Príslovia 25
1 Jaké i tato jsou přísloví Šalomounova, kteráž shromáždili muži Ezechiáše, krále Judského:
これらもまたソロモンの箴言であり、ユダの王ヒゼキヤに属する人々がこれを書き写した。
2 Sláva Boží jest skrývati věc, ale sláva králů zpytovati věc.
事を隠すのは神の誉であり、事を窮めるのは王の誉である。
3 Vysokosti nebes, a hlubokosti země, a srdce králů není žádného vystižení.
天の高さと地の深さと、王たる者の心とは測ることができない。
4 Jako když bys odjal trůsku od stříbra, ukáže se slevači nádoba čistá:
銀から、かなくそを除け、そうすれば、銀細工人が器を造る材料となる。
5 Tak když odejmeš bezbožného od oblíčeje králova, tedy utvrzen bude v spravedlnosti trůn jeho.
王の前から悪しき者を除け、そうすれば、その位は正義によって堅く立つ。
6 Nestavěj se za znamenitého před králem, a na místě velikých nestůj.
王の前で自ら高ぶってはならない、偉い人の場に立ってはならない。
7 Nebo lépe jest, aťby řečeno bylo: Vstup sem, nežli abys snížen byl před knížetem; což vídávají oči tvé.
尊い人の前で下にさげられるよりは、「ここに上がれ」といわれるほうがましだ。
8 Nevcházej v svár kvapně, tak abys naposledy něčeho se nedopustil, kdyby tě zahanbil bližní tvůj.
あなたが目に見たことを、軽々しく法廷に出してはならない。あとになり、あなたが隣り人にはずかしめられるとき、あなたはどうしようとするのか。
9 Srovnej při svou s bližním svým, a tajné věci jiného nevyjevuj,
隣り人と争うことがあるならば、ただその人と争え、他人の秘密をもらしてはならない。
10 Aťby lehkosti neučinil ten, kdož by to slyšel, až by i zlá pověst tvá nemohla jíti nazpět.
そうでないと、聞く者があなたをいやしめ、あなたは、いつまでもそしられる。
11 Jablka zlatá s řezbami stříbrnými jest slovo propověděné případně.
おりにかなって語る言葉は、銀の彫り物に金のりんごをはめたようだ。
12 Náušnice zlatá a ozdoba z ryzího zlata jest trestatel moudrý u toho, jenž poslouchá.
知恵をもって戒める者は、これをきく者の耳にとって、金の耳輪、精金の飾りのようだ。
13 Jako studenost sněžná v čas žně, tak jest posel věrný těm, kteříž jej posílají; nebo duši pánů svých očerstvuje.
忠実な使者はこれをつかわす者にとって、刈入れの日に冷やかな雪があるようだ、よくその主人の心を喜ばせる。
14 Jako oblakové a vítr bez deště, tak člověk, kterýž se chlubí darem lživým.
贈り物をすると偽って誇る人は、雨のない雲と風のようだ。
15 Snášelivostí nakloněn bývá vývoda, a jazyk měkký láme kosti.
忍耐をもって説けば君も言葉をいれる、柔らかな舌は骨を砕く。
16 Nalezneš-li med, jez, pokudž by dosti bylo tobě, abys snad nasycen jsa jím, nevyvrátil ho.
蜜を得たならば、ただ足るほどにこれを食べよ、おそらくは食べすごして、それを吐き出すであろう。
17 Zdržuj nohu svou od domu bližního svého, aby syt jsa tebe, neměl tě v nenávisti.
隣り人の家に足をしげくしてはならない、おそらくは彼は煩わしくなって、あなたを憎むようになろう。
18 Kladivo a meč a střela ostrá jest každý, kdož mluví falešné svědectví proti bližnímu svému.
隣り人に敵して偽りのあかしを立てる人は、こん棒、つるぎ、または鋭い矢のようだ。
19 Zub vylomený a noha vytknutá jest doufání v převráceném v den úzkosti.
悩みに会うとき不信実な者を頼みにするのは、悪い歯、またはなえた足を頼みとするようなものだ。
20 Jako ten, kdož svláčí oděv v čas zimy, a ocet lije k sanitru, tak kdož zpívá písničky srdci smutnému.
心の痛める人の前で歌をうたうのは、寒い日に着物を脱ぐようであり、また傷の上に酢をそそぐようだ。
21 Jestliže by lačněl ten, jenž tě nenávidí, nakrm jej chlebem, a žíznil-li by, napoj jej vodou.
もしあなたのあだが飢えているならば、パンを与えて食べさせ、もしかわいているならば水を与えて飲ませよ。
22 Nebo uhlí řeřavé shromáždíš na hlavu jeho, a Hospodin odplatí tobě.
こうするのは、火を彼のこうべに積むのである、主はあなたに報いられる。
23 Vítr půlnoční zplozuje déšť, a tvář hněvivá jazyk tajně utrhající.
北風は雨を起し、陰言をいう舌は人の顔を怒らす。
24 Lépe jest bydliti v koutě na střeše, nežli s ženou svárlivou v domě společném.
争いを好む女と一緒に家におるよりは、屋根のすみにおるほうがよい。
25 Voda studená duši ustalé jest novina dobrá z země daleké.
遠い国から来るよい消息は、かわいている人が飲む冷やかな水のようだ。
26 Studnice nohami zakalená a pramen zkažený jest spravedlivý z místa svého před bezbožným vystrčený.
正しい者が悪い者の前に屈服するのは、井戸が濁ったよう、また泉がよごれたようなものだ。
27 Jísti mnoho medu není dobře; tak zpytování slávy jejich není slavné.
蜜を多く食べるのはよくない、ほめる言葉は控え目にするがよい。
28 Město rozbořené beze zdi jest muž, kterýž nemá moci nad duchem svým.
自分の心を制しない人は、城壁のない破れた城のようだ。
