< Príslovia 12 >
1 Kdo miluje cvičení, miluje umění; kdož pak nenávidí domlouvání, nemoudrý jest.
Kto miłuje ćwiczenie, miłuje umiejętność; a kto ma w nienawiści karność, głupim jest.
2 Dobrý nalézá lásku u Hospodina, ale muže nešlechetného potupí Bůh.
Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi.
3 Nebývá trvánlivý člověk v bezbožnosti, kořen pak spravedlivých nepohne se.
Nie zmocni się człowiek z niezbożności; ale korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.
4 Žena statečná jest koruna muže svého, ale jako hnis v kostech jeho ta, kteráž k hanbě přivodí.
Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do hańby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego.
5 Myšlení spravedlivých jsou pravá, rady pak bezbožných lstivé.
Myśli sprawiedliwych są prawe: ale rady niepobożnych zdradliwe.
6 Slova bezbožných úklady činí krvi, ústa pak spravedlivých vytrhují je.
Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich.
7 Vyvráceni bývají bezbožní tak, aby jich nebylo, ale dům spravedlivých ostojí.
Niepobożni podwróceni bywają, tak, że ich niestaje; ale dom sprawiedliwych zostaje.
8 Podlé toho, jakž rozumný jest, chválen bývá muž, převráceného pak srdce bude v pohrdání.
Z rozumu swego mąż chwalony bywa; ale kto jest przewrotnego serca, wzgardzony będzie.
9 Lepší jest nevzácný, kterýž má služebníka, nežli ten, kterýž sobě slavně počíná, a nemá chleba.
Lepszy jest człowiek podły, który ma sługę, niżeli chlubny, któremu nie staje chleba.
10 Pečuje spravedlivý o život hovádka svého, srdce pak bezbožných ukrutné jest.
Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest.
11 Kdo dělá zemi svou, nasycen bývá chlebem; ale kdož následuje zahalečů, blázen jest.
Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest.
12 Žádostiv jest bezbožný obrany proti zlému, ale kořen spravedlivých způsobuje ji.
Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeń sprawiedliwych daje ją.
13 Do přestoupení rtů zapletá se zlostník, ale spravedlivý vychází z ssoužení.
W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi.
14 Z ovoce úst každý nasycen bude dobrým, a odplatu za skutky člověka dá jemu Bůh.
Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda.
15 Cesta blázna přímá se zdá jemu, ale kdo poslouchá rady, moudrý jest.
Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest.
16 Hněv blázna v tentýž den poznán bývá, ale opatrný hanbu skrývá.
Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa hańbę swoję.
17 Kdož mluví pravdu, ohlašuje spravedlnost, svědek pak falešný lest.
Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę.
18 Někdo vynáší řeči podobné meči probodujícímu, ale jazyk moudrých jest lékařství.
Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem.
19 Rtové pravdomluvní utvrzeni budou na věky, ale na kratičko jazyk lživý.
Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy.
20 V srdci těch, kteříž zlé obmýšlejí, bývá lest, v těch pak, kteříž radí ku pokoji, veselí.
Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele.
21 Nepotká spravedlivého žádná těžkost, bezbožní pak naplněni budou zlým.
Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego.
22 Ohavností jsou Hospodinu rtové lživí, ale ti, jenž činí pravdu, líbí se jemu.
Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobają mu się.
23 Èlověk opatrný tají umění, ale srdce bláznů vyvolává bláznovství.
Człowiek ostrożny tai umiejętność; ale serce głupich wywołuje głupstwo.
24 Ruka pracovitých panovati bude, lstivá pak musí dávati plat.
Ręka pracowitych będzie panowała; ale zdradliwa będzie dań dawała.
25 Starost v srdci člověka snižuje ji, ale věc dobrá obveseluje ji.
Frasunek w sercu człowieczem poniża je; ale powieść dobra uwesela je.
26 Vzácnější jest nad bližního svého spravedlivý, cesta pak bezbožných svodí je.
Zacniejszy jest nad bliźniego swego sprawiedliwy; ale droga niezbożnych zawodzi ich.
27 Nebude péci fortelný, což ulovil, ale člověk bedlivý statku drahého nabude.
Nie upiecze chytry obłowu swojego; ale człowiek pilny majętności kosztownych nabędzie.
28 Na stezce spravedlnosti jest život, a cesta stezky její nesmrtelná jest.
Na ścieszce sprawiedliwości żywot, a na drodze ścieszki jej niemasz śmierci.