Príslovia 14
1 Moudrá žena vzdělává dům svůj, bláznice pak rukama svýma boří jej.
Saĝa virino konstruas sian domon; Sed malsaĝa detruas ĝin per siaj manoj.
2 Kdo chodí v upřímnosti své, bojí se Hospodina, ale převrácený v cestách svých pohrdá jím.
Kiu iras la ĝustan vojon, tiu timas la Eternulon; Sed kiu iras vojon malĝustan, tiu Lin malestimas.
3 V ústech blázna jest hůl pýchy, rtové pak moudrých ostříhají jich.
En la buŝo de malsaĝulo estas vergo por lia malhumileco; Sed la buŝo de saĝuloj ilin gardas.
4 Když není volů, prázdné jsou jesle, ale hojná úroda jest v síle volů.
Se ne ekzistas bovoj, la grenejoj estas malplenaj; Sed multe da profito estas de la forto de bovoj.
5 Svědek věrný neklamá, ale svědek falešný mluví lež.
Verama atestanto ne mensogas; Sed atestanto falsama elspiras mensogojn.
6 Hledá posměvač moudrosti, a nenalézá, rozumnému pak umění snadné jest.
Mokanto serĉas saĝecon kaj ĝin ne trovas; Sed por saĝulo la sciado estas facila.
7 Odejdi od muže bláznivého, když neseznáš při něm rtů umění.
Foriru de homo malsaĝa; Ĉar vi ne aŭdos parolon de saĝo.
8 Moudrost opatrného jest, aby rozuměl cestě své, bláznovství pak bláznů ke lsti.
La saĝeco de saĝulo estas komprenado de sia vojo; Kaj la malsaĝeco de malsaĝuloj estas trompiĝado.
9 Blázen přikrývá hřích, ale mezi upřímými dobrá vůle.
Malsaĝuloj ŝercas pri siaj kulpoj; Sed inter virtuloj ekzistas reciproka favoro.
10 Srdce ví o hořkosti duše své, a k veselí jeho nepřimísí se cizí.
Koro scias sian propran malĝojon; Kaj en ĝia ĝojo ne partoprenas fremdulo.
11 Dům bezbožných vyhlazen bude, ale stánek upřímých zkvetne.
Domo de malvirtuloj estos ekstermita; Sed dometo de virtuloj floros.
12 Cesta zdá se přímá člověku, a však dokonání její jest cesta k smrti.
Iufoje vojo ŝajnas ĝusta al homo, Kaj tamen ĝia fino kondukas al la morto.
13 Také i v smíchu bolí srdce, a cíl veselí jest zámutek.
Ankaŭ dum ridado povas dolori la koro; Kaj la fino de ĝojo estas malĝojo.
14 Cestami svými nasytí se převrácený srdcem, ale muž dobrý štítí se jeho.
Laŭ siaj agoj manĝos homo malbonkora; Kaj homo bona satiĝos per siaj faroj.
15 Hloupý věří každému slovu, ale opatrný šetří kroku svého.
Naivulo kredas ĉiun vorton; Sed saĝulo estas atenta pri sia vojo.
16 Moudrý bojí se a odstupuje od zlého, ale blázen dotře a smělý jest.
Saĝulo timas, kaj forkliniĝas de malbono; Sed malsaĝulo estas incitiĝema kaj memfidema.
17 Náhlý se dopouští bláznovství, a muž myšlení zlých v nenávisti bývá.
Malpacienculo faras malsaĝaĵojn; Kaj malbonintenculo estas malamata.
18 Dědičně vládnou hlupci bláznovstvím, ale opatrní bývají korunováni uměním.
Naivuloj akiras malsaĝecon; Sed saĝuloj estas kronataj de klereco.
19 Sklánějí se zlí před dobrými, a bezbožní u bran spravedlivého.
Malbonuloj humiliĝos antaŭ bonuloj; Kaj malvirtuloj estos antaŭ la pordego de virtulo.
20 Také i příteli svému v nenávisti bývá chudý, ale milovníci bohatého mnozí jsou.
Malriĉulo estas malamata eĉ de sia proksimulo; Sed riĉulo havas multe da amikoj.
21 Pohrdá bližním svým hříšník, ale kdož se slitovává nad chudými, blahoslavený jest.
Kiu malŝatas sian proksimulon, tiu estas pekulo; Sed kiu kompatas malriĉulojn, tiu estas feliĉa.
22 Zajisté žeť bloudí, kteříž ukládají zlé; ale milosrdenství a pravda těm, kteříž smýšlejí dobré.
Ĉu ne eraras malbonintenculoj? Sed favorkoreco kaj vero estas ĉe tiuj, kiuj havas bonajn intencojn.
23 Všeliké práce bývá zisk, ale slovo rtů jest jen k nouzi.
De ĉiu laboro estos profito; Sed de babilado venas nur senhaveco.
24 Koruna moudrých jest bohatství jejich, bláznovství pak bláznivých bláznovstvím.
Propra riĉeco estas krono por la saĝuloj; Sed la malsaĝeco de la malsaĝuloj restas malsaĝeco.
25 Vysvobozuje duše svědek pravdomluvný, ale lstivý mluví lež.
Verparola atestanto savas animojn; Sed malverparola elspiras trompon.
26 V bázni Hospodinově jestiť doufání silné, kterýž synům svým útočištěm bude.
En la timo antaŭ la Eternulo estas forta fortikaĵo; Kaj Li estos rifuĝejo por Siaj infanoj.
27 Bázeň Hospodinova jest pramen života, k vyhýbání se osídlům smrti.
La timo antaŭ la Eternulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.
28 Ve množství lidu jest sláva krále, ale v nedostatku lidu zahynutí vůdce.
Grandeco de popolo estas gloro por reĝo; Kaj manko de popolo pereigas la reganton.
29 Zpozdilý k hněvu hojně má rozumu, ale náhlý pronáší bláznovství.
Pacienculo havas multe da saĝo; Sed malpacienculo elmontras malsaĝecon.
30 Život těla jest srdce zdravé, ale hnis v kostech jest závist.
Trankvila koro estas vivo por la korpo; Sed envio estas puso por la ostoj.
31 Kdo utiská chudého, útržku činí Učiniteli jeho; ale ctí jej, kdož se slitovává nad chudým.
Kiu premas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kaj kiu Lin honoras, tiu kompatas malriĉulon.
32 Pro zlost svou odstrčen bývá bezbožný, ale naději má i při smrti své spravedlivý.
Pro sia malboneco malvirtulo estos forpuŝita; Sed virtulo eĉ mortante havas esperon.
33 V srdci rozumného odpočívá moudrost, co pak jest u vnitřnosti bláznů, nezatají se.
En la koro de saĝulo ripozas saĝo; Kaj kio estas en malsaĝuloj, tio elmontriĝas.
34 Spravedlnost zvyšuje národ, ale hřích jest ku pohanění národům.
Virto altigas popolon; Sed peko pereigas gentojn.
35 Laskav bývá král na služebníka rozumného, ale hněviv na toho, kterýž hanbu činí.
Favoron de la reĝo havas sklavo saĝa; Sed kontraŭ malbonkonduta li koleras.
