Matouš 12
1 V ten čas šel Ježíš v den sváteční skrze obilí, a učedlníci jeho lačni jsouce, počali vymínati klasy a jísti.
ⲁ̅ϩⲙ ⲡⲉⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁϥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ϩⲓⲧⲛ ⲙⲙⲁ ⲉⲧϫⲏⲩ ⲙⲡⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲇⲉ ⲁⲩϩⲕⲟ ⲁⲩⲁⲣⲭⲉⲓ ⲛⲧⲱⲗⲕ ⲛⲛϩⲙⲥ ⲉⲩⲟⲩⲱⲙ
2 Farizeové pak vidouce to, řekli jemu: Hle, učedlníci tvoji činí to, čehož nesluší činiti v den sváteční.
ⲃ̅ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲛⲁⲩ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲛⲉⲕⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲥⲉⲉⲓⲣⲉ ⲙⲡⲉⲧⲉⲙⲉϣϣⲉ ⲉⲁⲁϥ ϩⲙ ⲡⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ
3 On pak řekl jim: Co jste nečtli, co jest učinil David, když lačněl, on i ti, kteříž s ním byli?
ⲅ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲙⲡⲉⲧⲛⲟϣϥ ϫⲉ ⲛⲧⲁⲇⲁⲩⲉⲓⲇ ⲣⲟⲩ ⲛⲧⲉⲣⲉϥϩⲕⲟ ⲙⲛ ⲛⲉⲧⲛⲙⲙⲁϥ
4 Kterak všel do domu Božího a chleby posvátné jedl, kterýchžto jemu neslušelo jísti, ani těm, kteříž s ním byli, než toliko samým kněžím?
ⲇ̅ⲛⲑⲉ ⲛⲧⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲏⲓ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁϥⲟⲩⲱⲙ ⲛⲛⲟⲉⲓⲕ ⲛⲧⲉⲡⲣⲟⲑⲉⲥⲓⲥ ⲛⲁⲓ ⲉⲧⲉⲙⲉϣϣⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲉⲟⲩⲟⲙⲟⲩ ⲟⲩⲇⲉ ⲛⲉⲧⲛⲙⲙⲁϥ ⲉⲓⲙⲏⲧⲓ ⲛⲟⲩⲏⲏⲃ ⲙⲁⲩⲁⲁⲩ
5 Anebo zdali jste nečtli v Zákoně, že kněží ve dny sváteční v chrámě svátek ruší, a jsou bez hříchu?
ⲉ̅ⲏ ⲙⲡⲉⲧⲛⲟϣϥ ϩⲣⲁⲓ ϩⲙ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ϫⲉ ϩⲣⲁⲓ ϩⲙ ⲡⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ⲛⲟⲩⲏⲏⲃ ⲃⲱⲗ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ϩⲣⲁⲓ ϩⲙ ⲡⲣⲡⲉ ⲁⲩⲱ ⲙⲛ ⲛⲟⲃⲉ ⲉⲣⲟϥ
6 Ale pravímť vám, žeť větší jest tuto nežli chrám.
ⲋ̅ϯϫⲱ ⲇⲉ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲏⲧⲛ ϫⲉ ⲡⲉⲧⲟ ⲛⲛⲟϭ ⲉⲡⲣⲡⲉ ⲙⲡⲉⲓⲙⲁ
7 Než kdybyste věděli, co je to: Milosrdenství chci a ne oběti, neodsuzovali byste nevinných.
ⲍ̅ⲉⲛⲉⲛⲧⲁⲧⲉⲧⲛⲉⲓⲙⲉ ⲇⲉ ϫⲉ ⲟⲩ ⲡⲉ ⲉⲓⲟⲩⲉϣⲟⲩⲛⲁ ⲉϩⲟⲩⲉⲟⲩⲑⲩⲥⲓⲁ ⲛⲉⲧⲉⲧⲛⲁⲧϭⲁⲓⲟ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲛⲛⲉⲧⲉⲙⲛⲛⲟⲃⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ
8 Syn zajisté člověka jestiť pánem i dne svátečního.
ⲏ̅ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲅⲁⲣ ⲙⲡⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ⲡⲉ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ
9 A poodšed odtud Ježíš, přišel do školy jejich.
ⲑ̅ⲁϥⲡⲱⲱⲛⲉ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁϥⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲉⲩⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ
10 A aj, byl tu člověk, maje ruku uschlou. I tázali se ho, řkouce: Sluší-li v den sváteční uzdravovati? aby jej obžalovali.
ⲓ̅ⲁⲩⲱ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲉⲓⲥ ⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲉⲣⲉⲧⲉϥϭⲓϫ ϣⲟⲩⲱⲟⲩ ⲁⲩϫⲛⲟⲩϥ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧϥ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲛⲉⲉⲝⲉⲥⲧⲉⲓ ⲉⲣⲡⲁϩⲣⲉ ⲉⲣⲟϥ ϩⲙ ⲡⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉⲕⲁⲧⲟⲓⲅⲟⲣⲉⲓ ⲙⲙⲟϥ
11 On pak dí jim: Který bude z vás člověk, ješto by měl ovci jednu, a kdyby ta upadla do jámy v den sváteční, i zdaliž dosáhna nevytáhne jí?
ⲓ̅ⲁ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛϩⲏⲧⲧⲏⲩⲧⲛ ⲡⲉⲧⲛⲁⲕⲱ ⲛⲁϥ ⲛⲟⲩⲉⲥⲟⲟⲩ ⲛⲟⲩⲱⲧ ⲛⲧⲉⲡⲁⲓ ϩⲉ ϩⲙ ⲡⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ⲉⲩϩⲓⲉⲓⲧ ⲙⲏ ⲛϥⲛⲁⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲁⲛ ⲛϥⲧⲟⲩⲛⲟⲥϥ
12 A čím lepší jest člověk nežli ovce? A protož slušíť v den sváteční dobře činiti.
ⲓ̅ⲃ̅ⲡⲣⲱⲙⲉ ϭⲉ ϣⲟⲃⲉ ⲛⲟⲩⲏⲣ ⲉⲡⲉⲥⲟⲟⲩ ϩⲱⲥⲧⲉ ⲉⲝⲉⲥⲧⲉⲓ ϩⲙ ⲡⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ⲉⲣⲡⲉⲧⲛⲁⲛⲟⲩϥ
13 Tedy řekl člověku tomu: Vztáhni ruku svou. I vztáhl, a učiněna jest zdravá jako i druhá.
ⲓ̅ⲅ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ϫⲉ ⲥⲟⲟⲩⲧⲛ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲧⲉⲕϭⲓϫ ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥⲥⲟⲩⲧⲱⲛⲥ ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲉⲥⲟⲩⲟϫ ⲛⲑⲉ ⲛⲧⲕⲉⲟⲩⲉⲓ
14 Farizeové pak vyšedše, drželi radu proti němu, kterak by jej zahladili.
ⲓ̅ⲇ̅ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲇⲉ ⲁⲩⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲩϫⲓϣⲟϫⲛⲉ ⲉⲣⲟϥ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉⲙⲟⲟⲩⲧϥ
15 A věda to Ježíš, šel odtud. I šli za ním zástupové mnozí, a uzdravil je všecky.
ⲓ̅ⲉ̅ⲓⲏⲥ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲉⲓⲙⲉ ⲁϥⲁⲛⲁⲭⲱⲣⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩⲟⲩⲁϩⲟⲩ ⲛⲥⲱϥ ⲛϭⲓ ⲟⲩⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲛⲁϣⲱϥ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲣⲡⲁϩⲣⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲧⲏⲣⲟⲩ
16 A s pohrůžkou přikázal jim, aby ho nezjevovali,
ⲓ̅ⲋ̅ⲁϥⲉⲡⲓⲧⲓⲙⲁ ⲛⲁⲩ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲛⲛⲉⲩⲟⲩⲟⲛϩϥ ⲉⲃⲟⲗ
17 Aby se naplnilo povědění skrze Izaiáše proroka, řkoucího:
ⲓ̅ⲍ̅ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉϥⲉϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϭⲓ ⲡⲉⲛⲧⲁⲩϫⲟⲟϥ ϩⲓⲧⲛ ⲏⲥⲁⲓⲁⲥ ⲡⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ
18 Aj, služebník můj, kteréhož jsem vyvolil, milý můj, v němž se dobře zalíbilo duši mé. Položím Ducha svého na něj, a soud národům zvěstovati bude.
ⲓ̅ⲏ̅ϫⲉ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲉⲓⲥ ⲡⲁϣⲏⲣⲉ ⲛⲧⲁⲓⲟⲩⲁϣϥ ⲡⲁⲙⲉⲣⲓⲧ ⲡⲉⲛⲧⲁⲧⲁⲯⲩⲭⲏ ⲟⲩⲱϣ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧϥ ϯⲛⲁⲕⲱ ⲙⲡⲁⲡⲛⲁ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱϥ ⲛϥⲕⲱ ⲛⲟⲩⲕⲣⲓⲥⲓⲥ ⲛⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ
19 Nebude se vaditi, ani křičeti, ani kdo na ulicích uslyší hlas jeho.
ⲓ̅ⲑ̅ⲛϥⲛⲁϯⲧⲱⲛ ⲁⲛ ⲟⲩⲇⲉ ⲛϥⲛⲁⲱϣ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛ ⲙⲛ ⲗⲁⲁⲩ ⲛⲁⲥⲱⲧⲙ ⲉⲧⲉϥⲥⲙⲏ ϩⲛ ⲛⲉⲡⲗⲁⲧⲓⲁ
20 Třtiny nalomené nedolomí, a lnu kouřícího se neuhasí, až i vypoví soud k vítězství.
ⲕ̅ⲟⲩⲕⲁϣ ⲉϥⲟⲩⲟϣϥ ⲛϥⲛⲁⲟⲩⲟϭⲡϥ ⲁⲛ ⲁⲩⲱ ⲟⲩⲥⲟⲗ ⲉϥϩⲧⲙⲧⲱⲙ ⲛϥⲛⲁϫⲉⲛⲁϥ ⲁⲛ ϣⲁⲛⲧⲉϥⲉⲓⲛⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉϥϩⲁⲡ ϩⲛ ⲟⲩⲧⲁϫⲣⲟ
21 A ve jménu jeho národové doufati budou.
ⲕ̅ⲁ̅ⲛⲧⲉⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ϩⲉⲗⲡⲓⲍⲉ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ
22 Tedy podán jemu ďábelstvím posedlý, slepý a němý. I uzdravil jej, takže ten byv slepý a němý, i mluvil i viděl.
ⲕ̅ⲃ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲁⲩⲉⲓⲛⲉ ⲛⲁϥ ⲛⲟⲩⲃⲗⲗⲉ ⲛⲙⲡⲟ ⲉⲣⲉⲟⲩⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ϩⲓⲱⲱϥ ⲁϥⲣⲡⲁϩⲣⲉ ⲉⲣⲟϥ ϩⲱⲥⲧⲉ ⲉⲧⲣⲉⲡⲉⲙⲡⲟ ϣⲁϫⲉ ⲛϥⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ
23 I divili se všickni zástupové a pravili: Není-liž tento Syn Davidův?
ⲕ̅ⲅ̅ⲁⲩⲣϣⲡⲏⲣⲉ ⲛϭⲓ ⲙⲙⲏⲏϣⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲏⲧⲓ ⲡⲁⲓ ⲡⲉ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲛⲇⲁⲩⲉⲓⲇ
24 Ale farizeové to uslyševše, řekli: Tento nevymítá ďáblů než Belzebubem, knížetem ďábelským.
ⲕ̅ⲇ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲥⲱⲧⲙ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲡⲉϫⲁⲩ ϫⲉ ⲛⲉⲣⲉⲡⲁⲓ ⲛⲉϫⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛ ⲉⲓⲙⲏⲧⲓ ϩⲣⲁⲓ ϩⲛ ⲃⲉⲉⲗⲍⲉⲃⲟⲩⲗ ⲡⲁⲣⲭⲱⲛ ⲛⲛⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ
25 Ježíš pak znaje myšlení jejich, dí jim: Každé království rozdělené samo v sobě zpustne, a každé město neb dům proti sobě rozdělený nestane.
ⲕ̅ⲉ̅ⲉϥⲥⲟⲟⲩⲛ ⲇⲉ ⲛⲛⲉⲩⲙⲉⲉⲩⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲙⲛ ⲧⲉⲣⲟ ⲛⲓⲙ ⲉⲥϣⲁⲛⲡⲱϣ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱⲥ ϣⲁⲥⲣϫⲁⲓⲉ ⲁⲩⲱ ⲡⲟⲗⲓⲥ ⲛⲓⲙ ϩⲓⲏⲓ ⲛⲓⲙ ⲉϥϣⲁⲛⲡⲱϣ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱϥ ⲙⲉϥⲁϩⲉⲣⲁⲧϥ
26 A jestližeť satan satana vymítá, proti sobě rozdělen jest. Kterak tedy stane království jeho?
ⲕ̅ⲋ̅ⲉϣϫⲉ ⲡⲕⲉⲥⲁⲧⲁⲛⲁⲥ ⲉϥⲛⲟⲩϫⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲥⲁⲧⲁⲛⲁⲥ ⲉⲓⲉ ⲁϥⲡⲱϣ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱϥ ⲛⲁϣ ϭⲉ ⲛϩⲉ ⲧⲉϥⲙⲛⲧⲣⲣⲟ ⲛⲁⲁϩⲉⲣⲁⲧⲥ
27 A vymítám-liť já ďábly v Belzebubu, synové vaši v kom vymítají? Protož oni soudcové vaši budou.
ⲕ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲉϣϫⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲉⲓⲛⲟⲩϫⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ϩⲛ ⲃⲉⲉⲗⲍⲉⲃⲟⲩⲗ ⲉⲉⲓⲉⲛⲉⲧⲛϣⲏⲣⲉ ⲉⲩⲛⲟⲩϫⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲁⲓ ⲥⲉⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲛⲏⲧⲛ ⲛⲣⲉϥϯϩⲁⲡ
28 Pakliť já Duchem Božím ďábly vymítám, jistě přišlo jest mezi vás království Boží.
ⲕ̅ⲏ̅ⲉϣϫⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲇⲉ ⲉⲓⲛⲟⲩϫⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ϩⲙ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲓⲉ ⲁⲥⲡⲱϩ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱⲧⲛ ⲛϭⲓ ⲧⲙⲛⲧⲣⲣⲟ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
29 Aneb kterak kdo může do domu silného reka vjíti a jeho nádobí pobrati, leč by prve svázal toho silného, a teprvť by dům jeho obloupiti mohl?
ⲕ̅ⲑ̅ⲏ ⲛⲓⲙ ⲡⲉⲧⲉⲟⲩⲛϭⲟⲙ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲏⲓ ⲙⲡϫⲱⲱⲣⲉ ⲉⲧⲱⲣⲡ ⲛⲛⲉϥϩⲛⲁⲁⲩ ⲉⲓⲙⲏⲧⲓ ⲛϣⲟⲣⲡ ⲛϥⲙⲟⲩⲣ ⲙⲡϫⲱⲱⲣⲉ ⲧⲟⲧⲉ ⲛϥⲧⲱⲣⲡ ⲙⲡⲉϥⲏⲓ
30 Kdož není se mnou, proti mně jest; a kdo neshromažďuje se mnou, rozptylujeť.
ⲗ̅ⲡⲉⲧⲉⲛϥϣⲟⲟⲡ ⲛⲙⲙⲁⲓ ⲁⲛ ⲉϥϯ ⲟⲩⲃⲏⲓ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲧⲉⲛϥⲥⲩⲛⲁⲅⲉ ⲛⲙⲙⲁⲓ ⲁⲛ ⲉϥϫⲱⲱⲣⲉ ⲉⲃⲟⲗ
31 Protož pravím vám: Všeliký hřích i rouhání bude lidem odpuštěno, ale rouhání proti Duchu svatému nebude odpuštěno lidem.
ⲗ̅ⲁ̅ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲁⲓ ϯϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲏⲧⲛ ϫⲉ ⲛⲟⲃⲉ ⲛⲓⲙ ϩⲓⲟⲩⲁ ⲛⲓⲙ ⲥⲉⲛⲁⲕⲁⲁⲩ ⲛⲏⲧⲛ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲡϫⲓⲟⲩⲁ ⲇⲉ ⲛⲧⲟϥ ⲉⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲛⲥⲉⲛⲁⲕⲁⲁϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛ
32 A kdyby kdo řekl slovo proti Synu člověka, bude jemu odpuštěno, ale kdož by mluvil proti Duchu svatému, nebude jemu odpuštěno, ani na tomto světě, ani na budoucím. (aiōn g165)
ⲗ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲧⲛⲁϫⲱ ⲛⲟⲩϣⲁϫⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲥⲉⲛⲁⲕⲁⲁϥ ⲛⲁϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲡⲉⲧⲛⲁϫⲱ ⲇⲉ ⲛⲟⲩϣⲁϫⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲛⲥⲉⲛⲁⲕⲁⲁⲥ ⲛⲁϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛ ⲟⲩⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲉⲓⲁⲓⲱⲛ ⲟⲩⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲉⲧⲛⲏⲩ (aiōn g165)
33 A protož nebo čiňte strom dobrý, a ovoce jeho dobré; anebo čiňte strom zlý, a ovoce jeho zlé. Neboť po ovoci strom bývá poznán.
ⲗ̅ⲅ̅ⲏ ⲛⲧⲉⲧⲛⲉⲓⲣⲉ ⲙⲡϣⲏⲛ ⲉⲧⲛⲁⲛⲟⲩϥ ⲙⲛ ⲡⲉϥⲕⲁⲣⲡⲟⲥ ⲉⲧⲛⲁⲛⲟⲩϥ ⲏ ⲛⲧⲉⲧⲛⲉⲓⲣⲉ ⲙⲡϣⲏⲛ ⲉⲑⲟⲟⲩ ⲙⲛ ⲡⲉϥⲕⲁⲣⲡⲟⲥ ⲉⲑⲟⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲅⲁⲣ ϩⲙ ⲡⲕⲁⲣⲡⲟⲥ ⲛϣⲁⲩⲥⲟⲩⲛⲡϣⲏⲛ
34 Pokolení ještěrčí, kterakž můžete dobré věci mluviti, jsouce zlí? Nebo z hojnosti srdce ústa mluví.
ⲗ̅ⲇ̅ⲛⲉϫⲡⲟ ⲛⲛⲉϩⲃⲟⲩⲓ ⲛⲁϣ ⲛϩⲉ ⲟⲩⲛϭⲟⲙ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲉϫⲉⲡⲉⲧⲛⲁⲛⲟⲩϥ ⲛⲧⲉⲧⲛ ϩⲉⲛⲥⲁ ⲙⲡⲉⲑⲟⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲅⲁⲣ ϩⲙ ⲡⲉϩⲟⲩⲟ ⲙⲡϩⲏⲧ ⲉⲣⲉⲧⲧⲁⲡⲣⲟ ϣⲁϫⲉ
35 Dobrý člověk z dobrého pokladu srdce vynáší dobré, a zlý člověk ze zlého pokladu vynáší zlé.
ⲗ̅ⲉ̅ⲡⲣⲱⲙⲉ ⲛⲁⲅⲁⲑⲟⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲉϥⲁϩⲟ ⲉⲧⲛⲁⲛⲟⲩϥ ⲛϣⲁϥⲧⲁⲩⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲡⲉⲧⲛⲁⲛⲟⲩϥ ⲁⲩⲱ ⲡⲣⲱⲙⲉ ⲙⲡⲟⲛⲏⲣⲟⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲉϥⲁϩⲟ ⲉⲑⲟⲟⲩ ⲛϣⲁϥⲧⲁⲩⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲙⲡⲉⲑⲟⲟⲩ
36 Ale pravím vám, že z každého slova prázdného, kteréž mluviti budou lidé, vydadí počet v den soudný.
ⲗ̅ⲋ̅ϯϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲏⲧⲛ ϫⲉ ϣⲁϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲛⲁⲣⲅⲟⲛ ⲉⲧⲉⲣⲉⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲁϫⲟⲟⲩ ⲥⲉⲛⲁϯⲗⲟⲅⲟⲥ ϩⲁⲣⲟⲟⲩ ⲙⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲛⲧⲉⲕⲣⲓⲥⲓⲥ
37 Nebo z slov svých spravedliv budeš učiněn, a z řečí tvých budeš odsouzen.
ⲗ̅ⲍ̅ⲉⲃⲟⲗ ⲅⲁⲣ ϩⲛ ⲛⲉⲕϣⲁϫⲉ ⲉⲩⲛⲁⲧⲙⲁⲓⲟⲕ ⲁⲩⲱ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲕϣⲁϫⲉ ⲉⲩⲛⲁⲧϭⲁⲓⲟⲕ
38 Tehdy odpověděli někteří z zákoníků a farizeů, řkouce: Mistře, chceme od tebe znamení viděti.
ⲗ̅ⲏ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲁⲩⲟⲩⲱϣⲃ ⲛⲁϥ ⲛϭⲓ ϩⲟⲓⲛⲉ ⲛⲛⲉⲅⲣⲁⲙⲙⲁⲧⲉⲩⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡⲥⲁϩ ⲧⲛⲟⲩⲱϣ ⲉⲛⲁⲩ ⲉⲩⲙⲁⲉⲓⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲟⲧⲕ
39 On pak odpovídaje, dí jim: Pokolení zlé a cizoložné znamení hledá, a znamení nebude jemu dáno, jediné znamení Jonáše proroka.
ⲗ̅ⲑ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥⲟⲩⲱϣⲃ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲧⲅⲉⲛⲉⲁ ⲙⲡⲟⲛⲏⲣⲟⲛ ⲁⲩⲱ ⲛⲛⲟⲉⲓⲕ ⲥϣⲓⲛⲉ ⲛⲥⲁⲟⲩⲙⲁⲉⲓⲛ ⲁⲩⲱ ⲛⲛⲉⲩϯⲙⲁⲉⲓⲛ ⲛⲁⲥ ⲉⲓⲙⲏⲧⲓ ⲡⲙⲁⲉⲓⲛ ⲛⲓⲱⲛⲁⲥ ⲡⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ
40 Nebo jakož byl Jonáš v břiše velryba tři dni a tři noci, takť bude Syn člověka v srdci země tři dni a tři noci.
ⲙ̅ⲛⲑⲉ ⲅⲁⲣ ⲉⲛⲉⲣⲉⲓⲱⲛⲁⲥ ϣⲟⲟⲡ ⲛϩⲏⲧϥ ⲙⲡⲕⲏⲧⲟⲥ ⲛϣⲟⲙⲛⲧ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲙⲛ ϣⲟⲙⲧⲉ ⲛⲟⲩϣⲏ ⲧⲁⲓ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲉⲧⲉⲣⲉⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲙⲙⲟⲥ ϩⲙ ⲡϩⲏⲧ ⲙⲡⲕⲁϩ ⲛϣⲟⲙⲛⲧ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲙⲛ ϣⲟⲙⲧⲉ ⲛⲟⲩϣⲏ
41 Muži Ninivitští stanou na soudu s pokolením tímto, a odsoudí je, protože pokání činili k Jonášovu kázání, a aj, víceť jest nežli Jonáš tuto.
ⲙ̅ⲁ̅ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲛⲓⲛⲉⲩⲏ ⲛⲁⲧⲱⲟⲩⲛ ϩⲛ ⲧⲉⲕⲣⲓⲥⲓⲥ ⲙⲛ ⲧⲉⲓⲅⲉⲛⲉⲁ ⲛⲥⲉⲧϭⲁⲓⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲩⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓ ⲉⲡⲧⲁϣⲉⲟⲉⲓϣ ⲛⲓⲱⲛⲁⲥ ⲁⲩⲱ ⲉⲓⲥ ⲡⲉϩⲟⲩⲟ ⲉⲓⲱⲛⲁⲥ ⲙⲡⲉⲓⲙⲁ
42 Královna od poledne povstane k soudu s pokolením tímto, a odsoudí je; nebo přijela od končin země, aby slyšela moudrost Šalomounovu, a aj, víceť jest tuto nežli Šalomoun.
ⲙ̅ⲃ̅ⲧⲣⲧⲣⲱ ⲙⲡⲣⲏⲥ ⲛⲁⲧⲱⲟⲩⲛ ϩⲛ ⲧⲉⲕⲣⲓⲥⲓⲥ ⲙⲛ ⲧⲉⲓⲅⲉⲛⲉⲁ ⲛⲥⲧϭⲁⲓⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲥⲉⲓ ϫⲓⲛⲉⲁⲣⲏϫϥ ⲙⲡⲕⲁϩ ⲉⲥⲱⲧⲙ ⲉⲧⲥⲟⲫⲓⲁ ⲛⲥⲟⲗⲟⲙⲱⲛ ⲁⲩⲱ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲉⲓⲥ ⲡⲉϩⲟⲩⲟ ⲉⲥⲟⲗⲟⲙⲱⲛ ⲙⲡⲉⲓⲙⲁ
43 Když pak nečistý duch vyjde od člověka, chodí po místech suchých, hledaje odpočinutí, ale nenalézaje, dí:
ⲙ̅ⲅ̅ϩⲟⲧⲁⲛ ⲇⲉ ⲡⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ ⲙⲡⲛⲁ ⲉϥϣⲁⲛⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲣⲱⲙⲉ ϣⲁϥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ϩⲉⲛⲙⲁ ⲉⲙⲛⲙⲟⲟⲩ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ ⲉϥϣⲓⲛⲉ ⲛⲥⲁⲟⲩⲙⲁ ⲛⲙⲧⲟⲛ ⲁⲩⲱ ⲙⲉϥϩⲉ ⲉⲟⲩⲟⲛ
44 Navrátím se do domu svého, odkudž jsem vyšel. A přijda, nalezne prázdný, vyčištěný a ozdobený.
ⲙ̅ⲇ̅ⲧⲟⲧⲉ ϣⲁϥϫⲟⲟⲥ ϫⲉ ϯⲛⲁⲕⲧⲟⲓ ⲉⲡⲁⲏⲓ ⲡⲙⲁ ⲛⲧⲁⲓⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧϥ ⲁⲩⲱ ⲉϥϣⲁⲛⲉⲓ ⲛϥϩⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲉϥⲥⲁϩⲣ ⲁⲩⲱ ⲉϥⲧⲥⲁⲛⲏⲩⲧ
45 Tedy jde a vezme s sebou sedm jiných duchů horších, a vejdouce, přebývají tam, i bývají poslední věci člověka toho horší nežli první. Takť bude i tomuto zlému pokolení.
ⲙ̅ⲉ̅ⲧⲟⲧⲉ ϣⲁϥⲃⲱⲕ ⲛϥϫⲓ ⲛⲙⲙⲁϥ ⲛⲕⲉⲥⲁϣϥ ⲙⲡⲛⲁ ⲉⲩϩⲟⲟⲩ ⲉⲣⲟϥ ⲛⲥⲉⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲛⲥⲉⲟⲩⲱϩ ϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲛⲧⲉⲑⲁⲏ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ϣⲱⲡⲉ ⲉⲥϩⲟⲟⲩ ⲉⲧⲉϥϩⲟⲩⲉⲓⲧⲉ ⲧⲁⲓ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲉⲧⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲛⲧⲉⲓⲅⲉⲛⲉⲁ ⲙⲡⲟⲛⲏⲣⲟⲛ
46 A když on ještě mluvil k zástupům, aj, matka a bratří jeho stáli vně, žádajíce s ním promluviti.
ⲙ̅ⲋ̅ⲉⲧⲓ ⲇⲉ ⲉϥϣⲁϫⲉ ⲙⲛ ⲙⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲉⲓⲥ ⲧⲉϥⲙⲁⲁⲩ ⲙⲛ ⲛⲉϥⲥⲛⲏⲩ ⲛⲉⲩⲁϩⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ⲡⲉ ϩⲓⲡⲥⲁⲙⲃⲟⲗ ⲉⲩϣⲓⲛⲉ ⲛⲥⲁϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲁϥ
47 I řekl jemu jeden: Aj, matka tvá i bratří tvoji stojí vně, chtíce s tebou mluviti.
ⲙ̅ⲍ̅
48 On pak odpovídaje, řekl tomu, kterýž k němu byl promluvil: Kdo jest matka má? A kdo jsou bratří moji?
ⲙ̅ⲏ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥⲟⲩⲱϣⲃ ⲡⲉϫⲁϥ ⲙⲡⲉⲧϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲧⲉ ⲧⲁⲙⲁⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲓⲙ ⲛⲉ ⲛⲁⲥⲛⲏⲩ
49 A vztáhna ruku svou na učedlníky své, i řekl: Aj, matka má i bratří moji.
ⲙ̅ⲑ̅ⲁϥⲥⲟⲩⲧⲛⲧⲉϥϭⲓϫ ⲉⲃⲟⲗ ⲉϫⲛ ⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ⲉⲓⲥ ⲧⲁⲙⲁⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲁⲥⲛⲏⲩ
50 Nebo kdož by činil vůli Otce mého nebeského, tenť jest bratr můj, i sestra má, i matka má.
ⲛ̅ⲡⲉⲓⲧⲉⲓⲣⲉ ⲅⲁⲣ ⲙⲡⲟⲩⲱϣ ⲙⲡⲁⲉⲓⲱⲧ ⲉⲧϩⲛ ⲙⲡⲏⲩⲉ ⲡⲁⲓ ⲡⲉ ⲡⲁⲥⲟⲛ ⲁⲩⲱ ⲧⲁⲥⲱⲛⲉ ⲁⲩⲱ ⲧⲁⲙⲁⲁⲩ
