< Plaè 3 >

1 Já jsem muž okoušející trápení od metly rozhněvání Božího.
من آن مرد هستم که از عصای غضب وی مذلت دیده‌ام.۱
2 Zahnal mne, a uvedl do tmy a ne k světlu.
او مرا رهبری نموده، به تاریکی در‌آورده است و نه به روشنایی.۲
3 Toliko proti mně se postavuje, a obrací ruku svou přes celý den.
به درستی که دست خویش را تمامی روز به ضد من بارها برگردانیده است.۳
4 Uvedl sešlost na tělo mé a kůži mou, a polámal kosti mé.
گوشت و پوست مرا مندرس ساخته واستخوانهایم را خرد کرده است.۴
5 Zastavěl mne a obklíčil přeodpornou hořkostí.
به ضد من بنا نموده، مرا به تلخی و مشقت احاطه کرده است.۵
6 Postavil mne v tmavých místech jako ty, kteříž již dávno zemřeli.
مرا مثل آنانی که از قدیم مرده‌اند در تاریکی نشانیده است.۶
7 Ohradil mne, abych nevyšel; obtížil ocelivý řetěz můj.
گرد من حصار کشیده که نتوانم بیرون آمد وزنجیر مرا سنگین ساخته است.۷
8 A jakžkoli volám a křičím, zacpává uši před mou modlitbou.
و نیز چون فریاد و استغاثه می‌نمایم دعای مرا منع می‌کند.۸
9 Ohradil cesty mé tesaným kamenem, a stezky mé zmátl.
راههای مرا با سنگهای تراشیده سد کرده است و طریقهایم را کج نموده است.۹
10 Jest nedvěd číhající na mne, lev v skrejších.
او برای من خرسی است در کمین نشسته وشیری که در بیشه خود می‌باشد.۱۰
11 Cesty mé stočil, anobrž roztrhal mne, a na to mne přivedl, abych byl pustý.
راه مرا منحرف ساخته، مرا دریده است ومرا مبهوت گردانیده است.۱۱
12 Natáhl lučiště své, a vystavil mne za cíl střelám.
کمان خود را زه کرده، مرا برای تیرهای خویش، هدف ساخته است.۱۲
13 Postřelil ledví má střelami toulu svého.
و تیرهای ترکش خود را به گرده های من فرو برده است.۱۳
14 Jsem v posměchu se vším lidem svým, a písničkou jejich přes celý den.
من به جهت تمامی قوم خود مضحکه وتمامی روز سرود ایشان شده‌ام.۱۴
15 Sytí mne hořkostmi, opojuje mne pelynkem.
مرا به تلخیها سیر کرده و مرا به افسنتین مست گردانیده است.۱۵
16 Nadto potřel o kameníčko zuby mé, vrazil mne do popela.
دندانهایم را به سنگ ریزها شکسته و مرا به خاکستر پوشانیده است.۱۶
17 Tak jsi vzdálil, ó Bože, duši mou od pokoje, až zapomínám na pohodlí,
تو جان مرا از سلامتی دور انداختی و من سعادتمندی را فراموش کردم،۱۷
18 A říkám: Zahynulatě síla má i naděje má, kterouž jsem měl v Hospodinu.
و گفتم که قوت و امید من از یهوه تلف شده است.۱۸
19 A však duše má rozvažujíc trápení svá a pláč svůj, pelynek a žluč,
مذلت و شقاوت مرا افسنتین و تلخی به یادآور.۱۹
20 Rozvažujíc to ustavičně, ponižuje se ve mně.
تو البته به یاد خواهی آورد زیرا که جان من در من منحنی شده است.۲۰
21 A přivodě sobě to ku paměti, (naději mám),
و من آن را در دل خود خواهم گذرانید و ازاین سبب امیدوار خواهم بود.۲۱
22 Že veliké jest milosrdenství Hospodinovo, když jsme do konce nevyhynuli. Nepřestávajíť zajisté slitování jeho,
از رافت های خداوند است که تلف نشدیم زیرا که رحمت های او بی‌زوال است.۲۲
23 Ale nová jsou každého jitra; převeliká jest pravda tvá.
آنها هر صبح تازه می‌شود و امانت تو بسیاراست.۲۳
24 Díl můj jest Hospodin, říká duše má; protož naději mám v něm.
و جان من می‌گوید که خداوند نصیب من است، بنابراین بر او امیدوارم.۲۴
25 Dobrý jest Hospodin těm, jenž očekávají na něj, duši té, kteráž ho hledá.
خداوند به جهت کسانی که بر او توکل دارند و برای آنانی که او را می‌طلبند نیکو است.۲۵
26 Dobré jest trpělivě očekávajícímu na spasení Hospodinovo.
خوب است که انسان امیدوار باشد و باسکوت انتظار نجات خداوند را بکشد.۲۶
27 Dobré jest muži tomu, kterýž by nosil jho od dětinství svého,
برای انسان نیکو است که یوغ را در جوانی خود بردارد.۲۷
28 Kterýž by pak byl opuštěn, trpělivě se má v tom, což na něj vloženo,
به تنهایی بنشیند و ساکت باشد زیرا که اوآن را بر وی نهاده است.۲۸
29 Dávaje do prachu ústa svá, až by se ukázala naděje,
دهان خود را بر خاک بگذارد که شاید امیدباشد.۲۹
30 Nastavuje líce tomu, kdož jej bije, a sytě se potupou.
رخسار خود را به زنندگان بسپارد و ازخجالت سیر شود.۳۰
31 Neboť nezamítá Pán na věčnost;
زیرا خداوند تا به ابد او را ترک نخواهدنمود.۳۱
32 Nýbrž ačkoli zarmucuje, však slitovává se podlé množství milosrdenství svého.
زیرا اگر‌چه کسی را محزون سازد لیکن برحسب کثرت رافت خود رحمت خواهد فرمود.۳۲
33 Netrápíť zajisté z srdce svého, aniž zarmucuje synů lidských.
چونکه بنی آدم را از دل خود نمی رنجاند ومحزون نمی سازد.۳۳
34 Aby kdo potíral nohama svýma všecky vězně v zemi,
تمامی اسیران زمین را زیر پا پایمال کردن،۳۴
35 Aby nespravedlivě soudil muže před oblíčejem Nejvyššího,
و منحرف ساختن حق انسان به حضورحضرت اعلی،۳۵
36 Aby převracel člověka v při jeho, Pán nelibuje.
و منقلب نمودن آدمی در دعویش منظورخداوند نیست.۳۶
37 Kdo jest, ješto když řekl, stalo se něco, a Pán nepřikázal?
کیست که بگوید و واقع شود اگر خداوندامر نفرموده باشد.۳۷
38 Z úst Nejvyššího zdali nepochází zlé i dobré?
آیا از فرمان حضرت اعلی هم بدی و هم نیکویی صادر نمی شود؟۳۸
39 Proč by tedy sobě stýskal člověk živý, muž nad kázní za hříchy své?
پس چرا انسان تا زنده است و آدمی به‌سبب سزای گناهان خویش شکایت کند؟۳۹
40 Zpytujme raději a ohledujme cest našich, a navraťme se až k Hospodinu.
راههای خود را تجسس و تفحص بنماییم و بسوی خداوند بازگشت کنیم.۴۰
41 Pozdvihujme srdcí i rukou svých k Bohu silnému v nebe.
دلها و دستهای خویش را بسوی خدایی که در آسمان است برافرازیم،۴۱
42 Myť jsme se zpronevěřili, a zpurní jsme byli, protož ty neodpouštíš.
(و بگوییم ): «ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیم و تو عفو نفرمودی.۴۲
43 Obestřels se hněvem a stiháš nás, morduješ a nešanuješ.
خویشتن را به غضب پوشانیده، ما را تعاقب نمودی و به قتل رسانیده، شفقت نفرمودی.۴۳
44 Obestřels se oblakem, aby nemohla proniknouti k tobě modlitba.
خویشتن را به ابر غلیظ مستور ساختی، تادعای ما نگذرد.۴۴
45 Za smeti a povrhel položil jsi nás u prostřed národů těchto.
ما را در میان امت‌ها فضله و خاکروبه گردانیده‌ای.»۴۵
46 Rozdírají na nás ústa svá všickni nepřátelé naši.
تمامی دشمنان ما بر ما دهان خود رامی گشایند.۴۶
47 Strach a jáma potkala nás, zpuštění a setření.
خوف و دام و هلاکت و خرابی بر ما عارض گردیده است.۴۷
48 Potokové vod tekou z očí mých pro potření dcery lidu mého.
به‌سبب هلاکت دختر قوم من، نهرهای آب از چشمانم می‌ریزد.۴۸
49 Oči mé slzí bez přestání, proto že není žádného odtušení,
چشم من بلا انقطاع جاری است و بازنمی ایستد.۴۹
50 Ažby popatřil a shlédl Hospodin s nebe.
تا خداوند از آسمان ملاحظه نماید و ببیند.۵۰
51 Oči mé rmoutí duši mou pro všecky dcery města mého.
چشمانم به جهت جمیع دختران شهرم، جان مرا می‌رنجاند.۵۱
52 Loviliť jsou mne ustavičně, jako ptáče, nepřátelé moji bez příčiny.
آنانی که بی‌سبب دشمن منند مرا مثل مرغ بشدت تعاقب می‌نمایند.۵۲
53 Uvrhli do jámy život můj, a přimetali mne kamením.
جان مرا در سیاه چال منقطع ساختند وسنگها بر من‌انداختند.۵۳
54 Rozvodnily se vody nad hlavou mou, řekl jsem: Jižtě po mně.
آبها از سر من گذشت پس گفتم: منقطع شدم.۵۴
55 Vzývám jméno tvé, ó Hospodine, z jámy nejhlubší.
آنگاه‌ای خداوند، از عمق های سیاه چال اسم تو را خواندم.۵۵
56 Hlas můj vyslýchával jsi; nezacpávejž ucha svého před vzdycháním mým a voláním mým.
آواز مرا شنیدی، پس گوش خود را از آه واستغاثه من مپوشان!۵۶
57 V ten den, v němž jsem tě vzýval, přicházeje, říkávals: Neboj se.
در روزی که تو را خواندم نزدیک شده، فرمودی که نترس.۵۷
58 Pane, zasazuje se o při duše mé, vysvobozoval jsi život můj.
‌ای خداوند دعوی جان مرا انجام داده و حیات مرا فدیه نموده‌ای!۵۸
59 Vidíš, ó Hospodine, převrácenost, kteráž se mně děje, dopomoziž mi k spravedlnosti.
‌ای خداوند ظلمی را که به من نموده انددیده‌ای پس مرا دادرسی فرما!۵۹
60 Vidíš všecko vymstívání se jejich, všecky úklady jejich proti mně.
تمامی کینه ایشان و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند دیده‌ای.۶۰
61 Slýcháš utrhání jejich, ó Hospodine, i všecky obmysly jejich proti mně,
‌ای خداوند مذمت ایشان را و همه تدبیرهایی را که به ضد من کردند شنیده‌ای!۶۱
62 Řeči povstávajících proti mně, a přemyšlování jejich proti mně přes celý den.
سخنان مقاومت کنندگانم را و فکرهایی راکه تمامی روز به ضد من دارند (دانسته‌ای ).۶۲
63 Pohleď, jak při sedání jejich i povstání jejich jsem písničkou jejich.
نشستن و برخاستن ایشان را ملاحظه فرمازیرا که من سرود ایشان شده‌ام.۶۳
64 Dej jim odplatu, Hospodine, podlé díla rukou jejich.
‌ای خداوند موافق اعمال دستهای ایشان مکافات به ایشان برسان.۶۴
65 Dej jim zatvrdilé srdce a prokletí své na ně.
غشاوه قلب به ایشان بده و لعنت تو برایشان باد!۶۵
66 Stihej v prchlivosti, a vyhlaď je, ať nejsou pod nebem tvým.
ایشان را به غضب تعاقب نموده، از زیرآسمانهای خداوند هلاک کن.۶۶

< Plaè 3 >