Príslovia 27
1 Nechlub se dnem zítřejším, nebo nevíš, coť ten den přinese.
Sabahkı gününlə öyünmə, Günün nə doğacağını bilməzsən.
2 Nechať tě chválí jiní, a ne ústa tvá, cizí, a ne rtové tvoji.
Qoy səni özün yox, başqaları tərifləsin, Sənə tərifi öz dilin yox, yad söyləsin.
3 Tíž má kamen, a váhu písek, ale hněv blázna těžší jest nad to obé.
Daşın, qumun çəkisi ağırdır, Səfehin əsib-coşması bunların ikisindən də ağırdır.
4 Ukrutnátě věc hněv a prudká prchlivost, ale kdo ostojí před závistí?
Hiddət amansızdır, qəzəbsə aşıb-daşar, Paxıllıq daha betərdir, ona necə dözmək olar?
5 Lepší jest domlouvání zjevné, než milování tajné.
Aşkar irad gizli məhəbbətdən üstündür.
6 Bezpečnější rány od přítele, než lahodná líbání nenávidícího.
Dostun vurduğu yara onun sədaqətinə görədir, Amma düşmən öpdükcə öpər.
7 Duše sytá pohrdá i medem, ale duši lačné každá hořkost sladká.
Toxun könlü şanı balını belə, rədd edər, Lakin ac olana acı şeylər belə, şirin gələr.
8 Jako pták zaletuje od hnízda svého, tak muž odchází od místa svého.
Yurdundan ayrı düşən insan Bir quş kimi yuvasından ayrı düşür.
9 Mast a kadění obveseluje srdce; tak sladkost přítele víc než rada vlastní.
Gözəl ətir və buxurun ürəyə verdiyi ləzzət kimi Dostun nəsihəti də insana xoş gələr.
10 Přítele svého a přítele otce svého neopouštěj, a do domu bratra svého nechoď v čas bídy své; lepšíť jest soused blízký, než bratr daleký.
Həm öz dostunu, həm də atanın dostunu tərk etmə, Dara düşəndə qardaşının evinə getmə. Yaxın qonşu uzaq qohumdan yaxşıdır.
11 Buď moudrý, synu můj, a obvesel srdce mé, ať mám co odpovědíti tomu, kdož mi utrhá.
Oğlum, hikmətli ol, qoy qəlbim sevinsin, Onda məni utandırana cavab verə bilərəm.
12 Opatrný vida zlé, vyhne se, ale hloupí předce jdouce, těžkosti docházejí.
Uzaqgörən qabaqcadan şəri görüb ondan qaçar, Cahil isə irəli çıxar, ziyan tapar.
13 Vezmi roucho toho, kterýž slíbil za cizího, a od toho, kdo za cizozemku slíbil, základ jeho.
Özgəyə zamin duranın libasını al, Onu qərib qadın üçün girov saxla.
14 Tomu, kdož dobrořečí příteli svému hlasem velikým, ráno vstávaje, za zlořečení počteno bude.
Kim ki qonşusunu sübh erkən ucadan salamlar, O zaman salamı söyüş sayılar.
15 Kapání ustavičné v čas přívalu, a žena svárlivá rovní jsou sobě;
Davakar qadın yağışda daman damcıya oxşar.
16 Kdož ji schovává, schovává vítr, a jako mast v pravici voněti bude.
Onu yel kimi dayandırmaq olmaz, Zeytun yağı kimi ovucda saxlamaq olmaz.
17 Železo železem se ostří; tak muž zostřuje tvář přítele svého.
Dəmir dəmiri itilər, İnsan insanın ağlını iti edər.
18 Kdo ostříhá fíku, jídá ovoce jeho; tak kdo ostříhá pána svého, poctěn bude.
Əncir becərən barını yeyər, Ağasının qayğısına qalan şərəfləndirilər.
19 Jakož u vodě tvář proti tváři se ukazuje, tak srdce člověka člověku.
Sifətin əksi suyun üzünə düşdüyü kimi İnsanın ürəyi də onu elə göstərər.
Ölüm və Həlak yeri doymadığı kimi İnsanın da gözü doymaz. (Sheol h7585)
21 Teglík stříbra a pec zlata zkušuje, tak člověka pověst chvály jeho.
İsti kürədə qızıl-gümüş yoxlanar, İnsan da başqalarının tərifi ilə tanınar.
22 Bys blázna i v stupě mezi krupami píchem zopíchal, neodejde od něho bláznovství jeho.
Buğdanı həvəngdəstədə döysən, kəpəyi çıxar, Amma səfehi nə qədər döysən, səfehliyi çıxmaz.
23 Pilně přihlídej k dobytku svému, pečuj o stáda svá.
Sürünə yaxşı bax, naxırına nəzər yetir,
24 Nebo ne na věky trvá bohatství, ani koruna do pronárodu.
Nə var-dövlət əbədidir, nə də tac nəsildən-nəslə keçir.
25 Když zroste tráva, a ukazuje se bylina, tehdáž ať se shromažďuje seno s hor.
Saman yığılandan sonra təzə ot bitəndə, Dağlarda ot biçiləndə
26 Beránkové budou k oděvu tvému, a záplata pole kozelci.
Quzuların səni geyindirər, Təkələrini satıb tarla ala bilərsən.
27 Nadto dostatek mléka kozího ku pokrmu tvému, ku pokrmu domu tvého, a živnosti děvek tvých.
Keçilər sənə yemək üçün o qədər süd verər ki, Bu, evin azuqəsinə, kənizlərinin dolanışığına çatar.
