Príslovia 4
1 Poslouchejte, synové, učení otcova, a pozorujte, abyste poznali rozumnost.
Aŭskultu, infanoj, la instruon de la patro, Kaj atentu, por lerni prudenton;
2 Nebo naučení dobré dávám vám, neopouštějtež zákona mého.
Ĉar bonan instruon mi donis al vi; Mian leĝon ne forlasu.
3 Když jsem byl syn u otce svého mladičký, a jediný při matce své,
Ĉar mi estis filo de mia patro, Dorlotata kaj sola de mia patrino.
4 On vyučoval mne a říkal mi: Ať se chopí výmluvností mých srdce tvé, ostříhej přikázaní mých, a živ budeš.
Kaj li instruis min, kaj diris al mi: Via koro akceptu miajn vortojn; Observu miajn ordonojn, kaj vi vivos.
5 Nabuď moudrosti, nabuď rozumnosti; nezapomínej, ani se uchyluj od řečí úst mých.
Akiru saĝon, akiru prudenton; Ne forgesu, kaj ne deflankiĝu de la paroloj de mia buŝo.
6 Neopouštějž jí, a bude tě ostříhati; miluj ji, a zachová tě.
Ne forlasu ĝin, kaj ĝi vin gardos; Amu ĝin, kaj ĝi zorgos pri vi.
7 Předně moudrosti, moudrosti nabývej, a za všecko jmění své zjednej rozumnost.
La komenco de saĝo estas: akiru saĝon; Kaj por via tuta havo akiru prudenton.
8 Vyvyšuj ji, a zvýšíť tě; poctí tě, když ji přijmeš.
Ŝatu ĝin alte, kaj ĝi vin altigos; Kaj ĝi donos al vi honoron, se vi ĝin enbrakigos.
9 Přidá hlavě tvé příjemnosti, korunou krásnou obdaří tě.
Ĝi donos ĉarman ornamon al via kapo; Belan kronon ĝi donacos al vi.
10 Slyš, synu můj, a přijmi řeči mé, a tak rozmnoží se léta života tvého.
Aŭskultu, mia filo, kaj akceptu miajn vortojn; Kaj multiĝos la jaroj de via vivo.
11 Cestě moudrosti učím tě, vedu tě stezkami přímými.
Mi kondukos vin laŭ la vojo de saĝo; Mi irigos vin sur rekta vojstreko.
12 Když choditi budeš, nebude ssoužen krok tvůj, a poběhneš-li, neustrčíš se.
Kiam vi iros, via irado ne estos malfaciligata; Kaj kiam vi kuros, vi ne falpuŝiĝos.
13 Chopiž se učení, nepouštěj, ostříhej ho, nebo ono jest život tvůj.
Tenu forte la instruon, ne forlasu ĝin; Konservu ĝin, ĉar ĝi estas via vivo.
14 Na stezku bezbožných nevcházej, a nekráčej cestou zlostníků.
La vojstrekon de malpiuloj ne iru, Kaj ne ekpaŝu sur la vojo de malbonuloj;
15 Opusť ji, nechoď po ní, uchyl se od ní, a pomiň jí.
Evitu ĝin, ne trapasu ĝin; Flankiĝu de ĝi, kaj preterpasu.
16 Neboť nespí, leč zlost provedou; anobrž zahánín bývá sen jejich, dokudž ku pádu nepřivodí,
Ĉar ili ne ekdormas, se ili ne faris malbonon; Kaj ili perdas la dorman ripozon, se ili ne pekigis;
17 Proto že jedí chléb bezbožnosti, a víno loupeží pijí.
Ĉar ili manĝas panon de malpio Kaj trinkas vinon de krimo.
18 Ale stezka spravedlivých jako světlo jasné, kteréž rozmáhá se, a svítí až do pravého dne.
Kaj la vojo de piuloj estas kiel lumo leviĝanta, Kiu ĉiam pli lumas ĝis plena tagiĝo.
19 Cesta pak bezbožných jako mrákota; nevědí, na čem se ustrčiti mohou.
La vojo de malpiuloj estas kiel mallumo; Ili ne scias, je kio ili falpuŝiĝos.
20 Synu můj, slov mých pozoruj, k řečem mým nakloň ucha svého.
Mia filo, atentu miajn vortojn; Klinu vian orelon al miaj paroloj.
21 Nechať neodcházejí od očí tvých, ostříhej jich u prostřed srdce svého.
Ili ne foriĝu de viaj okuloj; Gardu ilin en via koro.
22 Nebo životem jsou těm, kteříž je nalézají, i všemu tělu jejich lékařstvím.
Ĉar ili estas vivo por tiuj, kiuj ilin trovis, Kaj sanigaj por ilia tuta korpo.
23 Přede vším, čehož se stříci sluší, ostříhej srdce svého, nebo z něho pochází život.
Pli ol ĉion gardatan, gardu vian koron; Ĉar el ĝi eliras la vivo.
24 Odlož od sebe převrácenost úst, a zlost rtů vzdal od sebe.
Forigu de vi falsemon de la buŝo, Kaj malicon de la lipoj malproksimigu de vi.
25 Oči tvé ať k dobrým věcem patří, a víčka tvá ať přímě hledí před tebou.
Viaj okuloj rigardu rekte, Kaj viaj palpebroj direktiĝu rekte antaŭen.
26 Zvaž stezku noh svých, a všecky cesty tvé ať jsou spraveny.
Fortikigu la direkton de viaj piedoj, Kaj ĉiuj viaj vojoj estu firmaj.
27 Neuchyluj se na pravo ani na levo, odvrať nohu svou od zlého.
Ne ŝanceliĝu dekstren, nek maldekstren; Forigu de malbono vian piedon.
