Príslovia 26
1 Jako sníh v létě, a jako déšť ve žni, tak nepřipadá na blázna čest.
Jako śnieg w lecie, i jako deszcz we żniwa; tak głupiemu nie przystoi chwała.
2 Jako vrabec přenáší se, a vlaštovice létá, tak zlořečení bez příčiny nedojde.
Jako się ptak tam i sam tuła, i jako jaskółka lata: tak przeklęstwo niezasłużone nie przyjdzie.
3 Bič na koně, uzda na osla, a kyj na hřbet blázna.
Bicz na konia, ogłów na osła, a kij potrzebny jest na grzbiet głupiego.
4 Neodpovídej bláznu podlé bláznovství jeho, abys i ty jemu nebyl podobný.
Nie odpowiadaj głupiemu według głupstwa jego, abyś mu i ty nie był podobny.
5 Odpověz bláznu podlé bláznovství jeho, aby sám u sebe nebyl moudrý.
Odpowiedz głupiemu według głupstwa jego, aby się sobie nie zdał być mądrym.
6 Jako by nohy osekal, bezpráví se dopouští ten, kdož svěřuje poselství bláznu.
Jakoby nogi obciął, tak się bezprawia dopuszcza, kto się głupiemu poselstwa powierza.
7 Jakož nejednostejní jsou hnátové kulhavého, tak řeč v ústech bláznů.
Jako nierówne są golenie u chromego: tak jest powieść w ustach głupich.
8 Jako vložiti kámen do praku, tak jest, když kdo ctí blázna.
Jako kiedy kto przywiązuje kamień drogi do procy: tak czyni ten, który uczciwość głupiemu wyrządza.
9 Trn, kterýž se dostává do rukou opilého, jest přísloví v ústech bláznů.
Jako ciernie, gdy się dostaną w rękę pijanego: tak przypowieść jest w ustach głupich.
10 Veliký pán stvořil všecko, a dává odplatu bláznu, i odměnu přestupníkům.
Wielki Pan stworzył wszystko, a daje zapłatę głupiemu, daje także zapłatę przestępcom.
11 Jakož pes navracuje se k vývratku svému, tak blázen opětuje bláznovství své.
Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.
12 Spatřil-li bys člověka, an jest moudrý sám u sebe, naděje o bláznu lepší jest než o takovém.
Ujrzyszli człowieka, co się sobie zda być mądrym, nadzieja o głupim lepsza jest, niżeli o nim.
13 Říká lenoch: Lev lítý jest na cestě, lev jest v ulici.
Leniwy mówi: lew na drodze, lew na ulicach.
14 Dvéře se obracejí na stežejích svých, a lenoch na lůži svém.
Jako się drzwi obracają na zawiasach swoich: tak leniwiec na łóżku swojem.
15 Schovává lenivý ruku svou za ňadra; těžko mu vztáhnouti ji k ústům svým.
Leniwiec rękę kryje do zanadrzy swych, a ciężko mu jej podnosić do ust swoich.
16 Moudřejší jest lenivý u sebe sám, nežli sedm odpovídajících s soudem.
Leniwiec zda się sobie być mędrszym, niżeli siedm odpowiadających z rozsądkiem.
17 Psa za uši lapá, kdož odcházeje, hněvá se ne v své při.
Jakoby też psa za uszy łapał, kto się mimo idąc w cudzą zwadę wdaje.
18 Jako nesmyslný vypouští jiskry a šípy smrtelné,
Jako szalony wypuszcza iskry i strzały śmiertelne:
19 Tak jest každý, kdož oklamává bližního, a říká: Zdaž jsem nežertoval?
Tak jest każdy, który podchodzi przyjaciela swego, a mówi: Azam ja nie żartował?
20 Když není drev, hasne oheň; tak když nebude klevetníka, utichne svár.
Gdy niestaje drew, gaśnie ogień; tak gdy nie będzie klatecznika, ucichnie zwada.
21 Uhel mrtvý k roznícení, a drva k ohni, tak člověk svárlivý k roznícení svady.
Jako węgiel martwy służy do rozniecenia, i drwa do ognia; tak człowiek swarliwy do rozniecenia zwady.
22 Slova utrhače jako ubitých, ale však sstupují do vnitřností života.
Słowa obmówcy są jako słowa zranionych; a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
23 Stříbrná trůska roztažená po střepě jsou rtové protivní a srdce zlé.
Wargi nieprzyjacielskie i serce złe są jako srebrna piana, którą polewają naczynie gliniane.
24 Rty svými za jiného se staví ten, jenž nenávidí, ale u vnitřnosti své skládá lest.
Ten, co kogo nienawidzi, za inszego się udaje wargami swemi; ale w sercu swojem myśli o zdradzie.
25 Když se ochotný ukáže řečí svou, nevěř mu; nebo sedmera ohavnost jest v srdci jeho.
Gdyć się ochotnym mową swą ukazuje, nie wierz mu: bo siedmioraka obrzydliwość jest w sercu jego.
26 Přikrývána bývá nenávist chytře, ale zlost její zjevena bývá v shromáždění.
Nienawiść zdradliwie bywa pokryta; ale odkryta bywa złość jej w zgromadzeniu.
27 Kdo jámu kopá, do ní upadá, a kdo valí kámen, na něj se obrací.
Kto drugiemu dół kopie, wpada weń; a kto kamień toczy, na niego się obraca.
28 Èlověk jazyka ošemetného v nenávisti má ponížené, a ústy úlisnými způsobuje pád.
Człowiek języka kłamliwego ma utrapienie w nienawiści, a usta łagodne przywodzą do upadku.
