< Príslovia 18 >

1 Svémyslný hledá toho, což se jemu líbí, a ve všelijakou věc plete se.
می باشد، و به هر حکمت صحیح مجادله می‌کند.۱
2 Nezalibuje sobě blázen v rozumnosti, ale v tom, což zjevuje srdce jeho.
احمق از فطانت مسرور نمی شود، مگر تاآنکه عقل خود را ظاهر سازد.۲
3 Když přijde bezbožný, přichází také pohrdání, a s lehkomyslným útržka.
هنگامی که شریر می‌آید، حقارت هم می‌آید، و با اهانت، خجالت می‌رسد.۳
4 Slova úst muže vody hluboké, potok rozvodnilý pramen moudrosti.
سخنان دهان انسان آب عمیق است، وچشمه حکمت، نهر جاری است.۴
5 Přijímati osobu bezbožného není dobré, abys převrátil spravedlivého v soudu.
طرفداری شریران برای منحرف ساختن داوری عادلان نیکو نیست.۵
6 Rtové blázna směřují k svadě, a ústa jeho bití se domluví.
لبهای احمق به منازعه داخل می‌شود، ودهانش برای ضربها صدا می‌زند.۶
7 Ústa blázna k setření jemu, a rtové jeho osídlem duši jeho.
دهان احمق هلاکت وی است، و لبهایش برای جان خودش دام است.۷
8 Slova utrhače jsou jako ubitých, ale však sstupují do vnitřností života.
سخنان نمام مثل لقمه های شیرین است، و به عمق شکم فرو می‌رود.۸
9 Také ten, kdož jest nedbalý v práci své, bratr jest mrhače.
او نیز که در کار خود اهمال می‌کند برادرهلاک کننده است.۹
10 Věže pevná jest jméno Hospodinovo; k němu se uteče spravedlivý, a bude povýšen.
اسم خداوند برج حصین است که مرد عادل در آن می‌دود و ایمن می‌باشد.۱۰
11 Zboží bohatého jest město pevné jeho, a jako zed vysoká v mysli jeho.
توانگری شخص دولتمند شهر محکم اواست، و در تصور وی مثل حصار بلند است.۱۱
12 Před setřením vyvyšuje se srdce člověka, ale před povýšením bývá ponížení.
پیش از شکستگی، دل انسان متکبرمی گردد، و تواضع مقدمه عزت است.۱۲
13 Kdož odpovídá něco, prvé než vyslyší, počítá se to za bláznovství jemu a za lehkost.
هر‌که سخنی را قبل از شنیدنش جواب دهد برای وی حماقت و عار می‌باشد.۱۳
14 Duch muže snáší nemoc svou, ducha pak zkormouceného kdo snese?
روح انسان بیماری او را متحمل می‌شود، اما روح شکسته را کیست که متحمل آن بشود.۱۴
15 Srdce rozumného dosahuje umění, a ucho moudrých hledá umění.
دل مرد فهیم معرفت را تحصیل می‌کند، وگوش حکیمان معرفت را می‌طلبد.۱۵
16 Dar člověka uprostranňuje jemu, a před oblíčej mocných přivodí jej.
هدیه شخص، از برایش وسعت پیدامی کند و او را به حضور بزرگان می‌رساند.۱۶
17 Spravedlivý zdá se ten, kdož jest první v své při, ale když přichází bližní jeho, tedy stihá jej.
هر‌که در دعوی خود اول آید صادق می‌نماید، اما حریفش می‌آید و او را می‌آزماید.۱۷
18 Los pokojí svady, a mezi silnými rozeznává.
قرعه نزاعها را ساکت می‌نماید و زورآوران را از هم جدا می‌کند.۱۸
19 Bratr křivdou uražený tvrdší jest než město nedobyté, a svárové jsou jako závora u hradu.
برادر رنجیده از شهر قوی سختتر است، ومنازعت با او مثل پشت بندهای قصر است.۱۹
20 Ovocem úst jednoho každého nasyceno bývá břicho jeho, úrodou rtů svých nasycen bude.
دل آدمی از میوه دهانش پر می‌شود و ازمحصول لبهایش، سیر می‌گردد.۲۰
21 Smrt i život jest v moci jazyka, a ten, kdož jej miluje, bude jísti ovoce jeho.
موت و حیات در قدرت زبان است، و آنانی که آن را دوست می‌دارند میوه‌اش را خواهندخورد.۲۱
22 Kdo nalezl manželku, nalezl věc dobrou, a navážil lásky od Hospodina.
هر‌که زوجه‌ای یابد چیز نیکو یافته است، ورضامندی خداوند را تحصیل کرده است.۲۲
23 Poníženě mluví chudý, ale bohatý odpovídá tvrdě.
مرد فقیر به تضرع تکلم می‌کند، اما شخص دولتمند به سختی جواب می‌دهد.۲۳
24 Ten, kdož má přátely, má se míti přátelsky, poněvadž přítel bývá vlastnější než bratr.
کسی‌که دوستان بسیار دارد خویشتن راهلاک می‌کند، اما دوستی هست که از برادرچسبنده تر می‌باشد.۲۴

< Príslovia 18 >