Príslovia 29
1 Èlověk, kterýž často kárán bývaje, zatvrzuje šíji, rychle potřín bude, tak že neprospěje žádné lékařství.
Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.
2 Když se množí spravedliví, veselí se lid; ale když panuje bezbožník, vzdychá lid.
Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.
3 Muž, kterýž miluje moudrost, obveseluje otce svého; ale kdož se přitovaryšuje k nevěstkám, mrhá statek.
Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.
4 Král soudem upevňuje zemi, muž pak, kterýž béře dary, boří ji.
Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.
5 Èlověk, kterýž pochlebuje příteli svému, rozprostírá sít před nohama jeho.
Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.
6 Výstupek bezbožného jest jemu osídlem, spravedlivý pak prozpěvuje a veselí se.
Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.
7 Spravedlivý vyrozumívá při nuzných, ale bezbožník nemá s to rozumnosti ani umění.
Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.
8 Muži posměvači zavozují město, ale moudří odvracují hněv.
Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.
9 Muž moudrý, kterýž se nesnadní s mužem bláznivým, buď že se pohne, buď že se směje, nemá pokoje.
Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.
10 Vražedlníci v nenávisti mají upřímého, ale upřímí pečují o duši jeho.
Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.
11 Všecken duch svůj vypouští blázen, ale moudrý na potom zdržuje jej.
Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.
12 Pána toho, kterýž rád poslouchá slov lživých, všickni služebníci jsou bezbožní.
Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.
13 Chudý a dráč potkávají se, obou dvou však oči osvěcuje Hospodin.
Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.
14 Krále toho, kterýž soudí právě nuzné, trůn na věky bývá utvrzen.
Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.
15 Metla a kárání dává moudrost, ale dítě sobě volné k hanbě přivodí matku svou.
Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.
16 Když se rozmnožují bezbožní, rozmnožuje se převrácenost, a však spravedliví spatřují pád jejich.
Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.
17 Tresci syna svého, a přineseť odpočinutí, a způsobí rozkoš duši tvé.
Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.
18 Když nebývá vidění, rozptýlen bývá lid; kdož pak ostříhá zákona, blahoslavený jest.
Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.
19 Slovy nebývá napraven služebník; nebo rozuměje, však neodpoví.
Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.
20 Spatřil-li bys člověka, an jest kvapný v věcech svých, lepší jest naděje o bláznu, než o takovém.
Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.
21 Kdo rozkošně chová z dětinství služebníka svého, naposledy bude syn.
Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.
22 Èlověk hněvivý vzbuzuje svár, a prchlivý mnoho hřeší.
Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
23 Pýcha člověka snižuje jej, ale chudý duchem dosahuje slávy.
Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.
24 Kdo má spolek s zlodějem, v nenávisti má duši svou; zlořečení slyší, však neoznámí.
Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.
25 Strašlivý člověk klade sobě osídlo, ale kdo doufá v Hospodina, bývá povýšen.
Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.
26 Mnozí hledají tváři pánů, ješto od Hospodina jest soud jednoho každého.
Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.
27 Ohavností spravedlivým jest muž nepravý, ohavností pak bezbožnému, kdož upřímě kráčí.
Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.
