< Príslovia 11 >

1 Váha falešná ohavností jest Hospodinu, ale závaží pravé líbí se jemu.
ترازوی با تقلب نزد خداوند مکروه است، اما سنگ تمام پسندیده او است.۱
2 Za pýchou přichází zahanbení, ale při pokorných jest moudrost.
چون تکبر می‌آید خجالت می‌آید، اما حکمت با متواضعان است.۲
3 Sprostnost upřímých vodí je, převrácenost pak přestupníků zatracuje je.
کاملیت راستان ایشان را هدایت می‌کند، اماکجی خیانتکاران ایشان را هلاک می‌سازد.۳
4 Neprospíváť bohatství v den hněvu, ale spravedlnost vytrhuje z smrti.
توانگری در روز غضب منفعت ندارد، اماعدالت از موت رهایی می‌بخشد.۴
5 Spravedlnost upřímého spravuje cestu jeho, ale pro bezbožnost svou padá bezbožný.
عدالت مرد کامل طریق او را راست می‌سازد، اما شریر از شرارت خود هلاک می‌گردد.۵
6 Spravedlnost upřímých vytrhuje je, ale přestupníci v zlosti zjímáni bývají.
عدالت راستان ایشان را خلاصی می‌بخشد، اما خیانتکاران در خیانت خود گرفتار می‌شوند.۶
7 Když umírá člověk bezbožný, hyne naděje, i očekávání rekovských činů mizí.
چون مرد شریر بمیرد امید او نابود می‌گردد، و انتظار زورآوران تلف می‌شود.۷
8 Spravedlivý z úzkosti bývá vysvobozen, bezbožný pak přichází na místo jeho.
مرد عادل از تنگی خلاص می‌شود و شریربه‌جای او می‌آید.۸
9 Pokrytec ústy kazí bližního svého, ale spravedliví uměním vytrženi bývají.
مرد منافق به دهانش همسایه خود را هلاک می‌سازد، و عادلان به معرفت خویش نجات می‌یابند.۹
10 Z štěstí spravedlivých veselí se město, když pak hynou bezbožní, bývá prozpěvování.
از سعادتمندی عادلان، شهر شادی می‌کند، و از هلاکت شریران ابتهاج می‌نماید.۱۰
11 Požehnáním spravedlivých zvýšeno bývá město, ústy pak bezbožných vyvráceno.
از برکت راستان، شهر مرتفع می‌شود، اما ازدهان شریران منهدم می‌گردد.۱۱
12 Pohrdá bližním svým blázen, ale muž rozumný mlčí.
کسی‌که همسایه خود را حقیر شماردناقص العقل می‌باشد، اما صاحب فطانت ساکت می‌ماند.۱۲
13 Utrhač toulaje se, pronáší tajnost, věrný pak člověk tají věc.
کسی‌که به نمامی گردش می‌کند، سرها رافاش می‌سازد، اما شخص امین دل، امر را مخفی می‌دارد.۱۳
14 Kdež není dostatečné rady, padá lid, ale spomožení jest ve množství rádců.
جایی که تدبیر نیست مردم می‌افتند، اماسلامتی از کثرت مشیران است.۱۴
15 Velmi sobě škodí, kdož slibuje za cizího, ješto ten, kdož nenávidí rukojemství, bezpečen jest.
کسی‌که برای غریب ضامن شود البته ضررخواهد یافت، و کسی‌که ضمانت را مکروه داردایمن می‌باشد.۱۵
16 Žena šlechetná má čest, a ukrutní mají zboží.
زن نیکوسیرت عزت را نگاه می‌دارد، چنانکه زورآوران دولت را محافظت می‌نمایند.۱۶
17 Èlověk účinný dobře činí životu svému, ale ukrutný kormoutí tělo své.
مرد رحیم به خویشتن احسان می‌نماید، امامرد ستم کیش جسد خود را می‌رنجاند.۱۷
18 Bezbožný dělá dílo falešné, ale kdož rozsívá spravedlnost, má mzdu jistou.
شریر اجرت فریبنده تحصیل می‌کند، اماکارنده عدالت مزد حقیقی را.۱۸
19 Tak spravedlivý rozsívá k životu, a kdož následuje zlého, k smrti své.
چنانکه عدالت مودی به حیات‌است، همچنین هر‌که شرارت را پیروی نماید او را به موت می‌رساند.۱۹
20 Ohavností jsou Hospodinu převrácení srdcem, ale ctného obcování líbí se jemu.
کج خلقان نزد خداوند مکروهند، اماکاملان طریق پسندیده او می‌باشند.۲۰
21 Zlý, by sobě i na pomoc přivzal, neujde pomsty, símě pak spravedlivých uchází toho.
یقین شریر مبرا نخواهد شد، اما ذریت عادلان نجات خواهند یافت.۲۱
22 Zápona zlatá na pysku svině jest žena pěkná bez rozumu.
زن جمیله بی‌عقل حلقه زرین است در بینی گراز.۲۲
23 Žádost spravedlivých jest toliko dobrých věcí, ale očekávání bezbožných hněv.
آرزوی عادلان نیکویی محض است، اماانتظار شریران، غضب می‌باشد.۲۳
24 Mnohý rozdává štědře, a však přibývá mu více; jiný skoupě drží nad slušnost, ale k chudobě.
هستند که می‌پاشند و بیشتر می‌اندوزند وهستند که زیاده از آنچه شاید نگاه می‌دارند اما به نیازمندی می‌انجامد.۲۴
25 Èlověk štědrý bývá bohatší, a kdož svlažuje, také sám bude zavlažen.
شخص سخی فربه می‌شود، و هر‌که سیراب می‌کند خود نیز سیراب خواهد گشت.۲۵
26 Kdo zadržuje obilí, zlořečí mu lid; ale požehnání na hlavě toho, kdož je prodává.
هر‌که غله را نگاه دارد مردم او را لعنت خواهند کرد، اما بر سر فروشنده آن برکت خواهدبود.۲۶
27 Kdo pilně hledá dobrého, nalézá přízeň; kdož pak hledá zlého, potká jej.
کسی‌که نیکویی را بطلبد رضامندی رامی جوید، و هر‌که بدی را بطلبد بر او عارض خواهد شد.۲۷
28 Kdo doufá v bohatství své, ten spadne, ale spravedliví jako ratolest zkvetnou.
کسی‌که بر توانگری خود توکل کند، خواهد افتاد، اما عادلان مثل برگ سبز شکوفه خواهند‌آورد.۲۸
29 Kdo kormoutí dům svůj, za dědictví bude míti vítr, a blázen sloužiti musí moudrému.
هر‌که اهل خانه خود را برنجاند نصیب او باد خواهد بود، و احمق بنده حکیم دلان خواهدشد.۲۹
30 Ovoce spravedlivého jest strom života, a kdož vyučuje duše, jest moudrý.
ثمره مرد عادل درخت حیات‌است، وکسی‌که جانها را صید کند حکیم است.۳۰
31 Aj, spravedlivému na zemi odplacováno bývá, čím více bezbožnému a hříšníku?
اینک مرد عادل بر زمین جزا خواهد یافت، پس چند مرتبه زیاده مرد شریر و گناهکار.۳۱

< Príslovia 11 >