Jób 9
1 Odpověděv pak Job, řekl:
Əyyub belə cavab verdi:
2 I ovšem vím, žeť tak jest; nebo jak by mohl člověk spravedliv býti před Bohem silným?
«Belə olduğunu, həqiqətən, bilirəm. Amma Allah qarşısında insan necə haqlı çıxa bilər?
3 A chtěl-li by se hádati s ním, nemohl by jemu odpovědíti ani na jedno z tisíce slov.
Əgər Onunla kimsə mübahisə etmək istəsə, Onun min sualına bir cavab tapa bilməz.
4 Moudrého jest srdce a silný v moci. Kdo zatvrdiv se proti němu, pokoje užil?
Hikməti dərin, gücü tükənməyən Odur. Ona qarşı duranlardan kim sağ qalıb?
5 On přenáší hory, než kdo shlédne, a podvrací je v prchlivosti své.
Allah dağları yerindən oynadar, Dağlar heç bilməz. Qəzəbi ilə onları alt-üst edər.
6 On pohybuje zemí z místa jejího, tak že se třesou sloupové její.
Dünyanı yerindən oynadar, Dirəklərini lərzəyə salar.
7 On když zapovídá slunci, nevychází, a hvězdy zapečeťuje.
Əmr etsə, günəş doğmaz, Ulduzların işığını örtüb möhürlər.
8 On roztahuje nebe sám, a šlapá po vlnách mořských.
Odur təkbaşına göyləri sərən, Dəniz dalğalarının üstündə gəzən.
9 On učinil Arktura, Oriona, Kuřátka a hvězdy skryté na poledne.
Odur Böyük Ayı, Orion, Ülkər bürclərini, Cənub bürclərini yaradan.
10 On činí věci veliké, a to nevystižitelné a divné, jimž není počtu.
Odur dərk etmədiyimizdən də böyük işlər görən, Saysız xariqələr göstərən.
11 Ano jde-li mimo mne, tedy nevidím; ovšem když pomíjí, neznamenám ho.
Bax yanımdan elə keçər ki, Onu görə bilmərəm, Elə keçib gedər ki, heç hiss etmərəm.
12 Tolikéž jestliže co uchvátí, kdo mu to rozkáže navrátiti? Kdo dí jemu: Co činíš?
Nə isə tutub apararsa, kim Ona mane ola bilər? Kim Ona “Nə edirsən?” deyə bilər?
13 Nezdržel-li by Bůh hněvu svého, klesli by před ním spolu spuntovaní, jakkoli mocní.
Allah qəzəbini geri döndərməz, Rahavın köməkçiləri belə, ayağı altda qalar.
14 Jakž bych já tedy jemu odpovídati, a jaká slova svá proti němu vyhledati mohl?
Belə isə Ona necə cavab verə bilərəm? Hüzurunda necə söz tapa bilərəm?
15 Kterémuž, bych i spravedliv byl, nebudu odpovídati, ale před soudcím svým pokořiti se budu.
Günahsız olsam belə, Ona cavab verə bilmərəm, Rəhm etsin deyə Hökmdarıma yalvarmalıyam.
16 Ač bych pak i volal, a on mi se ozval, neuvěřím, aby vyslyšel hlas můj,
Onu çağıranda O mənə cavab versə belə, Yenə inanmıram ki, O, səsimi eşidir.
17 Poněvadž vichřicí setřel mne, rozmnožil rány mé bez příčiny.
Çünki tufanla məni əzir, Nahaq yerə yaralarımı çoxaldır,
18 Aniž mi dá oddechnouti, ale sytí mne hořkostmi.
Məni nəfəs almağa qoymur, Məni acılarla cana doydurur,
19 Obrátil-li bych se k moci, aj, onť jest nejsilnější; pakli k soudu, kdo mi rok složí?
İş qüvvədədirsə, O qüvvəlidir, İş ədalətdədirsə, kim Onu hakimin qarşısına apara bilər?
20 Jestliže se za spravedlivého stavěti budu, ústa má potupí mne; pakli za upřímého, převráceného mne býti ukáží.
Mən günahsız olsam belə, dilim məni ittiham edər, Kamil olsam belə, məni təqsirkar çıxarar.
21 Jsem-li upřímý, nebudu věděti toho; nenáviděti budu života svého.
Kamil olsam da, bir şey deyiləm, Öz həyatıma xor baxıram.
22 Jediná jest věc, pročež jsem to mluvil, že upřímého jako bezbožného on zahlazuje.
Hamısı birdir, ona görə deyirəm: “O həm kamili, həm də günahkarı yox edir”.
23 Jestliže bičem náhle usmrcuje, zkušování nevinných se posmívá;
Əgər qəfil ölüm gəlsə, Günahsızların əzabına gülür.
24 Země dána bývá v ruku bezbožného, tvář soudců jejich zakrývá: jestliže ne on, kdož jiný jest?
Dünya pislərə təslim edilib, Dünya hakimlərinin gözünü bağlayan Odur. O deyilsə, bəs kimdir?
25 Dnové pak moji rychlejší byli nežli posel; utekli, aniž viděli dobrých věcí.
Günlərim sürətlə qaçır, çapardan sürətlidir, Bir xeyir tapmadan qaçırlar.
26 Pominuli jako prudké lodí, jako orlice letící na pastvu.
Qamış qayıq kimi keçib gedirlər Ovunun üstünə şığıyan qartal kimidirlər.
27 Dím-li: Zapomenu se na své naříkání, zanechám horlení svého, a posilím se:
Bu şikayətimi unutmaq istəsəm, Sifətimin ifadəsini dəyişib ürəyimin açılmasını istəsəm,
28 Lekám se všech bolestí svých, vida, že mne jich nezprostíš.
Bu əziyyətdən yenə vahimələnərəm, Məni günahsız saymayacağını bilərəm.
29 Jestli jsem bezbožný, pročež bych nadarmo pracoval?
Madam ki yenə günahkar çıxacağam, Boş yerə niyə belə zəhmət çəkim?
30 Ano bych se i umyl vodou sněžnou, a očistil mýdlem ruce své,
Əgər qar suyu ilə yuyunsam, Əllərimi gilabı ilə yusam,
31 Tedy v jámě pohřížíš mne, tak že se ode mne zprzní i to roucho mé.
Yenə də məni çirkaba batırarsan, Paltarlarım belə, məndən iyrənir.
32 Nebo Bůh není člověkem jako já, jemuž bych odpovídati mohl, a abychom vešli spolu v soud.
O mənim kimi insan olmadığına görə Ona cavab verə bilmirəm, məhkəməyə birgə gedə bilmirəm.
33 Aniž máme prostředníka mezi sebou, kterýž by rozhodl nás oba.
Kaş aramızda bir hakim olaydı, Əlini ikimizin də üzərinə qoyaydı.
34 Kdyby odjal ode mne prut svůj, a strach jeho aby mne nekormoutil,
Allah Öz dəyənəyini üstümdən götürəydi, Dəhşəti ilə məni vahimələndirməyəydi.
35 Tehdáž bych mluvil, a nebál bych se, poněvadž není toho tak při mně.
O zaman Ondan qorxmadan danışardım, Amma bu vəziyyətdə heç nə edə bilmirəm.
