Príslovia 12
1 Kdo miluje cvičení, miluje umění; kdož pak nenávidí domlouvání, nemoudrý jest.
戒めを愛する人は知識を愛する、懲しめを憎む者は愚かである。
2 Dobrý nalézá lásku u Hospodina, ale muže nešlechetného potupí Bůh.
善人は主の恵みをうけ、悪い計りごとを設ける人は主に罰せられる。
3 Nebývá trvánlivý člověk v bezbožnosti, kořen pak spravedlivých nepohne se.
人は悪をもって堅く立つことはできない、正しい人の根は動くことはない。
4 Žena statečná jest koruna muže svého, ale jako hnis v kostech jeho ta, kteráž k hanbě přivodí.
賢い妻はその夫の冠である、恥をこうむらせる妻は夫の骨に生じた腐れのようなものである。
5 Myšlení spravedlivých jsou pravá, rady pak bezbožných lstivé.
正しい人の考えは公正である、悪しき者の計ることは偽りである。
6 Slova bezbožných úklady činí krvi, ústa pak spravedlivých vytrhují je.
悪しき者の言葉は、人の血を流そうとうかがう、正しい人の口は人を救う。
7 Vyvráceni bývají bezbožní tak, aby jich nebylo, ale dům spravedlivých ostojí.
悪しき者は倒されて、うせ去る、正しい人の家は堅く立つ。
8 Podlé toho, jakž rozumný jest, chválen bývá muž, převráceného pak srdce bude v pohrdání.
人はその悟りにしたがって、ほめられ、心のねじけた者は、卑しめられる。
9 Lepší jest nevzácný, kterýž má služebníka, nežli ten, kterýž sobě slavně počíná, a nemá chleba.
身分の低い人でも自分で働く者は、みずから高ぶって食に乏しい者にまさる。
10 Pečuje spravedlivý o život hovádka svého, srdce pak bezbožných ukrutné jest.
正しい人はその家畜の命を顧みる、悪しき者は残忍をもって、あわれみとする。
11 Kdo dělá zemi svou, nasycen bývá chlebem; ale kdož následuje zahalečů, blázen jest.
自分の田地を耕す者は食糧に飽きる、無益な事に従う者は知恵がない。
12 Žádostiv jest bezbožný obrany proti zlému, ale kořen spravedlivých způsobuje ji.
悪しき者の堅固なやぐらは崩壊する、正しい人の根は堅く立つ。
13 Do přestoupení rtů zapletá se zlostník, ale spravedlivý vychází z ssoužení.
悪人はくちびるのとがによって、わなに陥る、しかし正しい人は悩みをのがれる。
14 Z ovoce úst každý nasycen bude dobrým, a odplatu za skutky člověka dá jemu Bůh.
人はその口の実によって、幸福に満ち足り、人の手のわざは、その人の身に帰る。
15 Cesta blázna přímá se zdá jemu, ale kdo poslouchá rady, moudrý jest.
愚かな人の道は、自分の目に正しく見える、しかし知恵ある者は勧めをいれる。
16 Hněv blázna v tentýž den poznán bývá, ale opatrný hanbu skrývá.
愚かな人は、すぐに怒りをあらわす、しかし賢い人は、はずかしめをも気にとめない。
17 Kdož mluví pravdu, ohlašuje spravedlnost, svědek pak falešný lest.
真実を語る人は正しい証言をなし、偽りの証人は偽りを言う。
18 Někdo vynáší řeči podobné meči probodujícímu, ale jazyk moudrých jest lékařství.
つるぎをもって刺すように、みだりに言葉を出す者がある、しかし知恵ある人の舌は人をいやす。
19 Rtové pravdomluvní utvrzeni budou na věky, ale na kratičko jazyk lživý.
真実を言うくちびるは、いつまでも保つ、偽りを言う舌は、ただ、まばたきの間だけである。
20 V srdci těch, kteříž zlé obmýšlejí, bývá lest, v těch pak, kteříž radí ku pokoji, veselí.
悪をたくらむ者の心には欺きがあり、善をはかる人には喜びがある。
21 Nepotká spravedlivého žádná těžkost, bezbožní pak naplněni budou zlým.
正しい人にはなんの害悪も生じない、しかし悪しき者は災をもって満たされる。
22 Ohavností jsou Hospodinu rtové lživí, ale ti, jenž činí pravdu, líbí se jemu.
偽りを言うくちびるは主に憎まれ、真実を行う者は彼に喜ばれる。
23 Èlověk opatrný tají umění, ale srdce bláznů vyvolává bláznovství.
さとき人は知識をかくす、しかし愚かな者は自分の愚かなことをあらわす。
24 Ruka pracovitých panovati bude, lstivá pak musí dávati plat.
勤め働く者の手はついに人を治める、怠る者は人に仕えるようになる。
25 Starost v srdci člověka snižuje ji, ale věc dobrá obveseluje ji.
心に憂いがあればその人をかがませる、しかし親切な言葉はその人を喜ばせる。
26 Vzácnější jest nad bližního svého spravedlivý, cesta pak bezbožných svodí je.
正しい人は悪を離れ去る、しかし悪しき者は自ら道に迷う。
27 Nebude péci fortelný, což ulovil, ale člověk bedlivý statku drahého nabude.
怠る者は自分の獲物を捕えない、しかし勤め働く人は尊い宝を獲る。
28 Na stezce spravedlnosti jest život, a cesta stezky její nesmrtelná jest.
正義の道には命がある、しかし誤りの道は死に至る。
