Plaè 5

1 Rozpomeň se, Hospodine, co se nám děje; popatř a viz pohanění naše.

ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند.

2 Dědictví naše obráceno jest k cizím, domové naši k cizozemcům.

3 Sirotci jsme a bez otce, matky naše jsou jako vdovy.

ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند.

4 Vody své za peníze pijeme, dříví naše za záplatu přichází.

آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود.

5 Na hrdle svém protivenství snášíme, pracujeme, nedopouští se nám odpočinouti.

در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم.

6 Egyptským podáváme ruky i Assyrským, abychom nasyceni byli chlebem.

خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم.

7 Otcové naši hřešili, není jich, my pak trestáni po nich neseme.

پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم.

8 Služebníci panují nad námi; není žádného, kdo by vytrhl z ruky jejich.

بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد.

9 S opovážením se života svého hledáme chleba svého, pro strach meče i na poušti.

برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم.

10 Kůže naše jako pec zčernaly od náramného hladu.

از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است.

11 Ženám na Sionu i pannám v městech Judských násilé činí.

زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند.

12 Knížata rukou jejich zvěšena jsou, osoby starých nemají v poctivosti.

رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند.

13 Mládence k žernovu berou, a pacholata pod dřívím klesají.

جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند.

14 Starci sedati v branách přestali a mládenci od zpěvů svých.

پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند.

15 Přestala radost srdce našeho, obrátilo se v kvílení plésání naše.

شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است.

16 Spadla koruna s hlavy naší; běda nám již, že jsme hřešili.

وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم.

17 Protoť jest mdlé srdce naše, pro tyť věci zatměly se oči naše,

دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند،

18 Pro horu Sion, že zpuštěna jest; lišky chodí po ní.

زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است.

19 Ty Hospodine, na věky zůstáváš, a stolice tvá od národu do pronárodu.

ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است.

20 Proč se zapomínáš na věky na nás, a opouštíš nás za tak dlouhé časy?

مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری.

21 Obrať nás, ó Hospodine, k sobě, a obráceni budeme; obnov dny naše, jakž byly za starodávna.

ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده.

22 Nebo zdali všelijak zavržeš nás, a hněvati se budeš na nás velice?