< Príslovia 4 >
1 Poslouchejte, synové, učení otcova, a pozorujte, abyste poznali rozumnost.
Ey oğullar, atanızın verdiyi tərbiyə qulağınızda qalsın, İdrakı dərk etmək üçün diqqətli olun.
2 Nebo naučení dobré dávám vám, neopouštějtež zákona mého.
Çünki sizə yaxşı dərs verirəm, Təlimimi atmayın.
3 Když jsem byl syn u otce svého mladičký, a jediný při matce své,
Mən ata ocağında uşaq olanda, Anamın yeganə balası olanda
4 On vyučoval mne a říkal mi: Ať se chopí výmluvností mých srdce tvé, ostříhej přikázaní mých, a živ budeš.
Atam mənə təlim verərək dedi: «Qoy qəlbin sözümə möhkəm bağlansın, Əmrlərimə əməl et ki, ömrün uzun olsun.
5 Nabuď moudrosti, nabuď rozumnosti; nezapomínej, ani se uchyluj od řečí úst mých.
Hikmət qazan, idrak qazan, Sözlərimi unutma, sözümdən çıxma.
6 Neopouštějž jí, a bude tě ostříhati; miluj ji, a zachová tě.
Hikmətdən ayrılmasan, o səni qoruyar, Əgər onu sevsən, səni saxlayar.
7 Předně moudrosti, moudrosti nabývej, a za všecko jmění své zjednej rozumnost.
Hikmət hər şeydən üstündür, gərək onu qazanasan, İdraka sahib olmaq üçün var-yoxunu verəsən.
8 Vyvyšuj ji, a zvýšíť tě; poctí tě, když ji přijmeš.
Onu üstün tutsan, səni ucaldar, Əgər ona bağlansan, səni şərəfə çatdırar.
9 Přidá hlavě tvé příjemnosti, korunou krásnou obdaří tě.
O sənin başının gözəl çələngi olar, Başına şərəf tacı qoyar».
10 Slyš, synu můj, a přijmi řeči mé, a tak rozmnoží se léta života tvého.
Oğlum, məni dinlə, Sözlərimi qəbul etsən, ömrünü uzadarsan.
11 Cestě moudrosti učím tě, vedu tě stezkami přímými.
Sənə hikmət yolunun təlimini verirəm, Düz yolda gəzdirirəm.
12 Když choditi budeš, nebude ssoužen krok tvůj, a poběhneš-li, neustrčíš se.
Gedəndə addımların büdrəməz, Qaçanda ayaqların sürüşməz.
13 Chopiž se učení, nepouštěj, ostříhej ho, nebo ono jest život tvůj.
Aldığın tərbiyəyə bağlan, ayrılma, Onu saxla, o sənin həyatındır.
14 Na stezku bezbožných nevcházej, a nekráčej cestou zlostníků.
Pislərin yoluna ayaq basma, Şər insanın yolu ilə getmə.
15 Opusť ji, nechoď po ní, uchyl se od ní, a pomiň jí.
Çəkil, bu yolun yaxınından belə, keçmə, Uzaq dur, başqa bir səmtdən yolu keç.
16 Neboť nespí, leč zlost provedou; anobrž zahánín bývá sen jejich, dokudž ku pádu nepřivodí,
Çünki şər adamlar pislik etməsələr, Yata bilməzlər. Kimisə yıxmasalar, yuxuları qaçar.
17 Proto že jedí chléb bezbožnosti, a víno loupeží pijí.
Şərin çörəyini yeyərlər, Zorakılığın şərabını içərlər.
18 Ale stezka spravedlivých jako světlo jasné, kteréž rozmáhá se, a svítí až do pravého dne.
Salehlərin yolu isə dan yeri tək şəfəq saçar, Nurunu artıraraq gündüzə qovuşar.
19 Cesta pak bezbožných jako mrákota; nevědí, na čem se ustrčiti mohou.
Pislərinsə yolu zülmətdir, Onlar nəyə görə büdrədiklərini bilməzlər.
20 Synu můj, slov mých pozoruj, k řečem mým nakloň ucha svého.
Oğlum, sözlərimə fikir ver, Dediklərimə qulaq as.
21 Nechať neodcházejí od očí tvých, ostříhej jich u prostřed srdce svého.
Onları gözlərinin önündən ayırma, Onları ürəyində qoru.
22 Nebo životem jsou těm, kteříž je nalézají, i všemu tělu jejich lékařstvím.
Çünki onları tapanlar Həyat və cansağlığı tapar.
23 Přede vším, čehož se stříci sluší, ostříhej srdce svého, nebo z něho pochází život.
Hər şeydən əvvəl öz ürəyini qoru, Çünki həyat çeşməsi odur.
24 Odlož od sebe převrácenost úst, a zlost rtů vzdal od sebe.
Əyri danışığı ağzından götür, Azğın dodaqları özündən uzaqlaşdır.
25 Oči tvé ať k dobrým věcem patří, a víčka tvá ať přímě hledí před tebou.
Gözlərin irəliyə baxsın, Düppədüz qarşına nəzər sal.
26 Zvaž stezku noh svých, a všecky cesty tvé ať jsou spraveny.
Getdiyin yolu düzəlt, Yollarını sahmana sal.
27 Neuchyluj se na pravo ani na levo, odvrať nohu svou od zlého.
Nə sağa, nə də sola dön, Ayağını pislikdən çək.