Príslovia 10
1 Syn moudrý obveseluje otce, ale syn bláznivý zámutkem jest matce své.
Син мудрий — потіха для батька, а син нерозумний — то смуток для неньки його.
2 Neprospívají pokladové bezbožně nabytí, ale spravedlnost vytrhuje od smrti.
Не поможуть неправедні скарби, а справедливість від смерти визво́лює.
3 Nedopustí lačněti Hospodin duši spravedlivého, statek pak bezbožných rozptýlí.
Не допустить Господь голодува́ти душу праведного, а набу́ток безбожників згине.
4 K nouzi přivodí ruka lstivá, ruka pak pracovitých zbohacuje.
Ледача рука до убо́зтва веде, рука ж роботя́ща збагачує.
5 Kdo shromažďuje v létě, jest syn rozumný; kdož vyspává ve žni, jest syn, kterýž hanbu činí.
Хто літом збирає — син мудрий, хто ж дрімає в жнива́ — син безпутній.
6 Požehnání jest nad hlavou spravedlivého, ale ústa bezbožných přikrývají ukrutnost.
Благослове́нства на голову праведного, а уста безбожним прикриє наси́льство.
7 Památka spravedlivého požehnaná, ale jméno bezbožných smrdí.
Пам'ять про праведного — на благослове́ння, а йме́ння безбожних загине.
8 Moudré srdce přijímá přikázaní, ale blázen od rtů svých padne.
Заповіді мудросердий приймає, але́ дурногу́бий впаде́.
9 Kdo chodí upřímě, chodí doufanlivě; kdož pak převrací cesty své, vyjeven bude.
Хто в невинності ходить, той ходить безпечно, а хто кривить дороги свої, буде ви́явлений.
10 Kdo mhourá okem, uvodí nesnáz; a kdož jest bláznivých rtů, padne.
Хто оком моргає, той смуток дає, але дурногу́бий впаде́.
11 Pramen života jsou ústa spravedlivého, ale ústa bezbožných přikrývají ukrutnost.
Уста праведного — то джерело життя, а уста безбожним прикриє насильство.
12 Nenávist vzbuzuje sváry, ale láska přikrývá všecka přestoupení.
Нена́висть побуджує сва́рки, а любов покриває всі ви́ни.
13 Ve rtech rozumného nalézá se moudrost, ale kyj na hřbetě blázna.
В устах розумного мудрість знахо́диться, а різка — на спину безтя́много.
14 Moudří skrývají umění, úst pak blázna blízké jest setření.
Прихо́вують мудрі знання́, а уста нерозумного — близькі́ до загибелі.
15 Zboží bohatého jest město pevné jeho, ale nouze jest chudých setření.
Маєток багатого — місто тверди́нне його, поги́біль убогих — їхні зли́дні.
16 Práce spravedlivého jest k životu, nábytek pak bezbožných jest k hříchu.
Дорібок праведного — на життя, прибу́ток безбожного — в гріх.
17 Stezkou života jde, kdož přijímá trestání; ale kdož pohrdá domlouváním, bloudí.
Хто напу́чування стереже́ — той на сте́жці життя, а хто нехту́є карта́ння, той блу́дить.
18 Kdož přikrývá nenávist rty lživými, i kdož uvodí v lehkost, ten blázen jest.
Хто нена́висть ховає, в того губи брехли́ві, а хто на́клепи ширить, той дурнове́рхий.
19 Mnohé mluvení nebývá bez hříchu, kdož pak zdržuje rty své, opatrný jest.
Не бракує гріха в многомо́вності, а хто стримує губи свої, той розумний.
20 Stříbro výborné jest jazyk spravedlivého, ale srdce bezbožných za nic nestojí.
Язик праведного — то добі́рне срібло́, а розум безбожних — мізе́рний.
21 Rtové spravedlivého pasou mnohé, blázni pak pro bláznovství umírají.
Пасу́ть багатьох губи праведного, безглузді ж умирають з неро́зуму.
22 Požehnání Hospodinovo zbohacuje, a to beze všeho trápení.
Благослове́ння Господнє — воно збагачає, і сму́тку воно не прино́сить з собою.
23 Za žert jest bláznu činiti nešlechetnost, ale muž rozumný moudrosti se drží.
Нешляхе́тне робити — заба́ва неві́гласа, а мудрість — люди́ні розумній.
24 Èeho se bojí bezbožný, to přichází na něj; ale čehož žádají spravedliví, dává Bůh.
Чого нечести́вий боїться, те при́йде на нього, а пра́гнення праведних спо́вняться.
25 Jakož pomíjí vichřice, tak nestane bezbožníka, spravedlivý pak jest základ stálý.
Як буря, яка пронесе́ться, то й гине безбожний, а праведний має дові́чну осно́ву.
26 Jako ocet zubům, a jako dým očima, tak jest lenivý těm, kteříž jej posílají.
Як о́цет зубам, і як дим для оче́й, так лінивий для тих, хто його посилає.
27 Bázeň Hospodinova přidává dnů, léta pak bezbožných ukrácena bývají.
Страх Господній примножує днів, а ро́ки безбожних вкоро́тяться.
28 Očekávání spravedlivých jest potěšení, naděje pak bezbožných zahyne.
Сподіва́ння для праведних — радість, а наді́я безбожних загине.
29 Silou jest upřímému cesta Hospodinova, a strachem těm, kteříž činí nepravost.
Дорога Господня — тверди́ня неви́нним, а заги́біль — злочинцям.
30 Spravedlivý na věky se nepohne, bezbožní pak nebudou bydliti v zemi.
Повік праведний не захита́ється, а безбожники не поживуть на землі.
31 Ústa spravedlivého vynášejí moudrost, ale jazyk převrácený vyťat bude.
Уста праведного дають мудрість, а лукавий язик буде втятий.
32 Rtové spravedlivého znají, což jest Bohu libého, ústa pak bezbožných převrácené věci.
Уста праведного уподо́бання знають, а уста безбожних — лука́вство.
