Jób 6
1 Odpovídaje pak Job, řekl:
Əyyub belə cavab verdi:
2 Ó kdyby pilně zváženo bylo hořekování mé, a bída má na váze aby spolu vyzdvižena byla.
«Kaş bu dərdim çəkiləydi, Bütün ağrılarım tərəziyə qoyulaydı.
3 Jistě že by se nad písek mořský těžší ukázala, pročež mi se i slov nedostává.
Onda dənizlərin qumundan ağır gələrdi, Ona görə tez bu sözləri dedim.
4 Nebo střely Všemohoucího vězí ve mně, jejichž jed vysušil ducha mého, a hrůzy Boží bojují proti mně.
Həqiqətən, Külli-İxtiyarın oxları köksümdədir, Ruhum onların zəhərlərini içir. Allahın dəhşətləri mənə hücum çəkir.
5 Zdaliž řve divoký osel nad mladistvou travou? Řve-liž vůl nad picí svou?
Ot olanda vəhşi eşşək anqırarmı? Yem tapanda öküz heç böyürərmi?
6 Zdaliž jedí to, což neslaného jest, bez soli? Jest-liž chut v věci slzké?
Duzsuz, şit yeməyi yemək olarmı? Yumurta ağının dadı varmı?
7 Ach, kterýchž se ostýchala dotknouti duše má, ty jsou již bolesti těla mého.
Belə yeməklərə əl vurmaq istəmirəm, Onlardan iyrənirəm.
8 Ó by se naplnila žádost má, a aby to, čehož očekávám, dal Bůh,
Kaş arzuma çataydım, Allah mənə həsrətində olduğumu verəydi,
9 Totiž, aby se líbilo Bohu setříti mne, vztáhnouti ruku svou, a zahladiti mne.
Lütf edib məni əzsə belə, Əldən cəld olub həyatımın bağını kəssə belə,
10 Neboť mám ještě, čím bych se potěšoval, (ačkoli hořím bolestí, aniž mne Bůh co lituje), že jsem netajil řečí Nejsvětějšího.
Mən yenə ovunardım, Bu amansız dərdimə baxmayaraq Müqəddəs Olanın sözlərini inkar etmədiyimə görə sevinərdim.
11 Nebo jaká jest síla má, abych potrvati mohl? Aneb jaký konec můj, abych prodlel života svého?
Nə gücüm var ki, gözləyim? Sonum nə qədərdir ki, səbir edim?
12 Zdali síla má jest síla kamenná? Zdali tělo mé ocelivé?
Daş qədər güclüyəmmi? Ətim tuncdandırmı?
13 Zdaliž pak obrany mé není při mně? Aneb zdravý soud vzdálen jest ode mne,
Əlacsız qalanda Özümə kömək etməyə gücüm çatarmı?
14 Proti tomu, jehož lítostivost k bližnímu mizí, a kterýž bázeň Všemohoucího opustil?
İnsan Külli-İxtiyarın qorxusundan vaz keçsə belə, Çarəsiz qalanda ona dostun sədaqəti gərəkdir.
15 Bratří moji zmýlili mne jako potok, pominuli jako prudcí potokové,
Qardaşlarım mənə bir vadi kimi xəyanət etdi, Çaylar kimi axıb getdi.
16 Kteříž kalní bývají od ledu, a v nichž se kryje sníh.
Bu vadilər buzlar əriyəndə daşar, Qar suları ilə dolar.
17 V čas horka vysychají; když sucho bývá, mizejí z místa svého.
Bu vadilər quraq vaxtı quruyar, İstidə yataqlarından yox olar.
18 Sem i tam roztěkají se od toku svého obecného, v nic se obracejí a hynou.
Bu vadilərə görə karvanlar yolunu azar, Səhraya çıxanda həlak olar.
19 To vidouce houfové jdoucích z Tema, zástupové Sabejských, jenž naději měli v nich,
Temanın karvanları su axtarar, Səbadan gələn səyyahlar ora ümid bağlar.
20 Zastyděli se, že v nich doufali; nebo přišedše až k nim, oklamáni jsou.
Amma ora çatanda ümid bağladıqlarına peşman olar, Mat-məəttəl qalar.
21 Tak zajisté i vy byvše, nejste; vidouce potření mé, děsíte se.
İndi siz də mənim üçün bir heç olmusunuz, Bu dəhşətə baxıb qorxursunuz.
22 Zdali jsem řekl: Přineste mi, aneb z zboží svého udělte darů pro mne?
Mən demişəmmi “Mənə nəyisə verin, Var-dövlətinizdən mənə rüşvət göndərin?
23 Aneb: Vysvoboďte mne z ruky nepřítele, a z ruky násilníků vykupte mne?
Yaxud da məni düşmən əlindən qurtarın, Zalımların əlindən azad edin?”
24 Poučte mne, a budu mlčeti, a v čem bych bloudil, poslužte mi k srozumění.
Mən susum, siz mənə öyrədin, Nə səhv etmişəmsə, mənə göstərin.
25 Ó jak jsou pronikavé řeči upřímé! Ale co vzdělá obviňování vaše?
Doğru söz kəsərli olar, Sizin bu iradınız bəs nəyi sübut edir?
26 Zdali jen z slov mne viniti myslíte, a převívati řeči choulostivého?
Niyə sözlərimi qınamaq istəyirsiniz? Niyə mən biçarənin dediyini boşboğazlıq sanırsınız?
27 Také i na sirotka se obořujete, anobrž jámu kopáte příteli svému.
Yetim üçün belə, püşk atırsınız, Dostunuzu satırsınız.
28 A protož nyní chtějtež popatřiti na mne, a suďte, klamám-liť před oblíčejem vaším.
İndi lütf edib mənə baxın, Bax mən üzünüzə ağ yalan demərəm.
29 Napravte se, prosím, nechť není nepravostí; napravte se, pravím, a tak poznáte, žeť jest spravedlnost v té řeči mé.
Atın haqsızlığı, haqsızlıq etməyin, Düşünün ki, bu davada mən haqlıyam.
30 A jest-li na jazyku mém nepravost, neměl-liž bych, čitedlen býti bíd?
Dilimdən haqsız söz çıxırmı? Pis şeyləri ağzıma alırammı?
