Príslovia 18

1 Svémyslný hledá toho, což se jemu líbí, a ve všelijakou věc plete se.

آدم خودخواه خود را از دیگران کنار می‌کشد و با عقاید درستشان مخالفت می‌ورزد.

2 Nezalibuje sobě blázen v rozumnosti, ale v tom, což zjevuje srdce jeho.

نادان برای حکمت ارزش قائل نیست و فقط دوست دارد خود را دانا نشان دهد.

3 Když přijde bezbožný, přichází také pohrdání, a s lehkomyslným útržka.

گناه ننگ و رسوایی به بار می‌آورد.

4 Slova úst muže vody hluboké, potok rozvodnilý pramen moudrosti.

سخنان شخص دانا مانند اقیانوس عمیق است و مثل چشمه گوارا.

5 Přijímati osobu bezbožného není dobré, abys převrátil spravedlivého v soudu.

طرفداری از مجرمی که باعث می‌شود حق بی‌گناه پایمال شود کار نادرستی است.

6 Rtové blázna směřují k svadě, a ústa jeho bití se domluví.

سخنان شخص نادان، منجر به نزاع و کتک خوردنش می‌شود.

7 Ústa blázna k setření jemu, a rtové jeho osídlem duši jeho.

زبان شخص نادان چون دامی است که او را به هلاکت می‌کشاند.

8 Slova utrhače jsou jako ubitých, ale však sstupují do vnitřností života.

سخنان آدم سخن‌چین مانند لقمه‌های لذیذی است که با لذت بلعیده می‌شود.

9 Také ten, kdož jest nedbalý v práci své, bratr jest mrhače.

کسی که در کار سستی می‌کند به اندازهٔ یک خرابکار مخرب است.

10 Věže pevná jest jméno Hospodinovo; k němu se uteče spravedlivý, a bude povýšen.

اسم خداوند قلعه‌ای است محکم که شخص درستکار به آن پناه می‌برد و در امان می‌ماند.

11 Zboží bohatého jest město pevné jeho, a jako zed vysoká v mysli jeho.

اما قلعۀ شخص ثروتمند، ثروت اوست که گمان می‌کند او را محافظت خواهد کرد.

12 Před setřením vyvyšuje se srdce člověka, ale před povýšením bývá ponížení.

تکبر به سقوط می‌انجامد و فروتنی به سربلندی.

13 Kdož odpovídá něco, prvé než vyslyší, počítá se to za bláznovství jemu a za lehkost.

چقدر زشت و ابلهانه است که انسان قبل از گوش دادن به سخنی، به آن جواب دهد.

14 Duch muže snáší nemoc svou, ducha pak zkormouceného kdo snese?

وقتی انسان روحیه‌اش قوی است بیماری را تحمل می‌کند، اما روحیهٔ شکسته را چه کسی می‌تواند تحمل کند؟

15 Srdce rozumného dosahuje umění, a ucho moudrých hledá umění.

اشخاص دانا همیشه مشتاق و آماده کسب حکمتند.

16 Dar člověka uprostranňuje jemu, a před oblíčej mocných přivodí jej.

هدیه دادن راه را برای انسان باز می‌کند و او را به حضور اشخاص مهم می‌رساند.

17 Spravedlivý zdá se ten, kdož jest první v své při, ale když přichází bližní jeho, tedy stihá jej.

دلایل کسی که در دادگاه اول صحبت می‌کند به نظر درست می‌آید ولی این تا زمانی است که طرف مقابل هنوز دلایلش را ارائه نداده باشد.

18 Los pokojí svady, a mezi silnými rozeznává.

قرعه، دعوا را می‌خواباند و به منازعهٔ بین حریفان زورمند خاتمه می‌دهد.

19 Bratr křivdou uražený tvrdší jest než město nedobyté, a svárové jsou jako závora u hradu.

به دست آوردن دل برادر رنجیده، سختتر از تصرف یک شهر حصاردار است. منازعه بین دو برادر، دیوار جدایی ایجاد می‌کند.

20 Ovocem úst jednoho každého nasyceno bývá břicho jeho, úrodou rtů svých nasycen bude.

انسان نتیجهٔ سخنانی را که از دهانش بیرون می‌آید خواهد دید.

21 Smrt i život jest v moci jazyka, a ten, kdož jej miluje, bude jísti ovoce jeho.

مرگ و زندگی در قدرت زبان است؛ کسانی که دوست می‌دارند حرف بزنند، عواقب سخنانشان را خواهند دید.

22 Kdo nalezl manželku, nalezl věc dobrou, a navážil lásky od Hospodina.

وقتی مردی همسری پیدا می‌کند نعمتی می‌یابد. آن زن برای او برکتی است از جانب خداوند.

23 Poníženě mluví chudý, ale bohatý odpovídá tvrdě.

درخواست فقرا با التماس توأم است و پاسخ ثروتمندان با خشونت.

24 Ten, kdož má přátely, má se míti přátelsky, poněvadž přítel bývá vlastnější než bratr.

هستند دوستانی که انسان را به نابودی می‌کشند، اما دوستی هم هست که از برادر نزدیکتر است.