< Plaè 5 >

1 Rozpomeň se, Hospodine, co se nám děje; popatř a viz pohanění naše.
Acuérdate, Yahvé, de lo que nos ha ocurrido. Mira, y ve nuestro reproche.
2 Dědictví naše obráceno jest k cizím, domové naši k cizozemcům.
Nuestra herencia ha sido entregada a extraños, nuestras casas a los extranjeros.
3 Sirotci jsme a bez otce, matky naše jsou jako vdovy.
Somos huérfanos y sin padre. Nuestras madres están como viudas.
4 Vody své za peníze pijeme, dříví naše za záplatu přichází.
Hay que pagar por el agua para beber. Nos venden la madera.
5 Na hrdle svém protivenství snášíme, pracujeme, nedopouští se nám odpočinouti.
Nuestros perseguidores están en nuestro cuello. Estamos cansados y no tenemos descanso.
6 Egyptským podáváme ruky i Assyrským, abychom nasyceni byli chlebem.
Hemos entregado nuestras manos a los egipcios, y a los asirios, que se conformen con el pan.
7 Otcové naši hřešili, není jich, my pak trestáni po nich neseme.
Nuestros padres pecaron y ya no existen. Hemos soportado sus iniquidades.
8 Služebníci panují nad námi; není žádného, kdo by vytrhl z ruky jejich.
Los siervos nos gobiernan. No hay nadie que nos libere de su mano.
9 S opovážením se života svého hledáme chleba svého, pro strach meče i na poušti.
Conseguimos el pan a costa de nuestra vida, a causa de la espada en el desierto.
10 Kůže naše jako pec zčernaly od náramného hladu.
Nuestra piel es negra como un horno, por el calor abrasador del hambre.
11 Ženám na Sionu i pannám v městech Judských násilé činí.
Violaron a las mujeres en Sión, las vírgenes en las ciudades de Judá.
12 Knížata rukou jejich zvěšena jsou, osoby starých nemají v poctivosti.
Príncipes fueron colgados de las manos. Los rostros de los ancianos no fueron honrados.
13 Mládence k žernovu berou, a pacholata pod dřívím klesají.
Los jóvenes llevan piedras de molino. Los niños tropezaron bajo cargas de madera.
14 Starci sedati v branách přestali a mládenci od zpěvů svých.
Los ancianos se han retirado de la puerta, y los jóvenes de su música.
15 Přestala radost srdce našeho, obrátilo se v kvílení plésání naše.
La alegría de nuestro corazón ha cesado. Nuestra danza se convierte en luto.
16 Spadla koruna s hlavy naší; běda nám již, že jsme hřešili.
La corona ha caído de nuestra cabeza. ¡Ay de nosotros, que hemos pecado!
17 Protoť jest mdlé srdce naše, pro tyť věci zatměly se oči naše,
Por esto nuestro corazón desfallece. Para estas cosas nuestros ojos son débiles:
18 Pro horu Sion, že zpuštěna jest; lišky chodí po ní.
para el monte de Sión, que está desolado. Los zorros caminan sobre ella.
19 Ty Hospodine, na věky zůstáváš, a stolice tvá od národu do pronárodu.
Tú, Yahvé, permaneces para siempre. Su trono es de generación en generación.
20 Proč se zapomínáš na věky na nás, a opouštíš nás za tak dlouhé časy?
¿Por qué nos olvidas para siempre? y abandonarnos durante tanto tiempo?
21 Obrať nás, ó Hospodine, k sobě, a obráceni budeme; obnov dny naše, jakž byly za starodávna.
Vuélvenos a ti, Yahvé, y nos convertiremos. Renueva nuestros días como antaño.
22 Nebo zdali všelijak zavržeš nás, a hněvati se budeš na nás velice?
Pero nos habéis rechazado por completo. Estáis muy enfadados con nosotros.

< Plaè 5 >