< Plaè 5 >

1 Rozpomeň se, Hospodine, co se nám děje; popatř a viz pohanění naše.
Lembra-te, Senhor, do que nos tem succedido: considera, e olha o nosso opprobrio.
2 Dědictví naše obráceno jest k cizím, domové naši k cizozemcům.
A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.
3 Sirotci jsme a bez otce, matky naše jsou jako vdovy.
Orphãos somos sem pae, nossas mães são como viuvas.
4 Vody své za peníze pijeme, dříví naše za záplatu přichází.
A nossa agua por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.
5 Na hrdle svém protivenství snášíme, pracujeme, nedopouští se nám odpočinouti.
Padecemos perseguição sobre os nossos pescoços: estamos cançados, e nós não temos descanço.
6 Egyptským podáváme ruky i Assyrským, abychom nasyceni byli chlebem.
Aos egypcios estendemos as mãos, e aos syros, para nos fartarem de pão.
7 Otcové naši hřešili, není jich, my pak trestáni po nich neseme.
Nossos paes peccaram, e já não são: nós levamos as suas maldades.
8 Služebníci panují nad námi; není žádného, kdo by vytrhl z ruky jejich.
Servos dominam sobre nós; ninguem ha que nos arranque da sua mão.
9 S opovážením se života svého hledáme chleba svého, pro strach meče i na poušti.
Com perigo de nossas vidas trazemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.
10 Kůže naše jako pec zčernaly od náramného hladu.
Nossa pelle se ennegreceu como um forno, por causa do ardor da fome.
11 Ženám na Sionu i pannám v městech Judských násilé činí.
Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judah.
12 Knížata rukou jejich zvěšena jsou, osoby starých nemají v poctivosti.
Os principes foram enforcados pelas mãos; as faces dos velhos não foram reverenciadas.
13 Mládence k žernovu berou, a pacholata pod dřívím klesají.
Aos mancebos tomaram para moer, e os moços tropeçaram debaixo da lenha.
14 Starci sedati v branách přestali a mládenci od zpěvů svých.
Os velhos cessaram de se assentarem á porta, os mancebos de sua canção.
15 Přestala radost srdce našeho, obrátilo se v kvílení plésání naše.
Cessou o gozo de nosso coração, converteu-se em lamentação a nossa dança.
16 Spadla koruna s hlavy naší; běda nám již, že jsme hřešili.
Já caiu a corôa da nossa cabeça; ai agora de nós, porque peccámos.
17 Protoť jest mdlé srdce naše, pro tyť věci zatměly se oči naše,
Portanto desmaiou o nosso coração, por isto se escureceram os nossos olhos.
18 Pro horu Sion, že zpuštěna jest; lišky chodí po ní.
Pelo monte de Sião, que está assolado, as raposas andam por elle.
19 Ty Hospodine, na věky zůstáváš, a stolice tvá od národu do pronárodu.
Tu, Senhor, permaneces eternamente, e o teu throno de geração em geração.
20 Proč se zapomínáš na věky na nás, a opouštíš nás za tak dlouhé časy?
Porque te esquecerias de nós para sempre? porque nos desampararias tanto tempo?
21 Obrať nás, ó Hospodine, k sobě, a obráceni budeme; obnov dny naše, jakž byly za starodávna.
Converte-nos, Senhor, a ti, e nos converteremos: renova os nossos dias como d'antes.
22 Nebo zdali všelijak zavržeš nás, a hněvati se budeš na nás velice?
Porque nos rejeitarias totalmente? te enfurecerias contra nós em tão grande maneira?

< Plaè 5 >