Jób 8
1 Tedy odpovídaje Bildad Suchský, řekl:
Wtedy Bildad z Szuach odpowiedział:
2 Dokudž mluviti budeš takové věci, a slova úst tvých budou jako vítr násilný?
Jak długo będziesz mówił takie rzeczy? [Jak długo] słowa z twoich ust [będą jak] gwałtowny wiatr?
3 Což by Bůh silný neprávě soudil, a Všemohoucí což by převracel spravedlnost?
Czy Bóg wypacza sąd? Czy Wszechmocny wypacza sprawiedliwość?
4 Synové zajisté tvoji že zhřešili proti němu, proto pustil je po nepravosti jejich.
Jeśli twoi synowie zgrzeszyli przeciwko niemu, a on ich odrzucił za ich nieprawość;
5 Kdybys ty opravdově hledal Boha silného, a Všemohoucímu se modlil,
Jeśli zwrócisz się pilnie do Boga i będziesz błagać Wszechmocnego;
6 A byl čistý a upřímý: jistě žeť by se hned probudil k tobě, a napravil by příbytek spravedlnosti tvé.
Jeśli jesteś czysty i prawy, wtedy na pewno obudzi się dla ciebie i poszczęści mieszkaniu twojej sprawiedliwości.
7 A byly by první věci tvé špatné, poslední pak rozmnožily by se náramně.
A [choćby] twój początek był niewielki, jednak twój koniec bardzo się rozmnoży.
8 Nebo vzeptej se, prosím, věku starého, a nastroj se k zpytování otců jejich.
Bo zapytaj, proszę, dawnych pokoleń i rozważ doświadczenie ich ojców;
9 (Myť zajisté včerejší jsme, aniž jsme čeho povědomi; k tomu dnové naši jsou jako stín na zemi.)
(My bowiem jesteśmy wczorajsi i nic nie wiemy, ponieważ nasze dni na ziemi są [jak] cień).
10 Zdaliž tě oni nenaučí, a nepovědí tobě, a z srdce svého nevynesou-liž slov?
Czy oni nie pouczą cię i nie powiedzą ci, i czy z ich serc nie wypłyną słowa?
11 Zdali roste třtí bez bahna? Roste-liž rákosí bez vody?
Czy sitowie urośnie bez wilgoci? Czy trzcina urośnie bez wody?
12 Nýbrž ještě za zelena, dříve než vytrháno bývá, ano prvé než jaká jiná tráva, usychá.
Chociaż jeszcze jest świeża i nieskoszona, prędzej usycha niż inna trawa.
13 Tak stezky všech zapomínajících se na Boha silného, tak, pravím, naděje pokrytce zahyne.
Takie [są] drogi wszystkich, którzy zapominają Boga, i [tak] zginie nadzieja obłudnika.
14 Klesne naděje jeho, a doufání jeho jako dům pavouka.
Jego nadzieja zostanie podcięta, a jego ufność [będzie] jak pajęczyna.
15 Spolehne-li na dům svůj, neostojí; chytí-li se ho, nezdrží.
Oprze się o swój dom, ale się nie ostoi; uchwyci się go, ale nie przetrwa.
16 Vláhu má před sluncem, tak že z zahrady jeho výstřelkové jeho vynikají.
Zieleni się na słońcu i w ogrodzie jego świeża latorośl wyrasta.
17 Při vrchovišti kořenové jeho hustě rostou, i na místech skalnatých rozkládá se.
Jego korzenie są splątane wśród kamieni i wyrastają spośród nich.
18 A však bývá-li zachvácen z místa svého, až by se ho i odečtlo, řka: Nevidělo jsem tě:
Ale gdy go wyrwą z jego miejsca, wtedy miejsce to wyprze się go, [mówiąc]: Nie widziałem cię.
19 Tožť ta radost života jeho, a z země jiný vykvetá.
Takie oto [jest] szczęście jego drogi, a z ziemi wyrosną inni.
20 Aj, Bůh silný nepohrdá upřímým, ale nešlechetným ruky nepodává:
Oto Bóg nie odrzuci [człowieka] prawego, ale złoczyńcom nie poda ręki;
21 Až i naplní smíchem ústa tvá, a rty tvé plésáním,
Aż się napełnią twoje usta uśmiechem, a twoje wargi radością.
22 Když nenávidící tebe v hanbu oblečeni budou, a stánku lidí bezbožných nikdež nebude.
Gdyż ci, którzy cię nienawidzą, okryją się hańbą, a namiotu niegodziwych [już] nie będzie.
