Príslovia 23
1 Když sedneš k jídlu se pánem, pilně šetř, co jest před tebou.
Bir önderle yemeğe oturduğunda Önüne konulana dikkat et.
2 Jinak vrazil bys nůž do hrdla svého, byl-li bys lakotný.
İştahına yenilecek olursan, Daya bıçağı kendi boğazına.
3 Nežádej lahůdek jeho, nebo jsou pokrm oklamavatelný.
Onun lezzetli yemeklerini çekmesin canın, Böyle yemeğin ardında hile olabilir.
4 Neusiluj, abys zbohatl; od opatrnosti své přestaň.
Zengin olmak için didinip durma, Çıkar bunu aklından.
5 K bohatství-liž bys obrátil oči své? Poněvadž v náhle mizí; nebo sobě zdělalo křídla podobná orličím, a zaletuje k nebi.
Servet göz açıp kapayana dek yok olur, Kanatlanıp kartal gibi göklere uçar.
6 Nejez chleba člověka závistivého, a nežádej lahůdek jeho.
Cimrinin verdiği yemeği yeme, Lezzetli yemeklerini çekmesin canın.
7 Nebo jak on sobě tebe váží v mysli své, tak ty pokrmu toho. Díť: Jez a pí, ale srdce jeho není s tebou.
Çünkü yediğin her şeyin hesabını tutar, “Ye, iç” der sana, Ama yüreği senden yana değildir.
8 Skyvu svou, kterouž jsi snědl, vyvrátíš, a zmaříš slova svá utěšená.
Yediğin azıcık yemeği kusarsın, Söylediğin güzel sözler de boşa gider.
9 Před bláznem nemluv, nebo pohrdne opatrností řečí tvých.
Akılsıza öğüt vermeye kalkma, Çünkü senin sözlerindeki sağduyuyu küçümser.
10 Nepřenášej mezníku starodávního, a na pole sirotků nevcházej.
Eski sınır taşlarının yerini değiştirme, Öksüzlerin toprağına el sürme.
11 Silnýť jest zajisté ochránce jejich; onť povede při jejich proti tobě.
Çünkü onların Velisi güçlüdür Ve onların davasını sana karşı O yürütür.
12 Zaveď k učení mysl svou, a uši své k řečem umění.
Uyarıları zihnine işle, Bilgi dolu sözlere kulak ver.
13 Neodjímej od mladého kázně; nebo umrskáš-li jej metlou, neumřeť.
Çocuğunu terbiye etmekten geri kalma, Onu değnekle dövsen de ölmez.
Onu değnekle döversen, Canını ölüler diyarından kurtarırsın. (Sheol h7585)
15 Synu můj, bude-li moudré srdce tvé, veseliti se bude srdce mé všelijak ve mně;
Oğlum, bilge yürekli olursan, Benim yüreğim de sevinir.
16 A plésati budou ledví má, když mluviti budou rtové tvoji pravé věci.
Dudakların doğru konuştuğunda Gönlüm de coşar.
17 Nechť nezávidí srdce tvé hříšníku, ale raději choď v bázni Hospodinově celý den.
Günahkârlara imrenmektense, Sürekli RAB korkusunda yaşa.
18 Nebo poněvadž jest odplata, naděje tvá nebude podťata.
Böylece bir geleceğin olur Ve umudun boşa çıkmaz.
19 Slyš ty, synu můj, a buď moudrý, a naprav na cestu srdce své.
Oğlum, dinle ve bilge ol, Yüreğini doğru yolda tut.
20 Nebývej mezi pijány vína, ani mezi žráči masa.
Aşırı şarap içenlerle, Ete düşkün oburlarla arkadaşlık etme.
21 Nebo opilec a žráč zchudne, a ospánlivost v hadry obláčí.
Çünkü ayyaş ve obur kişi yoksullaşır, Uyuşukluk da insana paçavra giydirir.
22 Poslouchej otce svého, kterýž tě zplodil, aniž pohrdej matkou svou, když se zstará.
Sana yaşam veren babanın sözlerine kulak ver, Yaşlandığı zaman anneni hor görme.
23 Pravdy nabuď, a neprodávej jí, též moudrosti, umění a rozumnosti.
Gerçeği satın al ve satma; Bilgeliği, terbiyeyi, aklı da.
24 Náramně bývá potěšen otec spravedlivého, a ten, kdož zplodil moudrého, veselí se z něho.
Doğru kişinin babası coştukça coşar, Bilgece davranan oğulun babası sevinir.
25 Nechať se tedy veselí otec tvůj a matka tvá, a ať pléše rodička tvá.
Annenle baban seninle coşsun, Seni doğuran sevinsin.
26 Dej mi, synu můj, srdce své, a oči tvé cest mých ať ostříhají.
Oğlum, beni yürekten dinle, Gözünü gittiğim yoldan ayırma.
27 Nebo nevěstka jest jáma hluboká, a studnice těsná žena cizí.
Çünkü fahişe derin bir çukur, Ahlaksız kadın dar bir kuyudur.
28 Onať také jako loupežník úklady činí, a zoufalce na světě rozmnožuje.
Evet, soyguncu gibi pusuda bekler Ve birçok erkeği yoldan çıkarır.
29 Komu běda? komu ouvech? komu svady? komu křik? komu rány darmo? komu červenost očí?
Ah çeken kim? Vah çeken kim? Kimdir çekişip duran? Yakınan kim? Boş yere yaralanan kim? Gözleri kanlı olan kim?
30 Těm, kteříž se zdržují na víně; těm, kteříž chodí, aby vyhledali strojené víno.
İçmeye oturup kalkamayanlar, Karışık şarapları denemeye gidenlerdir.
31 Nehleď na víno rdící se, že vydává v koflíku záři svou, a přímo vyskakuje.
Şarabın kızıl rengine, Kadehte ışımasına, Boğazdan aşağı süzülüvermesine bakma.
32 Naposledy jako had uštípne, a jako štír ušťkne.
Sonunda yılan gibi ısırır, Engerek gibi sokar.
33 Oči tvé hleděti budou na cizí, a srdce tvé mluviti bude převrácené věci,
Gözlerin garip şeyler görür, Aklından ahlaksızlıklar geçer.
34 A budeš jako ten, kterýž spí u prostřed moře, a jako ten, kterýž spí na vrchu sloupu bárky.
Kendini kâh denizin ortasında, Kâh gemi direğinin tepesinde yatıyor sanırsın.
35 Díš: Zbili mne, a nestonal jsem, tloukli mne, a nečil jsem; když procítím, dám se zase v to.
“Dövdüler beni ama incinmedim, Vurdular ama farketmedim” dersin, “Yeniden içmek için ne zaman ayılacağım?”
