Príslovia 29

1 Èlověk, kterýž často kárán bývaje, zatvrzuje šíji, rychle potřín bude, tak že neprospěje žádné lékařství.

۱ کسی‌که بعد از تنبیه بسیار گردنکشی می کند، ناگهان منکسر خواهد شد وعلاجی نخواهد بود.

2 Když se množí spravedliví, veselí se lid; ale když panuje bezbožník, vzdychá lid.

۲ چون عادلان افزوده گردند قوم شادی می‌کنند، اما چون شریران تسلط یابند مردم ناله می‌نمایند.

3 Muž, kterýž miluje moudrost, obveseluje otce svého; ale kdož se přitovaryšuje k nevěstkám, mrhá statek.

۳ کسی‌که حکمت را دوست دارد پدر خویش را مسرور می‌سازد، اما کسی‌که با فاحشه هامعاشرت کند اموال را تلف می‌نماید.

4 Král soudem upevňuje zemi, muž pak, kterýž béře dary, boří ji.

۴ پادشاه ولایت را به انصاف پایدار می‌کند، امامرد رشوه خوار آن را ویران می‌سازد.

5 Èlověk, kterýž pochlebuje příteli svému, rozprostírá sít před nohama jeho.

۵ شخصی که همسایه خود را چاپلوسی می‌کند دام برای پایهایش می‌گستراند.

6 Výstupek bezbožného jest jemu osídlem, spravedlivý pak prozpěvuje a veselí se.

۶ در معصیت مرد شریر دامی است، اما عادل ترنم و شادی خواهد نمود.

7 Spravedlivý vyrozumívá při nuzných, ale bezbožník nemá s to rozumnosti ani umění.

۷ مرد عادل دعوی فقیر را درک می‌کند، اماشریر برای دانستن آن فهم ندارد.

8 Muži posměvači zavozují město, ale moudří odvracují hněv.

۸ استهزاکنندگان شهر را به آشوب می‌آورند، اما حکیمان خشم را فرومی نشانند.

9 Muž moudrý, kterýž se nesnadní s mužem bláznivým, buď že se pohne, buď že se směje, nemá pokoje.

۹ اگر مرد حکیم با احمق دعوی دارد، خواه غضبناک شود خواه بخندد او را راحت نخواهد بود.

10 Vražedlníci v nenávisti mají upřímého, ale upřímí pečují o duši jeho.

۱۰ مردان خون ریز از مرد کامل نفرت دارند، اما راستان سلامتی جان او را طالبند.

11 Všecken duch svůj vypouští blázen, ale moudrý na potom zdržuje jej.

۱۱ احمق تمامی خشم خود را ظاهر می‌سازد، اما مرد حکیم به تاخیر آن را فرومی نشاند.

12 Pána toho, kterýž rád poslouchá slov lživých, všickni služebníci jsou bezbožní.

۱۲ حاکمی که به سخنان دروغ گوش گیرد، جمیع خادمانش شریر خواهند شد.

13 Chudý a dráč potkávají se, obou dvou však oči osvěcuje Hospodin.

۱۳ فقیر و ظالم با هم جمع خواهند شد، وخداوند چشمان هر دوی ایشان را روشن خواهدساخت.

14 Krále toho, kterýž soudí právě nuzné, trůn na věky bývá utvrzen.

۱۴ پادشاهی که مسکینان را به راستی داوری نماید، کرسی وی تا به ابد پایدار خواهد ماند.

15 Metla a kárání dává moudrost, ale dítě sobě volné k hanbě přivodí matku svou.

۱۵ چوب و تنبیه، حکمت می‌بخشد، اماپسری که بی‌لگام باشد، مادر خود را خجل خواهد ساخت.

16 Když se rozmnožují bezbožní, rozmnožuje se převrácenost, a však spravedliví spatřují pád jejich.

۱۶ چون شریران افزوده شوند تقصیر زیاده می‌گردد، اما عادلان، افتادن ایشان را خواهند دید.

17 Tresci syna svého, a přineseť odpočinutí, a způsobí rozkoš duši tvé.

۱۷ پسر خود را تادیب نما که تو را راحت خواهد رسانید، و به‌جان تو لذات خواهدبخشید.

18 Když nebývá vidění, rozptýlen bývá lid; kdož pak ostříhá zákona, blahoslavený jest.

۱۸ جایی که رویا نیست قوم گردنکش می‌شوند، اما خوشابحال کسی‌که شریعت را نگاه می‌دارد.

19 Slovy nebývá napraven služebník; nebo rozuměje, však neodpoví.

۱۹ خادم، محض سخن متنبه نمی شود، زیرااگر‌چه بفهمد اجابت نمی نماید.

20 Spatřil-li bys člověka, an jest kvapný v věcech svých, lepší jest naděje o bláznu, než o takovém.

۲۰ آیا کسی را می‌بینی که در سخن‌گفتن عجول است، امید بر احمق زیاده است از امید براو.

21 Kdo rozkošně chová z dětinství služebníka svého, naposledy bude syn.

۲۱ هر‌که خادم خود را از طفولیت به نازمی پرورد، آخر پسر او خواهد شد.

22 Èlověk hněvivý vzbuzuje svár, a prchlivý mnoho hřeší.

۲۲ مرد تندخو نزاع برمی انگیزاند، و شخص کج خلق در تقصیر می‌افزاید.

23 Pýcha člověka snižuje jej, ale chudý duchem dosahuje slávy.

۲۳ تکبر شخص او را پست می‌کند، اما مردحلیم دل، به جلال خواهد رسید.

24 Kdo má spolek s zlodějem, v nenávisti má duši svou; zlořečení slyší, však neoznámí.

۲۴ هر‌که با دزد معاشرت کند خویشتن رادشمن دارد، زیرا که لعنت می‌شنود و اعتراف نمی نماید.

25 Strašlivý člověk klade sobě osídlo, ale kdo doufá v Hospodina, bývá povýšen.

۲۵ ترس از انسان دام می‌گستراند، اما هر‌که برخداوند توکل نماید سرافراز خواهد شد.

26 Mnozí hledají tváři pánů, ješto od Hospodina jest soud jednoho každého.

۲۶ بسیاری لطف حاکم را می‌طلبند، اماداوری انسان از جانب خداوند است.

27 Ohavností spravedlivým jest muž nepravý, ohavností pak bezbožnému, kdož upřímě kráčí.

۲۷ مرد ظالم نزد عادلان مکروه است، و هر‌که در طریق، مستقیم است نزد شریران مکروه می‌باشد.