Príslovia 19
1 Lepší jest chudý, jenž chodí v upřímnosti své, nežli převrácený ve rtech svých, kterýž jest blázen.
De arme, in zijn oprechtheid wandelende, is beter dan de verkeerde van lippen, en die een zot is.
2 Jistě že bez umění duši není dobře, a kdož jest kvapných noh, hřeší.
Ook is de ziel zonder wetenschap niet goed; en die met de voeten haastig is, zondigt.
3 Bláznovství člověka převrací cestu jeho, ačkoli proti Hospodinu zpouzí se srdce jeho.
De dwaasheid des mensen zal zijn weg verkeren; en zijn hart zal zich tegen den HEERE vergrammen.
4 Statek přidává přátel množství, ale chudý od přítele svého odloučen bývá.
Het goed brengt veel vrienden toe; maar de arme wordt van zijn vriend gescheiden.
5 Svědek falešný nebude bez pomsty, a kdož mluví lež, neuteče.
Een vals getuige zal niet onschuldig zijn; en die leugenen blaast, zal niet ontkomen.
6 Mnozí pokoří se před knížetem, a každý jest přítel muži štědrému.
Velen smeken het aangezicht des prinsen; en een ieder is een vriend desgenen, die giften geeft.
7 Všickni bratří chudého v nenávisti jej mají; čím více přátelé jeho vzdalují se od něho! Když volá za nimi, není jich.
Al de broeders des armen haten hem; hoeveel te meer gaan zijn vrienden verre van hem! Hij loopt hen na met woorden, die niets zijn.
8 Ten, kdož miluje duši svou, nabývá moudrosti, a ostříhá opatrnosti, aby nalezl dobré.
Die verstand bekomt, heeft zijn ziel lief; hij neemt de verstandigheid waar, om het goede te vinden.
9 Svědek falešný nebude bez pomsty, a kdož mluví lež, zahyne.
Een vals getuige zal niet onschuldig zijn; en die leugenen blaast, zal vergaan.
10 Nesluší na blázna rozkoš, a ovšem, aby služebník nad knížaty panoval.
De weelde staat een zot niet wel; hoeveel te min een knecht te heersen over vorsten!
11 Rozum člověka zdržuje hněv jeho, a čest jeho jest prominouti provinění.
Het verstand des mensen vertraagt zijn toorn; en zijn sieraad is de overtreding voorbij te gaan.
12 Prchlivost královská jako řvání mladého lva jest, a ochotnost jeho jako rosa na bylinu.
Des konings gramschap is als het brullen eens jongen leeuws; maar zijn welgevallen is als dauw op het kruid.
13 Trápení otci svému jest syn bláznivý, a ustavičné kapání žena svárlivá.
Een zotte zoon is zijn vader grote ellende; en de kijvingen ener vrouw als een gestadig druipen.
14 Dům a statek jest po rodičích, ale od Hospodina manželka rozumná.
Huis en goed is een erve van de vaderen; maar een verstandige vrouw is van den HEERE.
15 Lenost přivodí tvrdý sen, a duše váhavá lačněti bude.
Luiheid doet in diepen slaap vallen; en een bedriegelijke ziel zal hongeren.
16 Ten, kdož ostříhá přikázaní, ostříhá duše své; ale kdož pohrdá cestami svými, zahyne.
Die het gebod bewaart, bewaart zijn ziel; die zijn wegen veracht, zal sterven.
17 Kdo uděluje chudému, půjčuje Hospodinu, a onť za dobrodiní jeho odplatí jemu.
Die zich des armen ontfermt, leent den HEERE, en Hij zal hem zijn weldaad vergelden.
18 Tresci syna svého, dokudž jest o něm naděje, a k zahynutí jeho neodpouštěj jemu duše tvá.
Tuchtig uw zoon, als er nog hoop is; maar verhef uw ziel niet, om hem te doden.
19 Veliký hněv ukazuj, odpouštěje trestání, proto že poněvadž odpouštíš, potom více trestati budeš.
Die groot is van grimmigheid, zal straf dragen; want zo gij hem uitredt, zo zult gij nog moeten voortvaren.
20 Poslouchej rady, a přijímej kázeň, abys vždy někdy moudrý byl.
Hoor raad, en ontvang tucht, opdat gij in uw laatste wijs zijt.
21 Mnozí úmyslové jsou v srdci člověka, ale uložení Hospodinovo toť ostojí.
In het hart des mans zijn veel gedachten; maar de raad des HEEREN, die zal bestaan.
22 Žádaná věc člověku jest dobře činiti jiným, ale počestnější jest chudý než muž lživý.
De wens des mensen is zijn weldadigheid; maar de arme is beter dan een leugenachtig man.
23 Bázeň Hospodinova k životu. Takový jsa nasycen, bydlí, aniž neštěstím navštíven bývá.
De vreze des HEEREN is ten leven; want men zal verzadigd zijnde vernachten; met het kwaad zal men niet bezocht worden.
24 Lenivý schovává ruku svou za ňadra, ani k ústům svým jí nevztáhne.
Een luiaard verbergt de hand in den boezem, en hij zal ze niet weder aan zijn mond brengen.
25 Ubí posměvače, ať se hlupec dovtípí; a potresci rozumného, ať porozumí umění.
Sla den spotter, zo zal de slechte kloekzinnig worden; en bestraf den verstandige, hij zal wetenschap begrijpen.
26 Syn, kterýž hanbu a lehkost činí, hubí otce, a zahání matku.
Wie den vader verwoest, of de moeder verjaagt, is een zoon, die beschaamd maakt, en schande aandoet.
27 Přestaň, synu můj, poslouchati učení, kteréž od řečí rozumných odvozuje.
Laat af, mijn zoon, horende de tucht, af te dwalen van de redenen der wetenschap.
28 Svědek nešlechetný posmívá se soudu, a ústa bezbožných přikrývají nepravost.
Een Belialsgetuige bespot het recht; en de mond der goddelozen slokt de ongerechtigheid in.
29 Nebo na posměvače hotoví jsou nálezové, a rány na hřbet bláznů.
Gerichten zijn voor de spotters bereid, en slagen voor den rug der zotten.
