Príslovia 16
1 Při člověku bývá spořádání myšlení, ale od Hospodina jest řeč jazyka.
Człowiek sporządza myśli serca swego; ale od Pana jest odpowiedź języka.
2 Všecky cesty člověka čisté se jemu zdají, ale kterýž zpytuje duchy, Hospodin jest.
Wszystkie drogi człowiecze zdadzą się być czyste przed oczyma jego; ale Pan jest, który waży serca.
3 Uval na Hospodina činy své, a budou upevněna předsevzetí tvá.
Włóż na Pana sprawy twe, a będą utwierdzone zamysły twoje.
4 Hospodin všecko učinil pro sebe samého, také i bezbožného ke dni zlému.
Pan dla siebie samego wszystko sprawił, nawet i niezbożnika na dzień zły.
5 Ohavností jest Hospodinu každý pyšného srdce; by sobě na pomoc i jiné přivzal, neujde pomsty.
Obrzydliwością jest Panu każdy wyniosłego serca; który choć sobie innych na pomoc weźmie, nie ujdzie pomsty.
6 Milosrdenstvím a pravdou očištěna bývá nepravost, a v bázni Hospodinově uchází se zlého.
Miłosierdziem i prawdą oczyszczona bywa nieprawość, a w bojaźni Pańskiej odstępujemy od złego.
7 Když se líbí Hospodinu cesty člověka, také i nepřátely jeho spokojuje k němu.
Gdy się podobają Panu drogi człowieka, i nieprzyjaciół jego do zgody z nim przywodzi.
8 Lepší jest maličko s spravedlností, než množství důchodů nespravedlivých.
Lepsza jest trocha z sprawiedliwością, niż wiele dochodów niesprawiedliwych.
9 Srdce člověka přemýšlí o cestě své, ale Hospodin spravuje kroky jeho.
Serce człowiecze rozrządza drogi swe; ale Pan sprawuje kroki jego.
10 Rozhodnutí jest ve rtech královských, v soudu neuchylují se ústa jeho.
Sprawiedliwy rozsądek jest w wargach królewskich; w sądzie nie błądzą usta jego.
11 Váha a závaží jsou úsudek Hospodinův, a všecka závaží v pytlíku jeho nařízení.
Waga i szale są ustawą Pańską, a wszystkie gwichty sprawiedliwe w worku są za sprawą jego.
12 Ohavností jest králům činiti bezbožně; nebo spravedlností upevňován bývá trůn.
Obrzydliwością jest królom czynić niezbożność; bo sprawiedliwością stolica umocniona bywa.
13 Rtové spravedliví líbezní jsou králům, a ty, kteříž upřímě mluví, milují.
Przyjemne są królom wargi sprawiedliwe, a szczerych w mowie miłują.
14 Rozhněvání královo jistý posel smrti, ale muž moudrý ukrotí je.
Gniew królewski jest posłem śmierci; ale mąż mądry ubłaga go.
15 V jasné tváři královské jest život, a přívětivost jeho jako oblak s deštěm jarním.
W jasności twarzy królewskiej jest żywot, a łaska jego jest jako obłok z deszczem późnym.
16 Mnohem lépe jest nabyti moudrosti než zlata nejčistšího, a nabyti rozumnosti lépe než stříbra.
Daleko lepiej jest nabyć mądrości, niżeli złota najczystszego; a nabyć roztropności lepiej, niż srebra.
17 Cesta upřímých jest odstoupiti od zlého; ostříhá duše své ten, kdož ostříhá cesty své.
Gościniec uprzejmych jest odstąpić od złego; strzeże duszy swej, kto strzeże drogi swojej.
18 Před setřením bývá pýcha, a před pádem pozdvižení ducha.
Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha.
19 Lépe jest poníženého duchu býti s pokornými, než děliti kořist s pyšnými.
Lepiej jest być uniżonego ducha z pokornymi, niżeli dzielić korzyści z pysznymi.
20 Ten, kdož pozoruje slova, nalézá dobré; a kdož doufá v Hospodina, blahoslavený jest.
Kto ma wzgląd na słowa, znajduje dobre; a kto ufa w Panu, błogosławiony jest.
21 Ten, kdož jest moudrého srdce, slove rozumný, a sladkost rtů přidává naučení.
Kto jest mądrego serca, słynie rozumnym, a słodkość warg przydaje nauki.
22 Rozumnost těm, kdož ji mají, jest pramen života, ale umění bláznů jest bláznovství.
Zdrój żywota jest roztropność tym, którzy ją mają; ale umiejętność głupich jest głupstwem.
23 Srdce moudrého rozumně spravuje ústa svá, tak že rty svými přidává naučení.
Serce mądrego roztropnie sprawuje usta swoje, a wargami swemi przydaje nauki.
24 Plást medu jsou řeči utěšené, sladkost duši, a lékařství kostem.
Powieści wdzięczne są jako plastr miodu, słodkością duszy, a lekarstwem kościom.
25 Cesta zdá se přímá člověku, ale dokonání její jistá cesta smrti.
Zda się podczas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej pewna droga na śmierć.
26 Èlověk pracovitý pracuje sobě, nebo ponoukají ho ústa jeho.
Człowiek pracowity pracuje sobie; bo go pobudzają usta jego.
27 Muž nešlechetný vykopává zlé, v jehožto rtech jako oheň spalující.
Człowiek niezbożny wykopuje złe, a w wargach jego jako ogień pałający.
28 Muž převrácený rozsívá sváry, a klevetník rozlučuje přátely.
Mąż przewrotny rozsiewa zwady, a klatecznik rozłącza przyjaciół.
29 Muž ukrutný přeluzuje bližního svého, a uvodí jej na cestu nedobrou.
Mąż okrutny przewabia bliźniego swego, i wprowadza go na drogę niedobrą.
30 Zamhuřuje oči své, smýšleje věci převrácené, a zmítaje pysky svými, vykonává zlé.
Kto mruga oczyma swemi, zmyśla przewrotności; a kto rucha wargami swemi, broi złe.
31 Koruna ozdobná jsou šediny na cestě spravedlnosti se nalézající.
Koroną chwały jest sędziwość; znajduje się na drodze sprawiedliwości.
32 Lepší jest zpozdilý k hněvu než silný rek, a kdož panuje nad myslí svou nežli ten, kterýž dobyl města.
Lepszy jest nierychły do gniewu, niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest, niżeli ten, co dobył miasta.
33 Do klínu umítán bývá los, ale od Hospodina všecko řízení jeho.
Los na łono rzucają; ale od Pana jest wszystko rozrządzenie jego.
