< Lukáš 2 >

1 I stalo se v těch dnech, vyšlo jest vyrčení od císaře Augusta, aby byl popsán všecken svět.
و در آن ایام حکمی از اوغسطس قیصرصادر گشت که تمام ربع مسکون را اسم نویسی کنند.۱
2 (To popsání nejprve stalo se, když vladařem Syrským byl Cyrenius.)
و این اسم نویسی اول شد، هنگامی که کیرینیوس والی سوریه بود.۲
3 I šli všickni, aby zapsáni byli, jeden každý do svého města.
پس همه مردم هر یک به شهر خود برای اسم نویسی می‌رفتند.۳
4 Vstoupil pak i Jozef od Galilee z města Nazarétu do Judstva, do města Davidova, kteréž slove Betlém, (protože byl z domu a z čeledi Davidovy, )
و یوسف نیز از جلیل از بلده ناصره به یهودیه به شهر داود که بیت لحم نام داشت، رفت. زیرا که او از خاندان و آل داود بود.۴
5 Aby zapsán byl s Marijí, zasnoubenou sobě manželkou, těhotnou.
تا نام او بامریم که نامزد او بود و نزدیک به زاییدن بود، ثبت گردد.۵
6 I stalo se, když tam byli, naplnili se dnové Marie, aby porodila.
و وقتی که ایشان در آنجا بودند، هنگام وضع حمل او رسیده،۶
7 I porodila Syna svého prvorozeného, a plénkami ho obvinula, a položila jej v jeslech, neb neměli jinde místa v hospodě.
پسر نخستین خود رازایید. و او را در قنداقه پیچیده، در آخورخوابانید. زیرا که برای ایشان در منزل جای نبود.۷
8 A pastýři byli v krajině té, ponocujíce a stráž noční držíce nad svým stádem.
و در آن نواحی، شبانان در صحرا بسرمی بردند و در شب پاسبانی گله های خویش می‌کردند.۸
9 A aj, anděl Páně postavil se podle nich, a sláva Páně osvítila je. I báli se bázní velikou.
ناگاه فرشته خداوند بر ایشان ظاهرشد و کبریایی خداوند بر گرد ایشان تابید و بغایت ترسان گشتند.۹
10 Tedy řekl jim anděl: Nebojtež se; nebo aj, zvěstuji vám radost velikou, kteráž bude všemu lidu.
فرشته ایشان را گفت: «مترسید، زیرا اینک بشارت خوشی عظیم به شما می‌دهم که برای جمیع قوم خواهد بود.۱۰
11 Nebo narodil se vám dnes Spasitel, jenž jest Kristus Pán, v městě Davidově.
که امروز برای شما در شهر داود، نجات‌دهنده‌ای که مسیح خداوند باشد متولد شد.۱۱
12 A toto vám bude za znamení: Naleznete nemluvňátko plénkami obvinuté, a ležící v jeslech.
و علامت برای شمااین است که طفلی در قنداقه پیچیده و در آخورخوابیده خواهید یافت.»۱۲
13 A hned s andělem zjevilo se množství rytířstva nebeského, chválících Boha a řkoucích:
در همان حال فوجی از لشکر آسمانی با فرشته حاضر شده، خدا راتسبیح‌کنان می‌گفتند:۱۳
14 Sláva na výsostech Bohu, a na zemi pokoj, lidem dobrá vůle.
«خدا را در اعلی علیین جلال و بر زمین سلامتی و در میان مردم رضامندی باد.»۱۴
15 I stalo se, jakž odešli od nich andělé do nebe, že ti lidé, totiž pastýři, řekli vespolek: Pojďme až do Betléma a vizme tu věc, jenž se stala, o níž Pán oznámil nám.
و چون فرشتگان از نزد ایشان به آسمان رفتند، شبانان با یکدیگر گفتند: «الان به بیت لحم برویم و این چیزی را که واقع شده و خداوند آن را به ما اعلام نموده است ببینیم.»۱۵
16 I přišli, chvátajíce, a nalezli Mariji a Jozefa, a nemluvňátko ležící v jeslech.
پس به شتاب رفته، مریم و یوسف و آن طفل رادر آخور خوابیده یافتند.۱۶
17 A viděvše, rozhlašovali to, což jim povědíno bylo o tom dítěti.
چون این را دیدند، آن سخنی را که درباره طفل بدیشان گفته شده بود، شهرت دادند.۱۷
18 I divili se všickni, kteříž slyšeli o tom, což bylo mluveno od pastýřů k nim.
و هر‌که می‌شنید از آنچه شبانان بدیشان گفتند، تعجب می‌نمود.۱۸
19 Ale Maria zachovávala všecka slova tato, skládajici je v srdci svém.
امامریم در دل خود متفکر شده، این همه سخنان رانگاه می‌داشت.۱۹
20 I navrátili se pastýři, velebíce a chválíce Boha ze všeho, což slyšeli a viděli, tak jakž bylo povědíno jim.
و شبانان خدا را تمجید وحمدکنان برگشتند، به‌سبب همه آن اموری که دیده و شنیده بودند چنانکه به ایشان گفته شده بود.۲۰
21 A když se naplnilo dní osm, aby obřezáno bylo dítě, nazváno jest jméno jeho Ježíš, kterýmž bylo nazváno od anděla, prve než se v životě počalo.
و چون روز هشتم، وقت ختنه طفل رسید، او را عیسی نام نهادند، چنانکه فرشته قبل از قرارگرفتن او در رحم، او را نامیده بود.۲۱
22 A když se naplnili dnové očišťování Marie podle Zákona Mojžíšova, přinesli jej do Jeruzaléma, aby ho postavili přede Pánem,
و چون ایام تطهیر ایشان برحسب شریعت موسی رسید، او رابه اورشلیم بردند تا به خداوند بگذرانند.۲۲
23 (Jakož psáno jest v Zákoně Páně, že každý pacholík, otvíraje život, svatý Pánu slouti bude, )
چنانکه در شریعت خداوند مکتوب است که هر ذکوری که رحم را گشاید، مقدس خداوندخوانده شود.۲۳
24 A aby dali obět, jakož povědíno jest v Zákoně Páně, dvě hrdličky anebo dvé holoubátek.
و تا قربانی گذرانند، چنانکه درشریعت خداوند مقرر است، یعنی جفت فاخته‌ای یا دو جوجه کبوتر.۲۴
25 A aj, člověk jeden byl v Jeruzalémě, jemuž jméno Simeon. A člověk ten byl spravedlivý a nábožný, očekávající potěšení Izraelského, a Duch svatý byl v něm.
و اینک شخصی شمعون نام در اورشلیم بود که مرد صالح و متقی و منتظر تسلی اسرائیل بود و روح‌القدس بر وی بود.۲۵
26 A bylo jemu zjeveno od Ducha svatého, že neuzří smrti, až by prve uzřel Krista Páně.
و از روح‌القدس بدو وحی رسیده بود که، تا مسیح خداوند را نبینی موت را نخواهی دید.۲۶
27 Ten přišel, ponuknut jsa od Ducha Páně, do chrámu. A když uvodili dítě Ježíše rodičové, aby učinili podle obyčeje Zákona za něj,
پس به راهنمایی روح، به هیکل درآمد وچون والدینش آن طفل یعنی عیسی را آوردند تا رسوم شریعت را بجهت او بعمل آورند،۲۷
28 Tedy on vzal jej na lokty své, i chválil Boha a řekl:
او رادر آغوش خود کشیده و خدا را متبارک خوانده، گفت:۲۸
29 Nyní propouštíš služebníka svého, Pane, podle slova svého v pokoji.
«الحال‌ای خداوند بنده خود را رخصت می‌دهی، به سلامتی برحسب کلام خود.۲۹
30 Neboť jsou viděly oči mé spasení tvé,
زیراکه چشمان من نجات تو را دیده است،۳۰
31 Kteréž jsi připravil před obličejem všech lidí,
که آن راپیش روی جمیع امت‌ها مهیا ساختی.۳۱
32 Světlo k zjevení národům a slávu lidu tvého Izraelského.
نوری که کشف حجاب برای امت‌ها کند و قوم تواسرائیل را جلال بود.»۳۲
33 Otec pak a matka jeho divili se těm věcem, kteréž praveny byly o něm.
و یوسف و مادرش ازآنچه درباره او گفته شد، تعجب نمودند.۳۳
34 I požehnal jim Simeon, a řekl k Mariji, matce jeho: Aj, položen jest tento ku pádu a ku povstání mnohým v Izraeli, a na znamení, kterémužto bude odpíráno,
پس شمعون ایشان را برکت داده، به مادرش مریم گفت: «اینک این طفل قرار داده شد، برای افتادن وبرخاستن بسیاری از آل اسرائیل و برای آیتی که به خلاف آن خواهند گفت.۳۴
35 (A tvou vlastní duši pronikne meč, ) aby zjevena byla z mnohých srdcí myšlení.
و در قلب تو نیزشمشیری فرو خواهد رفت، تا افکار قلوب بسیاری مکشوف شود.»۳۵
36 Byla také Anna prorokyně, dcera Fanuelova z pokolení Aser. Ta se byla zstarala ve dnech mnohých, a živa byla s mužem svým sedm let od panenství svého.
و زنی نبیه بود، حنا نام، دختر فنوئیل ازسبط اشیر بسیار سالخورده، که از زمان بکارت هفت سال با شوهر بسر برده بود.۳۶
37 A ta vdova byla, mající let okolo osmdesáti a čtyř, kteráž nevycházela z chrámu, posty a modlitbami sloužeci Bohu dnem i nocí.
و قریب به هشتاد و چهار سال بود که او بیوه گشته ازهیکل جدا نمی شد، بلکه شبانه‌روز به روزه ومناجات در عبادت مشغول می‌بود.۳۷
38 A ta v touž hodinu přišedši, chválila Pána, a mluvila o něm všechněm, kteříž čekali vykoupení v Jeruzalémě.
او درهمان ساعت در‌آمده، خدا را شکر نمود ودرباره او به همه منتظرین نجات در اورشلیم، تکلم نمود.۳۸
39 Oni pak, jakž vykonali všecko podle Zákona Páně, vrátili se do Galilee, do města svého Nazaréta.
و چون تمامی رسوم شریعت خداوند را به پایان برده بودند، به شهر خود ناصره جلیل مراجعت کردند.۳۹
40 Dítě pak rostlo a posilovalo se v duchu, plné moudrosti, a milost Boží byla v něm.
و طفل نمو کرده، به روح قوی می‌گشت و از حکمت پر شده، فیض خدا بروی می‌بود.۴۰
41 I chodívali rodičové jeho každého roku do Jeruzaléma na den slavný velikonoční.
و والدین او هر ساله بجهت عید فصح، به اورشلیم می‌رفتند.۴۱
42 A když byl ve dvanácti letech, a oni vstupovali do Jeruzaléma, podle obyčeje toho dne svátečního,
و چون دوازده ساله شد، موافق رسم عید، به اورشلیم آمدند.۴۲
43 A když vykonali dni, a již se navracovali, zůstalo dítě Ježíš v Jeruzalémě, a nevěděli o tom Jozef a matka jeho.
وچون روزها را تمام کرده مراجعت می‌نمودند، آن طفل یعنی عیسی، در اورشلیم توقف نمودو یوسف و مادرش نمی دانستند.۴۳
44 Domnívajíce se pak o něm, že by byl v zástupu, ušli den cesty. I hledali ho mezi příbuznými a známými.
بلکه چون گمان می‌بردند که او در قافله است، سفریکروزه کردند و او را در میان خویشان وآشنایان خود می‌جستند.۴۴
45 A nenalezše jeho, navrátili se do Jeruzaléma, hledajíce ho.
و چون او را نیافتند، در طلب او به اورشلیم برگشتند.۴۵
46 I stalo se po třech dnech, že nalezli jej v chrámě, an sedí mezi doktory, poslouchaje jich a otazuje se jich.
و بعد ازسه روز، او را در هیکل یافتند که در میان معلمان نشسته، سخنان ایشان را می‌شنود و ازایشان سوال همی کرد.۴۶
47 A děsili se všickni, kteříž jej slyšeli, nad rozumností a odpovědmi jeho.
و هر‌که سخن او رامی شنید، از فهم و جوابهای او متحیرمی گشت.۴۷
48 A uzřevše ho, ulekli se. I řekla matka jeho k němu: Synu, proč jsi nám tak učinil? Aj, otec tvůj a já s bolestí hledali jsme tebe.
چون ایشان او را دیدند، مضطرب شدند. پس مادرش به وی گفت: «ای فرزند چرا با ماچنین کردی؟ اینک پدرت و من غمناک گشته تو را جستجو می‌کردیم.»۴۸
49 I řekl k nim: Co jest, že jste mne hledali? Zdaliž jste nevěděli, že v těch věcech, kteréž jsou Otce mého, musím já býti?
او به ایشان گفت: «از بهر‌چه مرا طلب می‌کردید، مگرندانسته‌اید که باید من در امور پدر خود باشم؟»۴۹
50 Ale oni nesrozuměli těm slovům, kteráž k nim mluvil.
ولی آن سخنی را که بدیشان گفت، نفهمیدند.۵۰
51 I šel s nimi, a přišel do Nazarétu, a byl poddán jim. Matka pak jeho zachovávala všecka slova ta v srdci svém.
پس با ایشان روانه شده، به ناصره آمد و مطیع ایشان می‌بود و مادر او تمامی این امور را درخاطر خود نگاه می‌داشت.۵۱
52 A Ježíš prospíval moudrostí, a věkem, a milostí, u Boha i u lidí.
و عیسی درحکمت و قامت و رضامندی نزد خدا و مردم ترقی می‌کرد.۵۲

< Lukáš 2 >