< Príslovia 18 >

1 Svémyslný hledá toho, což se jemu líbí, a ve všelijakou věc plete se.
Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.
2 Nezalibuje sobě blázen v rozumnosti, ale v tom, což zjevuje srdce jeho.
Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.
3 Když přijde bezbožný, přichází také pohrdání, a s lehkomyslným útržka.
Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.
4 Slova úst muže vody hluboké, potok rozvodnilý pramen moudrosti.
Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.
5 Přijímati osobu bezbožného není dobré, abys převrátil spravedlivého v soudu.
Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.
6 Rtové blázna směřují k svadě, a ústa jeho bití se domluví.
Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.
7 Ústa blázna k setření jemu, a rtové jeho osídlem duši jeho.
Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.
8 Slova utrhače jsou jako ubitých, ale však sstupují do vnitřností života.
Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
9 Také ten, kdož jest nedbalý v práci své, bratr jest mrhače.
Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.
10 Věže pevná jest jméno Hospodinovo; k němu se uteče spravedlivý, a bude povýšen.
Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.
11 Zboží bohatého jest město pevné jeho, a jako zed vysoká v mysli jeho.
Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.
12 Před setřením vyvyšuje se srdce člověka, ale před povýšením bývá ponížení.
Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
13 Kdož odpovídá něco, prvé než vyslyší, počítá se to za bláznovství jemu a za lehkost.
Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.
14 Duch muže snáší nemoc svou, ducha pak zkormouceného kdo snese?
Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
15 Srdce rozumného dosahuje umění, a ucho moudrých hledá umění.
Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.
16 Dar člověka uprostranňuje jemu, a před oblíčej mocných přivodí jej.
Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
17 Spravedlivý zdá se ten, kdož jest první v své při, ale když přichází bližní jeho, tedy stihá jej.
Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
18 Los pokojí svady, a mezi silnými rozeznává.
Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
19 Bratr křivdou uražený tvrdší jest než město nedobyté, a svárové jsou jako závora u hradu.
Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.
20 Ovocem úst jednoho každého nasyceno bývá břicho jeho, úrodou rtů svých nasycen bude.
Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.
21 Smrt i život jest v moci jazyka, a ten, kdož jej miluje, bude jísti ovoce jeho.
Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.
22 Kdo nalezl manželku, nalezl věc dobrou, a navážil lásky od Hospodina.
Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.
23 Poníženě mluví chudý, ale bohatý odpovídá tvrdě.
Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.
24 Ten, kdož má přátely, má se míti přátelsky, poněvadž přítel bývá vlastnější než bratr.
Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.

< Príslovia 18 >