Príslovia 4

1 Poslouchejte, synové, učení otcova, a pozorujte, abyste poznali rozumnost.

ای پسرانم، به نصیحت پدر خود گوش دهید و به آن توجه کنید تا دانا شوید.

2 Nebo naučení dobré dávám vám, neopouštějtež zákona mého.

پندهای من مفید است؛ آنها را به خاطر بسپارید.

3 Když jsem byl syn u otce svého mladičký, a jediný při matce své,

من هم زمانی جوان بودم؛ پدری داشتم و تنها فرزند عزیز مادرم بودم.

4 On vyučoval mne a říkal mi: Ať se chopí výmluvností mých srdce tvé, ostříhej přikázaní mých, a živ budeš.

پدرم به من پند می‌داد و می‌گفت: «اگر سخنان مرا بشنوی و به آنها عمل کنی، زنده خواهی ماند.

5 Nabuď moudrosti, nabuď rozumnosti; nezapomínej, ani se uchyluj od řečí úst mých.

حکمت و بصیرت را کسب کن. سخنان مرا فراموش نکن و از آنها منحرف نشو.

6 Neopouštějž jí, a bude tě ostříhati; miluj ji, a zachová tě.

حکمت را ترک نکن، زیرا از تو حمایت خواهد کرد. آن را دوست بدار که از تو محافظت خواهد نمود.

7 Předně moudrosti, moudrosti nabývej, a za všecko jmění své zjednej rozumnost.

حکمت از هر چیزی بهتر است؛ به هر قیمتی شده آن را به دست بیاور.

8 Vyvyšuj ji, a zvýšíť tě; poctí tě, když ji přijmeš.

اگر برای حکمت ارزش قائل شوی، او نیز تو را سربلند خواهد نمود. اگر حکمت را در آغوش بگیری او به تو عزت خواهد بخشید

9 Přidá hlavě tvé příjemnosti, korunou krásnou obdaří tě.

و تاج عزت و افتخار بر سرت خواهد نهاد.»

10 Slyš, synu můj, a přijmi řeči mé, a tak rozmnoží se léta života tvého.

پسرم به من گوش کن و آنچه به تو می‌گویم بپذیر تا عمری طولانی داشته باشی.

11 Cestě moudrosti učím tě, vedu tě stezkami přímými.

من به تو حکمت آموختم و تو را به سوی راستی هدایت نمودم.

12 Když choditi budeš, nebude ssoužen krok tvůj, a poběhneš-li, neustrčíš se.

وقتی راه روی مانعی بر سر راهت نخواهد بود و چون بدوی پایت نخواهد لغزید.

13 Chopiž se učení, nepouštěj, ostříhej ho, nebo ono jest život tvůj.

آنچه را که آموخته‌ای حفظ کن و آن را از دست نده؛ آن را نگه دار، زیرا حیات توست.

14 Na stezku bezbožných nevcházej, a nekráčej cestou zlostníků.

به راه بدکاران نرو و از روش گناهکاران پیروی ننما.

15 Opusť ji, nechoď po ní, uchyl se od ní, a pomiň jí.

از آنها دوری کن و روی خود را از آنان بگردان و به راه خود برو؛

16 Neboť nespí, leč zlost provedou; anobrž zahánín bývá sen jejich, dokudž ku pádu nepřivodí,

زیرا ایشان تا بدی نکنند نمی‌خوابند و تا باعث لغزش و سقوط کسی نشوند آرام نمی‌گیرند.

17 Proto že jedí chléb bezbožnosti, a víno loupeží pijí.

خوراک آنها ظلم و شرارت است.

18 Ale stezka spravedlivých jako světlo jasné, kteréž rozmáhá se, a svítí až do pravého dne.

راه درستکاران مانند سپیدهٔ صبح است که رفته‌رفته روشنتر می‌شود تا سرانجام به روشنایی کامل روز تبدیل می‌گردد،

19 Cesta pak bezbožných jako mrákota; nevědí, na čem se ustrčiti mohou.

اما راه بدکاران مثل سیاهی شب است. بدکاران می‌افتند و نمی‌دانند چه چیز باعث افتادنشان شده است.

20 Synu můj, slov mých pozoruj, k řečem mým nakloň ucha svého.

ای پسرم، به آنچه که به تو می‌گویم به دقت گوش بده.

21 Nechať neodcházejí od očí tvých, ostříhej jich u prostřed srdce svého.

سخنان مرا از نظر دور ندار، بلکه آنها را در دل خود حفظ کن،

22 Nebo životem jsou těm, kteříž je nalézají, i všemu tělu jejich lékařstvím.

زیرا سخنان من به شنونده حیات و سلامتی کامل می‌بخشد.

23 Přede vším, čehož se stříci sluší, ostříhej srdce svého, nebo z něho pochází život.

مراقب افکارت باش، زیرا زندگی انسان از افکارش شکل می‌گیرد.

24 Odlož od sebe převrácenost úst, a zlost rtů vzdal od sebe.

دروغ و ناراستی را از دهان خود دور کن.

25 Oči tvé ať k dobrým věcem patří, a víčka tvá ať přímě hledí před tebou.

چشمان خود را به هدف بدوز و به اطراف توجه نکن.

26 Zvaž stezku noh svých, a všecky cesty tvé ať jsou spraveny.

مواظب راهی که در آن قدم می‌گذاری باش. همیشه در راه راست گام بردار تا در امان باشی.

27 Neuchyluj se na pravo ani na levo, odvrať nohu svou od zlého.

از راه راست منحرف نشو و خود را از بدی دور نگه دار.