Príslovia 6
1 Synu můj, slíbil-lis za přítele svého, podal-lis cizímu ruky své,
Synu mój! jeźlibyś ręczył za przyjaciela twego, a dałbyś obcemu rękę twoję:
2 Zapleten jsi slovy úst svých, jat jsi řečmi úst svých.
Usidliłeś się słowy ust twoich, pojmanyś mowami ust twoich.
3 Učiniž tedy toto, synu můj, a vyprosť se, poněvadžs se dostal v ruku přítele svého. Jdi, pokoř se, a probuď přítele svého.
Przetoż uczyń tak, synu mój! a wyzwól się, gdyżeś wpadł w rękę przyjaciela twego; idźże, upokórz się, a nalegaj na przyjaciela twego.
4 Nedej usnouti očím svým, a zdřímati víčkám svým.
Nie dawaj snu oczom twoim, ani drzemania powiekom twoim.
5 Vydři se jako srna z ruky, a jako pták z ruky čižebníka.
Wyrwij się jako łani z rąk myśliwca i jako ptak z ręki ptasznika.
6 Jdi k mravenci, lenochu, shlédni cesty jeho, a nabuď moudrosti.
Idź do mrówki, leniwcze! obacz drogi jej, a nabądź mądrości;
7 Kterýž nemaje vůdce, ani správce, ani pána,
Która, choć nie ma wodza, ani przełożonego, ani pana,
8 Připravuje v létě pokrm svůj, shromažďuje ve žni potravu svou.
Przecież w lecie gotuje pokarm swój, a zgromadza w żniwa żywność swoję.
9 Dokudž lenochu ležeti budeš? Skoro-liž vstaneš ze sna svého?
Leniwcze! dokądże leżeć będziesz? kiedyż wstaniesz ze snu swego?
10 Maličko pospíš, maličko zdřímeš, maličko složíš ruce, abys poležel,
Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał.
11 V tom přijde jako pocestný chudoba tvá, a nouze tvá jako muž zbrojný.
A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój, jako mąż zbrojny.
12 Èlověk nešlechetný, muž nepravý chodí v převrácenosti úst.
Człowiek niepobożny, mąż złośliwy chodzi w przewrotności ust;
13 Mhourá očima svýma, mluví nohama svýma, ukazuje prsty svými.
Mruga oczyma swemi, mówi nogami swemi, ukazuje palcami swemi;
14 Převrácenost všeliká jest v srdci jeho, smýšlí zlé všelikého času, sváry rozsívá.
Przewrotności są w sercu jego, myśli złe na każdy czas, a zwady rozsiewa.
15 A protož v náhle přijde bída jeho, rychle setřín bude, a nebudeť uléčení.
Przetoż prędko przyjdzie upadek jego; nagle skruszony będzie bez uleczenia.
16 Těchto šesti věcí nenávidí Hospodin, a sedmá ohavností jest duši jeho:
Sześć jest rzeczy, których nienawidzi Pan, a siódma jest obrzydliwością duszy jego;
17 Očí vysokých, jazyka lživého, a rukou vylévajících krev nevinnou,
Oczów wyniosłych, języka kłamliwego, i rąk wylewających krew niewinną;
18 Srdce, kteréž ukládá myšlení nepravá, noh kvapných běžeti ke zlému,
Serca, które knuje myśli złe; nóg, które się kwapią bieżeć ku złemu;
19 Svědka lživého, mluvícího lež, a toho, jenž rozsívá různice mezi bratřími.
Świadka fałszywego, który mówi kłamstwo, i tego, który sieje rosterki między braćmi.
20 Ostříhejž, synu můj, přikázaní otce svého, a neopouštěj naučení matky své.
Strzeżże, synu mój! przykazania ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
21 Přivazuj je k srdci svému ustavičně, a k hrdlu svému je připínej.
Wiążże je zawżdy u serca twego, a wieszaj je u szyi twojej.
22 Kamžkoli půjdeš, ono tě zprovodí, když spáti budeš, bude tě ostříhati, a když procítíš, bude s tebou rozmlouvati,
Gdziekolwiek pójdziesz, poprowadzi cię; gdy, zaśniesz strzedz cię będzie, a gdy się ocucisz, rozmawiać z tobą będzie,
23 (Nebo přikázaní jest svíce, a naučení světlo, a cesta života jsou domlouvání vyučující),
(Bo przykazanie jest pochodnią, nauka światłością, a drogą żywota są karności ćwiczenia.)
24 Aby tě ostříhalo od ženy zlé, od úlisnosti jazyka ženy cizí.
Aby cię strzegły od niewiasty złej, i od łagodnego języka niewiasty obcej.
25 Nežádejž krásy její v srdci svém, a nechať tě nejímá víčky svými.
Nie pożądaj piękności jej w sercu twojem, a niech cię nie łowi powiekami swemi.
26 Nebo příčinou ženy cizoložné zchudl bys až do kusu chleba, anobrž žena cizoložná drahou duši ulovuje.
Albowiem dla niewiasty wszetecznej zubożeje człowiek aż do kęsa chleba; owszem żona cudzołożna drogą duszę łowi.
27 Může-liž kdo skrýti oheň v klíně svém, aby roucho jeho se nepropálilo?
Izaż może kto brać ogień do zanadrzy swoich, aby szaty jego nie zgorzały?
28 Může-liž kdo choditi po uhlí řeřavém, aby nohy jeho se neopálily?
Izaż może kto chodzić po rozpalonym węglu, aby się nogi jego nie poparzyły?
29 Tak kdož vchází k ženě bližního svého, nebudeť bez viny, kdož by se jí koli dotkl.
Tak kto wchodzi do żony bliźniego swego, nie będzie bez winy, ktokolwiek się jej dotknie.
30 Neuvozují potupy na zloděje, jestliže by ukradl, aby nasytil život svůj, když lační,
Nie kładą hańby na złodzieja, jeżliż co ukradnie, chcąc nasycić duszę swoję, będąc głodnym;
31 Ač postižen jsa, navracuje to sedmernásobně, vším statkem domu svého nahražuje:
Ale gdy go zastaną, nagradza siedmiorako, albo wszystkę majętność domu swego daje.
32 Ale cizoložící s ženou blázen jest; kdož hubí duši svou, tenť to činí;
Lecz cudzołożący z niewiastą głupi jest, a kto chce zatracić duszę swoję, ten to czyni.
33 Trápení a lehkosti dochází, a útržka jeho nebývá shlazena.
Karanie i zelżywość odniesie, a hańba jego nie będzie zgładzona.
34 Nebo zůřivý jest hněv muže, a neodpouštíť v den pomsty.
Bo zawisna miłość jest zapalczywością męża, a nie sfolguje w dzień pomsty.
35 Neohlídá se na žádnou záplatu, aniž přijímá, by i množství darů dával.
Nie będzie miał względu na żaden okup, ani przyjmie, chociażby mu najwięcej darów dawano.
