Príslovia 4
1 Poslouchejte, synové, učení otcova, a pozorujte, abyste poznali rozumnost.
Słuchajcie, synowie, pouczenia ojca i zważajcie na to, abyście poznali roztropność;
2 Nebo naučení dobré dávám vám, neopouštějtež zákona mého.
Bo daję wam dobrą naukę, nie porzucajcie mego prawa.
3 Když jsem byl syn u otce svého mladičký, a jediný při matce své,
Byłem bowiem synem mego ojca i [miłym] jedynakiem w oczach mojej matki.
4 On vyučoval mne a říkal mi: Ať se chopí výmluvností mých srdce tvé, ostříhej přikázaní mých, a živ budeš.
On mnie uczył, mówiąc mi: Niech twoje serce zachowa moje słowa; strzeż moich przykazań, a będziesz żył.
5 Nabuď moudrosti, nabuď rozumnosti; nezapomínej, ani se uchyluj od řečí úst mých.
Zdobywaj mądrość, zdobywaj roztropność; nie zapominaj i nie odstępuj od słów moich ust.
6 Neopouštějž jí, a bude tě ostříhati; miluj ji, a zachová tě.
Nie opuszczaj jej, a będzie cię strzegła; ukochaj ją, a zachowa cię.
7 Předně moudrosti, moudrosti nabývej, a za všecko jmění své zjednej rozumnost.
Podstawą [wszystkiego jest] mądrość; zdobywaj mądrość i za cały swój majątek zdobywaj roztropność.
8 Vyvyšuj ji, a zvýšíť tě; poctí tě, když ji přijmeš.
Wywyższaj ją, a ona wywyższy ciebie, rozsławi cię, gdy ją przyjmiesz.
9 Přidá hlavě tvé příjemnosti, korunou krásnou obdaří tě.
Wdzięczną ozdobę włoży ci na głowę, obdarzy cię koroną chwały.
10 Slyš, synu můj, a přijmi řeči mé, a tak rozmnoží se léta života tvého.
Słuchaj, synu mój, i przyjmij moje słowa, a pomnożą się lata twojego życia.
11 Cestě moudrosti učím tě, vedu tě stezkami přímými.
Nauczyłem cię drogi mądrości, po ścieżkach prawości cię wiodłem;
12 Když choditi budeš, nebude ssoužen krok tvůj, a poběhneš-li, neustrčíš se.
Gdy [nimi] pójdziesz, twoje kroki nie będą skrępowane; a jeśli pobiegniesz, nie potkniesz się.
13 Chopiž se učení, nepouštěj, ostříhej ho, nebo ono jest život tvůj.
Trzymaj się karności, nie opuszczaj [jej], strzeż jej, bo ona jest twoim życiem.
14 Na stezku bezbožných nevcházej, a nekráčej cestou zlostníků.
Nie chodź ścieżką niegodziwych i nie wchodź na drogę złych ludzi.
15 Opusť ji, nechoď po ní, uchyl se od ní, a pomiň jí.
Unikaj jej, nie chodź po niej; odwróć się od niej i omiń [ją];
16 Neboť nespí, leč zlost provedou; anobrž zahánín bývá sen jejich, dokudž ku pádu nepřivodí,
Bo [oni] nie zasną, dopóki nie zrobią czegoś złego; sen ich odleci, aż przywiodą [kogoś] do upadku;
17 Proto že jedí chléb bezbožnosti, a víno loupeží pijí.
Jedzą bowiem chleb nieprawości i piją wino przemocy.
18 Ale stezka spravedlivých jako světlo jasné, kteréž rozmáhá se, a svítí až do pravého dne.
Ale ścieżka sprawiedliwych [jest] jak jasne światło, które świeci coraz jaśniej aż do dnia doskonałego.
19 Cesta pak bezbožných jako mrákota; nevědí, na čem se ustrčiti mohou.
Droga niegodziwych [jest] jak ciemność; nie wiedzą, o co mogą się potknąć.
20 Synu můj, slov mých pozoruj, k řečem mým nakloň ucha svého.
Synu mój, zważaj na moje słowa; ku moim naukom nakłoń swe ucho.
21 Nechať neodcházejí od očí tvých, ostříhej jich u prostřed srdce svého.
Niech nie schodzą ci z oczu, zachowaj je w głębi twego serca.
22 Nebo životem jsou těm, kteříž je nalézají, i všemu tělu jejich lékařstvím.
[Są] bowiem życiem dla tych, którzy je znajdują, i lekarstwem dla całego ich ciała.
23 Přede vším, čehož se stříci sluší, ostříhej srdce svého, nebo z něho pochází život.
Strzeż twego serca z całą pilnością, bo z niego tryska życie.
24 Odlož od sebe převrácenost úst, a zlost rtů vzdal od sebe.
Odsuń od siebie przewrotność ust, oddal od siebie złośliwe wargi.
25 Oči tvé ať k dobrým věcem patří, a víčka tvá ať přímě hledí před tebou.
Niech twoje oczy patrzą na wprost, a twoje powieki niech będą zwrócone przed siebie.
26 Zvaž stezku noh svých, a všecky cesty tvé ať jsou spraveny.
Uważaj na ścieżkę twoich nóg, aby wszystkie twoje drogi były pewne.
27 Neuchyluj se na pravo ani na levo, odvrať nohu svou od zlého.
Nie zbaczaj ani na prawo, ani na lewo; odwróć twoją nogę od zła.
