Príslovia 7
1 Synu můj, ostříhej řečí mých, a přikázaní má schovej u sebe.
Oğlum, sözlərimə bağlı qal, Əmrlərimi özündə saxla.
2 Ostříhej přikázaní mých, a živ budeš, a naučení mého jako zřítelnice očí svých.
Əmrlərimə bağlı qalsan, yaşayacaqsan, Təlimimi göz bəbəyin kimi qoru.
3 Přivaž je na prsty své, napiš je na tabuli srdce svého.
Onları üzük kimi barmağına keçir, Ürəyinin lövhəsinə köçür.
4 Rci moudrosti: Sestra má jsi ty, a rozumnost přítelkyní jmenuj,
Hikmətə de: «Bacımsan», İdraka söylə: «Yaxın dostumsan».
5 Aby tě ostříhala od ženy cizí, od postranní, jenž řečmi svými lahodí.
Onlar səni əxlaqsız qadından, Şirindilli yad arvaddan qoruyar.
6 Nebo z okna domu svého okénkem vyhlédaje,
Evimin pəncərəsinin şəbəkəsindən Mən bayıra baxırdım.
7 Viděl jsem mezi hloupými, spatřil jsem mezi mládeží mládence bláznivého.
Bir dəstə cahil gənc arasında Qanmaz bir cavanı gördüm.
8 Kterýž šel po ulici vedlé úhlu jejího, a cestou k domu jejímu kráčel,
Bu qadının evinin tininə yaxın küçədən keçirdi, Onun evi olan yolla gedirdi.
9 V soumrak, u večer dne, ve tmách nočních a v mrákotě.
Alaqaranlıqda, gün batanda, Gecə düşəndə, hava qaralanda.
10 A aj, žena potkala ho v ozdobě nevěstčí a chytrého srdce,
Fahişə libaslı, qəlbi fitnə dolu bu qadın Dərhal onu qarşıladı.
11 Štěbetná a opovážlivá, v domě jejím nezůstávají nohy její,
O hay-küyçüdür, o bihəyadır, Öz evində oturmayandır.
12 Jednak vně, jednak na ulici u každého úhlu úklady činící.
Gah küçəyə, gah meydanlara çıxar, Hər tin başı bir pusqu qurar.
13 I chopila jej, a políbila ho, a opovrhši stud, řekla jemu:
O, oğlanı tutub öpdü, Həyasızcasına belə dedi:
14 Oběti pokojné jsou u mne, dnes splnila jsem slib svůj.
«Ünsiyyət qurbanı kəsməyə borclu idim, Əhdimə bu gün əməl etmişəm.
15 Protož vyšla jsem vstříc tobě, abych pilně hledala tváři tvé, i nalezla jsem tě.
Ona görə səni görmək üçün qarşına çıxdım, Səni çox axtardım, axır ki tapdım.
16 Koberci jsem obestřela lůže své, s řezbami a prostěradly Egyptskými,
Yatağıma Misir kətanından toxunan Əlvan üz çəkmişəm.
17 Vykadila jsem pokojík svůj mirrou a aloe a skořicí.
Yorğan-döşəyimə Mirra, əzvay, darçın səpmişəm.
18 Poď, opojujme se milostí až do jitra, obveselíme se v milosti.
Gəl sübhə qədər doyunca sevişək, Eşqdən məst olaq.
19 Nebo není muže doma, odšel na cestu dalekou.
Ərim evdə yoxdur, Uzaq bir səfərə gedib.
20 Pytlík peněz vzal s sebou, v jistý den vrátí se do domu svého.
Pul kisəsini götürüb, Evə ay bədirlənəndə qayıdacaq».
21 I naklonila ho mnohými řečmi svými, a lahodností rtů svých přinutila jej.
Fəndlər işlədib onu tovladı, Şirin dilə tutub yoldan çıxartdı.
22 Šel za ní hned, jako vůl k zabití chodívá, a jako blázen v pouta, jimiž by trestán byl.
Kəsilməyə aparılan bir öküz kimi, Kəməndə salınan bir maral kimi Bu oğlan o qadının ardınca düşdü.
23 Dokudž nepronikla střela jater jeho, pospíchal jako pták k osídlu, nevěda, že ono bezživotí jeho jest.
Axırda ciyərinə bir ox saplanacaq. Uçub tez tora düşən quş kimi Bu oğlan da canının alınacağını bilmirdi.
24 Protož nyní, synové, slyšte mne, a pozorujte řečí úst mých.
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın, Dilimdən çıxan sözlərə laqeyd olmayın.
25 Neuchyluj se k cestám jejím srdce tvé, aniž se toulej po stezkách jejích.
Qoyma qəlbin o qadının yollarına meyl etsin, Onun yoluna dönmə.
26 Nebo mnohé zranivši, porazila, a silní všickni zmordováni jsou od ní.
Çünki o qadın nə qədər insanı qurban edib, Nə qədər adamı öldürüb.
