Príslovia 2
1 Synu můj, přijmeš-li slova má, a přikázaní má schováš-li u sebe;
Synu mój! jeźli przyjmiesz słowa moje, a przykazanie moje zachowasz u siebie;
2 Nastavíš-li moudrosti ucha svého, a nakloníš-li srdce svého k opatrnosti;
Nadstawiszli mądrości ucha twego, i nakłoniszli serca twego do roztropności;
3 Ovšem, jestliže na rozumnost zavoláš, a na opatrnost zvoláš-li;
Owszem, jeźli na rozum zawołasz, a roztropności wezwieszli głosem swoim;
4 Budeš-li jí hledati jako stříbra, a jako pokladů pilně vyhledávati jí:
Jeźli jej szukać będziesz jako srebra, a jako skarbów skrytych pilnie szukać będziesz:
5 Tehdy porozumíš bázni Hospodinově, a známosti Boží nabudeš;
Tedy zrozumiesz bojaźń Pańską, a znajomość Bożą znajdziesz.
6 Nebo Hospodin dává moudrost, z úst jeho umění a opatrnost.
Albowiem Pan daje mądrość, z ust jego pochodzi umiejętność i roztropność.
7 Chová upřímým dlouhověkosti, pavézou jest chodícím v sprostnosti,
On zachowuje uprzejmym prawdziwą mądrość; on jest tarczą chodzącym w szczerości,
8 Ostříhaje stezek soudu; on cesty svatých svých ostříhá.
Aby strzegli ścieżek sądu; on drogi świętych swoich strzeże.
9 Tehdy porozumíš spravedlnosti a soudu, a upřímosti i všeliké cestě dobré,
Tedy wyrozumiesz sprawiedliwość, i sąd, i prawość, i wszelką ścieszkę dobrą.
10 Když vejde moudrost v srdce tvé, a umění duši tvé se zalíbí.
Gdy wnijdzie mądrośu w serce twoje, a umiejętność duszy twojej wdzięczna będzie:
11 Prozřetelnost ostříhati bude tebe, a opatrnost zachová tě,
Tedy cię ostrożność strzedz będzie, a opatrzność zachowa cię.
12 Vysvobozujíc tě od cesty zlé, a od lidí mluvících věci převrácené,
Wyrywając cię od drogi złej, i od człowieka mówiącego przewrotności;
13 Kteříž opouštějí stezky přímé, aby chodili po cestách tmavých,
Od tych, którzy opuszczają ścieszki proste, udawając się drogami ciemnemi;
14 Kteříž se veselí ze zlého činění, plésají v převrácenostech nejhorších,
Którzy się radują, gdy czynią złe, a weselą się w złośliwych przewrotnościach;
15 Jejichž stezky křivolaké jsou, anobrž zmotaní jsou na cestách svých;
Których ścieszki są krzywe, a sami są przewrotnymi na drogach swoich;
16 Vysvobozujíc tě i od ženy postranní, od cizí, kteráž řečmi svými lahodí,
Wyrywając cię od niewiasty postronnej i obcej, która pochlebia łagodnemi słowy;
17 Kteráž opouští vůdce mladosti své, a na smlouvu Boha svého se zapomíná;
Która opuszcza wodza młodości swojej, a przymierza Boga swojego zapomina.
18 K smrti se zajisté nachyluje dům její, a k mrtvým stezky její;
Bo się nachyla ku śmierci dom jej, a do umarłych ścieszki jej.
19 Kteřížkoli vcházejí k ní, nenavracují se zase, aniž trefují na cestu života;
Wszyscy, którzy do niej wchodzą, nie wracają się, ani trafiają na ścieszkę żywota.
20 Abys chodil po cestě dobrých, a stezek spravedlivých abys ostříhal.
A przetoż będziesz chodził drogą dobrych, a ścieżek sprawiedliwych będziesz przestrzegał.
21 Nebo upřímí bydliti budou v zemi, a pobožní zůstanou v ní;
Albowiem cnotliwi będą mieszkali na ziemi, a szczerzy trwać będą na niej;
22 Bezbožní pak z země vyťati budou, a přestupníci vykořeněni budou z ní.
Ale niepobożni z ziemi wykorzenieni będą, a przewrotni będą z niej wygładzeni.
