou k domu jejímu kráčel,
Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
9 V soumrak, u večer dne, ve tmách nočních a v mrákotě.
Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
10 A aj, žena potkala ho v ozdobě nevěstčí a chytrého srdce,
A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
11 Štěbetná a opovážlivá, v domě jejím nezůstávají nohy její,
Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
12 Jednak vně, jednak na ulici u každého úhlu úklady činící.
Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
13 I chopila jej, a políbila ho, a opovrhši stud, řekla jemu:
I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
14 Oběti pokojné jsou u mne, dnes splnila jsem slib svůj.
Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
15 Protož vyšla jsem vstříc tobě, abych pilně hledala tváři tvé, i nalezla jsem tě.
Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
16 Koberci jsem obestřela lůže své, s řezbami a prostěradly Egyptskými,
Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
17 Vykadila jsem pokojík svůj mirrou a aloe a skořicí.
Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
18 Poď, opojujme se milostí až do jitra, obveselíme se v milosti.
Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
19 Nebo není muže doma, odšel na cestu dalekou.
Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
20 Pytlík peněz vzal s sebou, v jistý den vrátí se do domu svého.
Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
21 I naklonila ho mnohými řečmi svými, a lahodností rtů svých přinutila jej.
I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
22 Šel za ní hned, jako vůl k zabití chodívá, a jako blázen v pouta, jimiž by trestán byl.
Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
23 Dokudž nepronikla střela jater jeho, pospíchal jako pták k osídlu, nevěda, že ono bezživotí jeho jest.
I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
24 Protož nyní, synové, slyšte mne, a pozorujte řečí úst mých.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
25 Neuchyluj se k cestám jejím srdce tvé, aniž se toulej po stezkách jejích.
Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
26 Nebo mnohé zranivši, porazila, a silní všickni zmordováni jsou od ní.
Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
