Plaè 5
1 Rozpomeň se, Hospodine, co se nám děje; popatř a viz pohanění naše.
| ای یهوه آنچه بر ما واقع شد به یاد آور وملاحظه فرموده، عار ما را ببین. | ۱ |
2 Dědictví naše obráceno jest k cizím, domové naši k cizozemcům.
| میراث ما از آن غریبان و خانه های ما از آن اجنبیان گردیده است. | ۲ |
3 Sirotci jsme a bez otce, matky naše jsou jako vdovy.
| ما یتیم و بی‌پدر شده‌ایم و مادران ما مثل بیوه‌ها گردیده‌اند. | ۳ |
4 Vody své za peníze pijeme, dříví naše za záplatu přichází.
| آب خود را به نقره می‌نوشیم و هیزم ما به مافروخته می‌شود. | ۴ |
5 Na hrdle svém protivenství snášíme, pracujeme, nedopouští se nám odpočinouti.
| تعاقب کنندگان ما به گردن ما رسیده‌اند وخسته شده، راحت نداریم. | ۵ |
6 Egyptským podáváme ruky i Assyrským, abychom nasyceni byli chlebem.
| با اهل مصر و آشور دست دادیم تا از نان سیرشویم. | ۶ |
7 Otcové naši hřešili, není jich, my pak trestáni po nich neseme.
| پدران ما گناه ورزیده، نابود شده‌اند و مامتحمل عصیان ایشان گردیده‌ایم. | ۷ |
8 Služebníci panují nad námi; není žádného, kdo by vytrhl z ruky jejich.
| غلامان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که از دست ایشان رهایی دهد. | ۸ |
9 S opovážením se života svého hledáme chleba svého, pro strach meče i na poušti.
| از ترس شمشیر اهل بیابان، نان خود را بخطرجان خویش می‌یابیم. | ۹ |
10 Kůže naše jako pec zčernaly od náramného hladu.
| پوست ما به‌سبب سموم قحط مثل تنورسوخته شده است. | ۱۰ |
11 Ženám na Sionu i pannám v městech Judských násilé činí.
| زنان را در صهیون بی‌عصمت کردند ودوشیزگان را در شهرهای یهودا. | ۱۱ |
12 Knížata rukou jejich zvěšena jsou, osoby starých nemají v poctivosti.
| سروران از دست ایشان به دار کشیده شده و به مشایخ اعتنا ننمودند. | ۱۲ |
13 Mládence k žernovu berou, a pacholata pod dřívím klesají.
| جوانان سنگهای آسیا را برمی دارند وکودکان زیر بار هیزم می‌افتند. | ۱۳ |
14 Starci sedati v branách přestali a mládenci od zpěvů svých.
| مشایخ از دروازه‌ها نابود شدند و جوانان ازنغمه سرایی خویش. | ۱۴ |
15 Přestala radost srdce našeho, obrátilo se v kvílení plésání naše.
| شادی دل ما نیست شد و رقص ما به ماتم مبدل گردید. | ۱۵ |
16 Spadla koruna s hlavy naší; běda nám již, že jsme hřešili.
| تاج از سر ما افتاد، وای بر ما زیرا که گناه کردیم. | ۱۶ |
17 Protoť jest mdlé srdce naše, pro tyť věci zatměly se oči naše,
| از این جهت دل ما بیتاب شده است و به‌سبب این چیزها چشمان ما تار گردیده است. | ۱۷ |
18 Pro horu Sion, že zpuštěna jest; lišky chodí po ní.
| یعنی به‌خاطر کوه صهیون که ویران شد وروباهان در آن گردش می‌کنند. | ۱۸ |
19 Ty Hospodine, na věky zůstáváš, a stolice tvá od národu do pronárodu.
| اما تو‌ای یهوه تا ابدالاباد جلوس می‌فرمایی و کرسی تو تا جمیع دهرها خواهدبود. | ۱۹ |
20 Proč se zapomínáš na věky na nás, a opouštíš nás za tak dlouhé časy?
| پس برای چه ما را تا به ابد فراموش کرده وما را مدت مدیدی ترک نموده‌ای. | ۲۰ |
21 Obrať nás, ó Hospodine, k sobě, a obráceni budeme; obnov dny naše, jakž byly za starodávna.
| ای یهوه ما را بسوی خود برگردان وبازگشت خواهیم کرد و ایام ما را مثل زمان سلف تازه کن. | ۲۱ |
22 Nebo zdali všelijak zavržeš nás, a hněvati se budeš na nás velice?
| و الا ما را بالکل رد نموده‌ای و بر مابی نهایت غضبناک شده‌ای. | ۲۲ |
