Príslovia 18
1 Svémyslný hledá toho, což se jemu líbí, a ve všelijakou věc plete se.
Samolub szuka tego, co mu się podoba, i wtrąca się w każdą sprawę.
2 Nezalibuje sobě blázen v rozumnosti, ale v tom, což zjevuje srdce jeho.
Głupi nie ma upodobania w rozumie, lecz w tym, co serce mu objawia.
3 Když přijde bezbožný, přichází také pohrdání, a s lehkomyslným útržka.
Gdy przychodzi niegodziwy, przychodzi też pogarda, a z hańbą urąganie.
4 Slova úst muže vody hluboké, potok rozvodnilý pramen moudrosti.
Słowa ust człowieka są jak głębokie wody, a źródło mądrości jak płynący potok.
5 Přijímati osobu bezbožného není dobré, abys převrátil spravedlivého v soudu.
Niedobrze przez wzgląd na osobę niegodziwą krzywdzić sprawiedliwego w sądzie.
6 Rtové blázna směřují k svadě, a ústa jeho bití se domluví.
Wargi głupiego wchodzą w spór, a jego usta wołają o razy.
7 Ústa blázna k setření jemu, a rtové jeho osídlem duši jeho.
Usta głupiego [są] jego zgubą, a jego wargi sidłem jego duszy.
8 Slova utrhače jsou jako ubitých, ale však sstupují do vnitřností života.
Słowa plotkarza są jak rany i przenikają do głębi wnętrzności.
9 Také ten, kdož jest nedbalý v práci své, bratr jest mrhače.
Kto jest niedbały w pracy, jest bratem marnotrawcy.
10 Věže pevná jest jméno Hospodinovo; k němu se uteče spravedlivý, a bude povýšen.
Imię PANA [jest] potężną wieżą, sprawiedliwy ucieka do niej i jest bezpieczny.
11 Zboží bohatého jest město pevné jeho, a jako zed vysoká v mysli jeho.
Zamożność bogacza [jest] jego warownym miastem i jak wysoki mur w jego wyobrażeniu.
12 Před setřením vyvyšuje se srdce člověka, ale před povýšením bývá ponížení.
Przed upadkiem serce człowieka jest wyniosłe, a chwałę poprzedza pokora.
13 Kdož odpovídá něco, prvé než vyslyší, počítá se to za bláznovství jemu a za lehkost.
Kto odpowiada, zanim wysłucha, [ujawnia] głupotę i [ściąga na] siebie hańbę.
14 Duch muže snáší nemoc svou, ducha pak zkormouceného kdo snese?
Duch człowieka zniesie jego chorobę, ale któż zniesie strapionego ducha?
15 Srdce rozumného dosahuje umění, a ucho moudrých hledá umění.
Serce rozumnego zdobywa wiedzę, a ucho mądrych szuka wiedzy.
16 Dar člověka uprostranňuje jemu, a před oblíčej mocných přivodí jej.
Dar człowieka toruje mu drogę i prowadzi go przed wielkich.
17 Spravedlivý zdá se ten, kdož jest první v své při, ale když přichází bližní jeho, tedy stihá jej.
Ten, który jest pierwszy w swojej sprawie, [zdaje się] sprawiedliwy, ale przychodzi jego bliźni i sprawdza go.
18 Los pokojí svady, a mezi silnými rozeznává.
Los kładzie kres sporom i rozstrzyga między możnymi.
19 Bratr křivdou uražený tvrdší jest než město nedobyté, a svárové jsou jako závora u hradu.
Brat obrażony [trudniejszy do zdobycia] niż warowne miasto, a spory są jak rygle w zamku.
20 Ovocem úst jednoho každého nasyceno bývá břicho jeho, úrodou rtů svých nasycen bude.
Owocem swoich ust nasyci człowiek swoje wnętrze, nasyci się plonem swych warg.
21 Smrt i život jest v moci jazyka, a ten, kdož jej miluje, bude jísti ovoce jeho.
Śmierć i życie są w mocy języka, a kto go miłuje, spożyje jego owoc.
22 Kdo nalezl manželku, nalezl věc dobrou, a navážil lásky od Hospodina.
Kto znalazł żonę, znalazł coś dobrego i dostąpił łaski od PANA.
23 Poníženě mluví chudý, ale bohatý odpovídá tvrdě.
Ubogi prosi pokornie, ale bogaty odpowiada surowo.
24 Ten, kdož má přátely, má se míti přátelsky, poněvadž přítel bývá vlastnější než bratr.
Człowiek, który ma przyjaciół, musi obchodzić się z nimi po przyjacielsku, a jest przyjaciel, który przylgnie bardziej niż brat.
