Lukáš 24
1 První pak den po sobotě, velmi ráno vyšedše, přišly k hrobu, nesouce vonné věci, kteréž byly připravily, a některé jiné byly spolu s nimi.
അഥ സപ്താഹപ്രഥമദിനേഽതിപ്രത്യൂഷേ താ യോഷിതഃ സമ്പാദിതം സുഗന്ധിദ്രവ്യം ഗൃഹീത്വാ തദന്യാഭിഃ കിയതീഭിഃ സ്ത്രീഭിഃ സഹ ശ്മശാനം യയുഃ|
2 I nalezly kámen odvalený od hrobu.
കിന്തു ശ്മശാനദ്വാരാത് പാഷാണമപസാരിതം ദൃഷ്ട്വാ
3 A všedše tam, nenalezly těla Pána Ježíše.
താഃ പ്രവിശ്യ പ്രഭോ ർദേഹമപ്രാപ്യ
4 I stalo se, když ony se toho užasly, aj, muži dva postavili se podle nich, v rouše stkvoucím.
വ്യാകുലാ ഭവന്തി ഏതർഹി തേജോമയവസ്ത്രാന്വിതൗ ദ്വൗ പുരുഷൗ താസാം സമീപേ സമുപസ്ഥിതൗ
5 Když se pak ony bály, a sklonily tváři své k zemi, řekli k nim: Co hledáte živého s mrtvými?
തസ്മാത്താഃ ശങ്കായുക്താ ഭൂമാവധോമുഖ്യസ്യസ്ഥുഃ| തദാ തൗ താ ഊചതു ർമൃതാനാം മധ്യേ ജീവന്തം കുതോ മൃഗയഥ?
6 Neníť ho tuto, ale vstalť jest. Rozpomeňte se, kterak mluvil vám, když ještě v Galilei byl,
സോത്ര നാസ്തി സ ഉദസ്ഥാത്|
7 Řka: Že Syn člověka musí vydán býti v ruce hříšných lidí, a ukřižován býti, a třetí den z mrtvých vstáti.
പാപിനാം കരേഷു സമർപിതേന ക്രുശേ ഹതേന ച മനുഷ്യപുത്രേണ തൃതീയദിവസേ ശ്മശാനാദുത്ഥാതവ്യമ് ഇതി കഥാം സ ഗലീലി തിഷ്ഠൻ യുഷ്മഭ്യം കഥിതവാൻ താം സ്മരത|
8 I rozpomenuly se na slova jeho.
തദാ തസ്യ സാ കഥാ താസാം മനഃസു ജാതാ|
9 A navrátivše se od hrobu, zvěstovaly to všecko těm jedenácti učedlníkům i jiným všechněm.
അനന്തരം ശ്മശാനാദ് ഗത്വാ താ ഏകാദശശിഷ്യാദിഭ്യഃ സർവ്വേഭ്യസ്താം വാർത്താം കഥയാമാസുഃ|
10 Byly pak ženy ty: Maria Magdaléna a Johanna a Maria matka Jakubova, a jiné některé s nimi, kteréž vypravovaly to apoštolům.
മഗ്ദലീനീമരിയമ്, യോഹനാ, യാകൂബോ മാതാ മരിയമ് തദന്യാഃ സങ്ഗിന്യോ യോഷിതശ്ച പ്രേരിതേഭ്യ ഏതാഃ സർവ്വാ വാർത്താഃ കഥയാമാസുഃ
11 Ale oni měli za bláznovství slova jejich, a nevěřili jim.
കിന്തു താസാം കഥാമ് അനർഥകാഖ്യാനമാത്രം ബുദ്ധ്വാ കോപി ന പ്രത്യൈത്|
12 Tedy Petr vstav, běžel k hrobu, a pohleděv do něho, uzřel prostěradla, ana sama leží. I odšel, divě se sám v sobě, co se to stalo.
തദാ പിതര ഉത്ഥായ ശ്മശാനാന്തികം ദധാവ, തത്ര ച പ്രഹ്വോ ഭൂത്വാ പാർശ്വൈകസ്ഥാപിതം കേവലം വസ്ത്രം ദദർശ; തസ്മാദാശ്ചര്യ്യം മന്യമാനോ യദഘടത തന്മനസി വിചാരയൻ പ്രതസ്ഥേ|
13 A aj, dva z nich šli toho dne do městečka, kteréž bylo vzdálí od Jeruzaléma honů šedesáte, jemuž jméno Emaus.
തസ്മിന്നേവ ദിനേ ദ്വൗ ശിയ്യൗ യിരൂശാലമശ്ചതുഷ്ക്രോശാന്തരിതമ് ഇമ്മായുഗ്രാമം ഗച്ഛന്തൗ
14 A rozmlouvali vespolek o těch všech věcech, kteréž se byly staly.
താസാം ഘടനാനാം കഥാമകഥയതാം
15 I stalo se, když rozmlouvali a sebe se otazovali, že i Ježíš, přiblíživ se k nim, šel s nimi.
തയോരാലാപവിചാരയോഃ കാലേ യീശുരാഗത്യ താഭ്യാം സഹ ജഗാമ
16 Ale oči jejich držány byly, aby ho nepoznali.
കിന്തു യഥാ തൗ തം ന പരിചിനുതസ്തദർഥം തയോ ർദൃഷ്ടിഃ സംരുദ്ധാ|
17 I řekl k nim: Které jsou to věci, o nichž rozjímáte vespolek, jdouce, a proč jste smutní?
സ തൗ പൃഷ്ടവാൻ യുവാം വിഷണ്ണൗ കിം വിചാരയന്തൗ ഗച്ഛഥഃ?
18 A odpověděv jeden, kterémuž jméno Kleofáš, řekl jemu: Ty sám jeden jsi z příchozích do Jeruzaléma, ještos nezvěděl, co se stalo v něm těchto dnů?
തതസ്തയോഃ ക്ലിയപാനാമാ പ്രത്യുവാച യിരൂശാലമപുരേഽധുനാ യാന്യഘടന്ത ത്വം കേവലവിദേശീ കിം തദ്വൃത്താന്തം ന ജാനാസി?
19 Kterýmžto on řekl: I co? Oni pak řekli jemu: O Ježíšovi Nazaretském, kterýž byl muž prorok, mocný v slovu i v skutku, před Bohem i přede vším lidem,
സ പപ്രച്ഛ കാ ഘടനാഃ? തദാ തൗ വക്തുമാരേഭാതേ യീശുനാമാ യോ നാസരതീയോ ഭവിഷ്യദ്വാദീ ഈശ്വരസ്യ മാനുഷാണാഞ്ച സാക്ഷാത് വാക്യേ കർമ്മണി ച ശക്തിമാനാസീത്
20 A kterak jej vydali přední kněží a knížata naše na odsouzení k smrti, i ukřižovali jej.
തമ് അസ്മാകം പ്രധാനയാജകാ വിചാരകാശ്ച കേനാപി പ്രകാരേണ ക്രുശേ വിദ്ധ്വാ തസ്യ പ്രാണാനനാശയൻ തദീയാ ഘടനാഃ;
21 My pak jsme se nadáli, že by on měl vykoupiti lid Izraelský. Ale nyní tomu všemu třetí den jest dnes, jakž se to stalo.
കിന്തു യ ഇസ്രായേലീയലോകാൻ ഉദ്ധാരയിഷ്യതി സ ഏവായമ് ഇത്യാശാസ്മാഭിഃ കൃതാ| തദ്യഥാ തഥാസ്തു തസ്യാ ഘടനായാ അദ്യ ദിനത്രയം ഗതം|
22 Ale i ženy některé z našich zděsily nás, kteréž ráno byly u hrobu,
അധികന്ത്വസ്മാകം സങ്ഗിനീനാം കിയത്സ്ത്രീണാം മുഖേഭ്യോഽസമ്ഭവവാക്യമിദം ശ്രുതം;
23 A nenalezše těla jeho, přišly, pravíce, že jsou také vidění andělské viděly, kteřížto praví, že by živ byl.
താഃ പ്രത്യൂഷേ ശ്മശാനം ഗത്വാ തത്ര തസ്യ ദേഹമ് അപ്രാപ്യ വ്യാഘുട്യേത്വാ പ്രോക്തവത്യഃ സ്വർഗീസദൂതൗ ദൃഷ്ടാവസ്മാഭിസ്തൗ ചാവാദിഷ്ടാം സ ജീവിതവാൻ|
24 I chodili někteří z našich k hrobu, a nalezli tak, jakž pravily ženy, ale jeho neviděli.
തതോസ്മാകം കൈശ്ചിത് ശ്മശാനമഗമ്യത തേഽപി സ്ത്രീണാം വാക്യാനുരൂപം ദൃഷ്ടവന്തഃ കിന്തു തം നാപശ്യൻ|
25 Tedy on řekl k nim: Ó blázni a zpozdilí srdcem k věření všemu tomu, což mluvili Proroci.
തദാ സ താവുവാച, ഹേ അബോധൗ ഹേ ഭവിഷ്യദ്വാദിഭിരുക്തവാക്യം പ്രത്യേതും വിലമ്ബമാനൗ;
26 Zdaliž nemusil těch věcí trpěti Kristus a tak vjíti v slávu svou?
ഏതത്സർവ്വദുഃഖം ഭുക്ത്വാ സ്വഭൂതിപ്രാപ്തിഃ കിം ഖ്രീഷ്ടസ്യ ന ന്യായ്യാ?
27 A počav od Mojžíše a všech Proroků, vykládal jim všecka ta písma, kteráž o něm byla.
തതഃ സ മൂസാഗ്രന്ഥമാരഭ്യ സർവ്വഭവിഷ്യദ്വാദിനാം സർവ്വശാസ്ത്രേ സ്വസ്മിൻ ലിഖിതാഖ്യാനാഭിപ്രായം ബോധയാമാസ|
28 A vtom přiblížili se k městečku, do kteréhož šli, a on potrh se, jako by chtěl dále jíti.
അഥ ഗമ്യഗ്രാമാഭ്യർണം പ്രാപ്യ തേനാഗ്രേ ഗമനലക്ഷണേ ദർശിതേ
29 Ale oni přinutili ho, řkouce: Zůstaň s námi, nebo se již připozdívá, a den se nachýlil. I všel, aby s nimi zůstal.
തൗ സാധയിത്വാവദതാം സഹാവാഭ്യാം തിഷ്ഠ ദിനേ ഗതേ സതി രാത്രിരഭൂത്; തതഃ സ താഭ്യാം സാർദ്ധം സ്ഥാതും ഗൃഹം യയൗ|
30 I stalo se, když seděl s nimi za stolem, vzav chléb, dobrořečil, a lámaje, podával jim.
പശ്ചാദ്ഭോജനോപവേശകാലേ സ പൂപം ഗൃഹീത്വാ ഈശ്വരഗുണാൻ ജഗാദ തഞ്ച ഭംക്ത്വാ താഭ്യാം ദദൗ|
31 I otevříny jsou oči jejich, a poznali ho. On pak zmizel od očí jejich.
തദാ തയോ ർദൃഷ്ടൗ പ്രസന്നായാം തം പ്രത്യഭിജ്ഞതുഃ കിന്തു സ തയോഃ സാക്ഷാദന്തർദധേ|
32 I řekli vespolek: Zdaliž srdce naše v nás nehořelo, když mluvil nám na cestě a otvíral nám písma?
തതസ്തൗ മിഥോഭിധാതുമ് ആരബ്ധവന്തൗ ഗമനകാലേ യദാ കഥാമകഥയത് ശാസ്ത്രാർഥഞ്ചബോധയത് തദാവയോ ർബുദ്ധിഃ കിം ന പ്രാജ്വലത്?
33 A vstavše v tu hodinu, vrátili se do Jeruzaléma, a nalezli shromážděných jedenácte, a ty, kteříž s nimi byli,
തൗ തത്ക്ഷണാദുത്ഥായ യിരൂശാലമപുരം പ്രത്യായയതുഃ, തത്സ്ഥാനേ ശിഷ്യാണാമ് ഏകാദശാനാം സങ്ഗിനാഞ്ച ദർശനം ജാതം|
34 Ani praví: Že vstal Pán právě, a ukázal se Šimonovi.
തേ പ്രോചുഃ പ്രഭുരുദതിഷ്ഠദ് ഇതി സത്യം ശിമോനേ ദർശനമദാച്ച|
35 I vypravovali oni také to, co se stalo na cestě, a kterak ho poznali v lámání chleba.
തതഃ പഥഃ സർവ്വഘടനായാഃ പൂപഭഞ്ജനേന തത്പരിചയസ്യ ച സർവ്വവൃത്താന്തം തൗ വക്തുമാരേഭാതേ|
36 A když oni o tom rozmlouvali, postavil se Ježíš uprostřed nich, a řekl jim: Pokoj vám.
ഇത്ഥം തേ പരസ്പരം വദന്തി തത്കാലേ യീശുഃ സ്വയം തേഷാം മധ്യ പ്രോത്ഥയ യുഷ്മാകം കല്യാണം ഭൂയാദ് ഇത്യുവാച,
37 Oni pak zhrozivše se a přestrašeni byvše, domnívali se, že by ducha viděli.
കിന്തു ഭൂതം പശ്യാമ ഇത്യനുമായ തേ സമുദ്വിവിജിരേ ത്രേഷുശ്ച|
38 I dí jim: Co se strašíte a myšlení vstupují na srdce vaše?
സ ഉവാച, കുതോ ദുഃഖിതാ ഭവഥ? യുഷ്മാകം മനഃസു സന്ദേഹ ഉദേതി ച കുതഃ?
39 Vizte ruce mé i nohy mé, žeť v pravdě já jsem. Dotýkejte se a vizte; neboť duch těla a kostí nemá, jako mne vidíte míti.
ഏഷോഹം, മമ കരൗ പശ്യത വരം സ്പൃഷ്ട്വാ പശ്യത, മമ യാദൃശാനി പശ്യഥ താദൃശാനി ഭൂതസ്യ മാംസാസ്ഥീനി ന സന്തി|
40 A pověděv to, ukázal jim ruce i nohy.
ഇത്യുക്ത്വാ സ ഹസ്തപാദാൻ ദർശയാമാസ|
41 Když pak oni ještě nevěřili pro radost, ale divili se, řekl jim: Máte-li tu něco, ješto by se pojedlo?
തേഽസമ്ഭവം ജ്ഞാത്വാ സാനന്ദാ ന പ്രത്യയൻ| തതഃ സ താൻ പപ്രച്ഛ, അത്ര യുഷ്മാകം സമീപേ ഖാദ്യം കിഞ്ചിദസ്തി?
42 A oni podali jemu kusu ryby pečené a plástu strdi.
തതസ്തേ കിയദ്ദഗ്ധമത്സ്യം മധു ച ദദുഃ
43 A vzav to, pojedl před nimi,
സ തദാദായ തേഷാം സാക്ഷാദ് ബുഭുജേ
44 A řekl jim: Tatoť jsou slova, kteráž jsem mluvil vám, ještě byv s vámi: Že se musí naplniti všecko, což psáno jest v Zákoně Mojžíšově a v Prorocích i v Žalmích o mně.
കഥയാമാസ ച മൂസാവ്യവസ്ഥായാം ഭവിഷ്യദ്വാദിനാം ഗ്രന്ഥേഷു ഗീതപുസ്തകേ ച മയി യാനി സർവ്വാണി വചനാനി ലിഖിതാനി തദനുരൂപാണി ഘടിഷ്യന്തേ യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം സ്ഥിത്വാഹം യദേതദ്വാക്യമ് അവദം തദിദാനീം പ്രത്യക്ഷമഭൂത്|
45 Tedy otevřel jim mysl, aby rozuměli Písmům.
അഥ തേഭ്യഃ ശാസ്ത്രബോധാധികാരം ദത്വാവദത്,
46 A řekl jim: Že tak psáno jest a tak musil Kristus trpěti, a třetího dne z mrtvých vstáti,
ഖ്രീഷ്ടേനേത്ഥം മൃതിയാതനാ ഭോക്തവ്യാ തൃതീയദിനേ ച ശ്മശാനാദുത്ഥാതവ്യഞ്ചേതി ലിപിരസ്തി;
47 A aby bylo kázáno ve jménu jeho pokání a odpuštění hříchů mezi všemi národy, počna od Jeruzaléma.
തന്നാമ്നാ യിരൂശാലമമാരഭ്യ സർവ്വദേശേ മനഃപരാവർത്തനസ്യ പാപമോചനസ്യ ച സുസംവാദഃ പ്രചാരയിതവ്യഃ,
48 Vy jste pak svědkové toho.
ഏഷു സർവ്വേഷു യൂയം സാക്ഷിണഃ|
49 A aj, já pošli zaslíbení Otce svého na vás. Vy pak čekejte v městě Jeruzalémě, dokudž nebudete oblečeni mocí s výsosti.
അപരഞ്ച പശ്യത പിത്രാ യത് പ്രതിജ്ഞാതം തത് പ്രേഷയിഷ്യാമി, അതഏവ യാവത്കാലം യൂയം സ്വർഗീയാം ശക്തിം ന പ്രാപ്സ്യഥ താവത്കാലം യിരൂശാലമ്നഗരേ തിഷ്ഠത|
50 I vyvedl je ven až do Betany, a pozdvih rukou svých, dal jim požehnání.
അഥ സ താൻ ബൈഥനീയാപര്യ്യന്തം നീത്വാ ഹസ്താവുത്തോല്യ ആശിഷ വക്തുമാരേഭേ
51 I stalo se, když jim žehnal, bral se od nich, a nesen jest do nebe.
ആശിഷം വദന്നേവ ച തേഭ്യഃ പൃഥഗ് ഭൂത്വാ സ്വർഗായ നീതോഽഭവത്|
52 A oni poklonivše se jemu, navrátili se do Jeruzaléma s radostí velikou.
തദാ തേ തം ഭജമാനാ മഹാനന്ദേന യിരൂശാലമം പ്രത്യാജഗ്മുഃ|
53 A byli vždycky v chrámě, chválíce a dobrořečíce Boha. Amen.
തതോ നിരന്തരം മന്ദിരേ തിഷ്ഠന്ത ഈശ്വരസ്യ പ്രശംസാം ധന്യവാദഞ്ച കർത്തമ് ആരേഭിരേ| ഇതി||
