Plaè 3
1 Já jsem muž okoušející trápení od metly rozhněvání Božího.
Ko ahau te tangata kua kite i te pouri, he mea na te rakau o tona riri.
2 Zahnal mne, a uvedl do tmy a ne k světlu.
I arahina e ia, i meinga kia haere i te pouri, kahore i te marama.
3 Toliko proti mně se postavuje, a obrací ruku svou přes celý den.
He pono kua tahuri mai ia ki ahau, kua anga mai tona ringa ki ahau, a pau noa te ra.
4 Uvedl sešlost na tělo mé a kůži mou, a polámal kosti mé.
Kua meinga nei e ia oku kikokiko me toku kiri kia rite ki o te koroheke, mangungu kau i a ia oku wheua.
5 Zastavěl mne a obklíčil přeodpornou hořkostí.
Kua hanga e ia he patu moku; karapotia ana ahau ki te wai kawa, ki te raruraru.
6 Postavil mne v tmavých místech jako ty, kteříž již dávno zemřeli.
Kua meinga ahau e ia kia noho ki nga wahi pouri, kia pera me te hunga kua mate noa ake.
7 Ohradil mne, abych nevyšel; obtížil ocelivý řetěz můj.
Kua oti ahau te taiepa mai e ia, te puta atu ahau; kua meinga e ia toku mekameka kia taimaha.
8 A jakžkoli volám a křičím, zacpává uši před mou modlitbou.
Ae ra, i ahau e karanga ana, e hamama ana kia awhinatia, ka araia mai e ia taku inoi.
9 Ohradil cesty mé tesaným kamenem, a stezky mé zmátl.
Kua oti ano oku ara te taiepa mai e ia ki te kohatu tarai, whakakopikopikoa ake e ia oku ara.
10 Jest nedvěd číhající na mne, lev v skrejších.
Ko tona rite ki ahau kei te pea e whanga ana, kei te raiona i nga wahi ngaro.
11 Cesty mé stočil, anobrž roztrhal mne, a na to mne přivedl, abych byl pustý.
Whakangaua ketia ana e ia oku ara, haehaea putia iho ahau; meinga ana ahau e ia kia noho kau noa iho.
12 Natáhl lučiště své, a vystavil mne za cíl střelám.
Kua whakapikoa e ia tana kopere, a whakaturia ake ahau e ia hei koperenga pere.
13 Postřelil ledví má střelami toulu svého.
Kua meinga e ia nga pere o tana papa pere kia ngoto ki oku whatumanawa.
14 Jsem v posměchu se vším lidem svým, a písničkou jejich přes celý den.
Kua waiho ahau hei katanga ma toku iwi katoa; hei waiata ma ratou a pau noa te ra.
15 Sytí mne hořkostmi, opojuje mne pelynkem.
Kua whakakiia ahau e ia ki nga mea kawa, whakainumia rawatia ana ahau e ia ki te taru kawa.
16 Nadto potřel o kameníčko zuby mé, vrazil mne do popela.
Kua whatiwhatiia ano hoki e ia oku niho ki te kirikiri, hipokina ana ahau e ia ki te pungarehu.
17 Tak jsi vzdálil, ó Bože, duši mou od pokoje, až zapomínám na pohodlí,
Kua nekehia atu e koe toku wairua kei tata ki te rangimarie; i wareware ahau ki te pai.
18 A říkám: Zahynulatě síla má i naděje má, kterouž jsem měl v Hospodinu.
Ki tonu ake ahau, kua pirau toku kaha, kahore he tumanakohanga maku ki a Ihowa.
19 A však duše má rozvažujíc trápení svá a pláč svůj, pelynek a žluč,
Mahara ki toku ngakau mamae, ki toku pouri, ki te taru kawa, ki te wai kawa.
20 Rozvažujíc to ustavičně, ponižuje se ve mně.
Maharahara tonu toku wairua ki a ratou, piko tonu iho i roto i ahau.
21 A přivodě sobě to ku paměti, (naději mám),
E whakahokia ake ana tenei e ahau ki toku ngakau, koia i tumanako ai ahau.
22 Že veliké jest milosrdenství Hospodinovo, když jsme do konce nevyhynuli. Nepřestávajíť zajisté slitování jeho,
He mahi tohu na Ihowa te poto ai tatou, he kore no ana mahi aroha e mutu.
23 Ale nová jsou každého jitra; převeliká jest pravda tvá.
E hou tonu ana ratou i tenei ata, i tenei ata; he nui tou pono.
24 Díl můj jest Hospodin, říká duše má; protož naději mám v něm.
Ko Ihowa te wahi moku, e ai ta toku wairua; no reira ka tumanako ahau ki a ia.
25 Dobrý jest Hospodin těm, jenž očekávají na něj, duši té, kteráž ho hledá.
He pai a Ihowa ki te hunga e tumanako ana ki a ia, ki te wairua e rapu ana i a ia.
26 Dobré jest trpělivě očekávajícímu na spasení Hospodinovo.
He pai ano kia tumanako te tangata, kia tatari marie hoki ki ta Ihowa whakaora.
27 Dobré jest muži tomu, kterýž by nosil jho od dětinství svého,
He pai ano mo te tangata kia amohia e ia te ioka i tona tamarikitanga.
28 Kterýž by pak byl opuštěn, trpělivě se má v tom, což na něj vloženo,
Me noho ia, tona kotahi, me whakarongo puku hoki, no te mea nana i uta ki a ia.
29 Dávaje do prachu ústa svá, až by se ukázala naděje,
Me tuku e ia tona mangai ki te puehu; mehemea pea tera he tumanakohanga.
30 Nastavuje líce tomu, kdož jej bije, a sytě se potupou.
Me hoatu e ia tona paparinga ki te tangata e papaki ana i a ia: kia ki tonu ia i te tawai.
31 Neboť nezamítá Pán na věčnost;
E kore hoki e mau tonu ta Ihowa panga:
32 Nýbrž ačkoli zarmucuje, však slitovává se podlé množství milosrdenství svého.
Ahakoa whakapouri ia, ka aroha ano ia, ka rite ki te nui o tana mahi tohu.
33 Netrápíť zajisté z srdce svého, aniž zarmucuje synů lidských.
Kahore hoki ona ngakau whiu, whakapouri ranei, i nga tama a te tangata.
34 Aby kdo potíral nohama svýma všecky vězně v zemi,
Ko te kuru i nga herehere katoa o te whenua ki raro i ona waewae;
35 Aby nespravedlivě soudil muže před oblíčejem Nejvyššího,
Ko te whakapeau ke i te tika o te tangata ina whakawakia i te aroaro o te Runga Rawa;
36 Aby převracel člověka v při jeho, Pán nelibuje.
Ko te whakariro ke i ta te tangata ina totohe, e kore tena e whakapaingia e te Ariki.
37 Kdo jest, ješto když řekl, stalo se něco, a Pán nepřikázal?
Ko wai tenei hei ki mai, a ka oti, i te mea kihai i whakahaua e te Ariki?
38 Z úst Nejvyššího zdali nepochází zlé i dobré?
He teka ianei e puta mai ana te kino me te pai i roto i te mangai o te Runga Rawa?
39 Proč by tedy sobě stýskal člověk živý, muž nad kázní za hříchy své?
He aha te tangata ora i amuamu ai, te tangata ina whiua mo ona hara?
40 Zpytujme raději a ohledujme cest našich, a navraťme se až k Hospodinu.
E rapu tatou, e kimi i o tatou ara, a ka tahuri ano ki a Ihowa.
41 Pozdvihujme srdcí i rukou svých k Bohu silnému v nebe.
Kia ara atu o tatou ngakau me o tatou ringa ki te Atua i te rangi.
42 Myť jsme se zpronevěřili, a zpurní jsme byli, protož ty neodpouštíš.
I he matou, i whakakeke; kihai ano koe i muru i to matou he.
43 Obestřels se hněvem a stiháš nás, morduješ a nešanuješ.
Kua hipokina nei e koe ki te riri, tukinotia ana matou e koe: tukitukia ana e koe, kihai ano i tohungia e koe.
44 Obestřels se oblakem, aby nemohla proniknouti k tobě modlitba.
Hipokina ana e koe he kapua ki a koe, kei puta atu ta matou inoi.
45 Za smeti a povrhel položil jsi nás u prostřed národů těchto.
Kua meinga matou e koe hei paru tahinga, hei mea akiri i waenga i nga iwi.
46 Rozdírají na nás ústa svá všickni nepřátelé naši.
Kua hamama mai nga mangai o o matou hoariri katoa ki a matou.
47 Strach a jáma potkala nás, zpuštění a setření.
Ko te wehi, ko te rua, kua tae mai kei a matou, te whakamoti me te wawahi.
48 Potokové vod tekou z očí mých pro potření dcery lidu mého.
Kei te tarere nei nga awa wai i toku kanohi, mo te wawahanga o te tamahine a toku iwi.
49 Oči mé slzí bez přestání, proto že není žádného odtušení,
Maturuturu ana te wai i toku kanohi, kahore hoki e mutu, te ai he pariratanga,
50 Ažby popatřil a shlédl Hospodin s nebe.
Kia titiro mai ra ano a Ihowa, kia kite mai ra ano ia i runga i te rangi.
51 Oči mé rmoutí duši mou pro všecky dcery města mého.
E meatia iho ana toku ngakau e toku kanohi, mo nga tamahine katoa o toku pa.
52 Loviliť jsou mne ustavičně, jako ptáče, nepřátelé moji bez příčiny.
Kua whaia kinotia ahau ano he manu e ratou, e te hunga e hoariri ana ki ahau, kahore he take.
53 Uvrhli do jámy život můj, a přimetali mne kamením.
Ngaro iho i a ratou toku ara i roto i te poka, kua maka e ratou he kohatu ki runga ki ahau.
54 Rozvodnily se vody nad hlavou mou, řekl jsem: Jižtě po mně.
I rere nga wai i runga i toku mahunga: i mea ahau, kua motuhia ketia ahau.
55 Vzývám jméno tvé, ó Hospodine, z jámy nejhlubší.
I karanga ahau ki tou ingoa, e Ihowa, i roto i te poka i raro rawa.
56 Hlas můj vyslýchával jsi; nezacpávejž ucha svého před vzdycháním mým a voláním mým.
I rongo koe ki toku reo; kaua e huna tou taringa ki te tanga o toku manawa, ki taku karanga.
57 V ten den, v němž jsem tě vzýval, přicházeje, říkávals: Neboj se.
I whakatata mai koe i te ra i karanga ai ahau ki a koe; i ki mai koe, Kaua e wehi.
58 Pane, zasazuje se o při duše mé, vysvobozoval jsi život můj.
Kua tohea e koe, e te Ariki, nga tohe a toku wairua; kua hokona e koe toku ora.
59 Vidíš, ó Hospodine, převrácenost, kteráž se mně děje, dopomoziž mi k spravedlnosti.
Kua kite koe, e Ihowa, i te he i mahia ki ahau: mau e whakarite taku whakawa.
60 Vidíš všecko vymstívání se jejich, všecky úklady jejich proti mně.
Kua kite koe i to ratou mauahara katoa, i o ratou whakaaro katoa moku.
61 Slýcháš utrhání jejich, ó Hospodine, i všecky obmysly jejich proti mně,
Kua rongo koe ki ta ratou tawai, e Ihowa, ki o ratou whakaaro katoa moku;
62 Řeči povstávajících proti mně, a přemyšlování jejich proti mně přes celý den.
Ki nga ngutu o te hunga i whakatika mai ki ahau, ki ta ratou tikanga moku, a pau noa te ra.
63 Pohleď, jak při sedání jejich i povstání jejich jsem písničkou jejich.
Tirohia mai to ratou nohoanga iho, to ratou whakatikanga ake; ko ahau te waiatatia nei e ratou.
64 Dej jim odplatu, Hospodine, podlé díla rukou jejich.
Hoatu he utu ki a ratou, e Ihowa, kia rite ki te mahi a o ratou ringa.
65 Dej jim zatvrdilé srdce a prokletí své na ně.
Hoatu ki a ratou he ngakau pakeke, tau kanga ki a ratou.
66 Stihej v prchlivosti, a vyhlaď je, ať nejsou pod nebem tvým.
Whaia ratou i runga i te riri, whakangaromia atu ratou i raro i nga rangi o Ihowa.
