< Plaè 5 >
1 Rozpomeň se, Hospodine, co se nám děje; popatř a viz pohanění naše.
Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
2 Dědictví naše obráceno jest k cizím, domové naši k cizozemcům.
Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
3 Sirotci jsme a bez otce, matky naše jsou jako vdovy.
Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
4 Vody své za peníze pijeme, dříví naše za záplatu přichází.
Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
5 Na hrdle svém protivenství snášíme, pracujeme, nedopouští se nám odpočinouti.
Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
6 Egyptským podáváme ruky i Assyrským, abychom nasyceni byli chlebem.
Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
7 Otcové naši hřešili, není jich, my pak trestáni po nich neseme.
Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
8 Služebníci panují nad námi; není žádného, kdo by vytrhl z ruky jejich.
Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
9 S opovážením se života svého hledáme chleba svého, pro strach meče i na poušti.
Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
10 Kůže naše jako pec zčernaly od náramného hladu.
Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
11 Ženám na Sionu i pannám v městech Judských násilé činí.
Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
12 Knížata rukou jejich zvěšena jsou, osoby starých nemají v poctivosti.
Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
13 Mládence k žernovu berou, a pacholata pod dřívím klesají.
Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
14 Starci sedati v branách přestali a mládenci od zpěvů svých.
Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
15 Přestala radost srdce našeho, obrátilo se v kvílení plésání naše.
Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
16 Spadla koruna s hlavy naší; běda nám již, že jsme hřešili.
Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
17 Protoť jest mdlé srdce naše, pro tyť věci zatměly se oči naše,
Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
18 Pro horu Sion, že zpuštěna jest; lišky chodí po ní.
Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
19 Ty Hospodine, na věky zůstáváš, a stolice tvá od národu do pronárodu.
Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
20 Proč se zapomínáš na věky na nás, a opouštíš nás za tak dlouhé časy?
Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
21 Obrať nás, ó Hospodine, k sobě, a obráceni budeme; obnov dny naše, jakž byly za starodávna.
Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
22 Nebo zdali všelijak zavržeš nás, a hněvati se budeš na nás velice?
Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.