< Jób 5 >

1 Zavolejž tedy, dá-liť kdo odpověd? A k kterému se z svatých obrátíš?
فریاد برآور و کمک بطلب، ولی آیا کسی گوش می‌دهد؟ کدام یک از فرشتگان به دادت می‌رسد.
2 Pakli k bláznu, zahubí ho rozhněvání, a nesmyslného zabije prchlivost.
سرانجام در عجز و درماندگی از غصه می‌میرند.
3 Jáť jsem viděl blázna, an se vkořenil, ale hned jsem zle tušil příbytku jeho, řka:
کسانی که از خدا برمی‌گردند، ظاهراً کامیاب هستند، ولی بلای ناگهانی بر آنها نازل می‌شود.
4 Vzdáleniť jsou synové jeho od spasení; nebo potříni budou v bráně, aniž bude, kdo by je vytrhl.
فرزندان ایشان بی‌پناه می‌گردند و در محکمه محکوم می‌شوند و کسی از آنها حمایت نمی‌کند.
5 Obilé jeho zžíře hladovitý, a i z prostřed trní je vychvátí; nadto sehltí násilník statek takových.
محصولاتشان را گرسنگان می‌خورند و ثروتشان را حریصان غارت می‌کنند.
6 Neboť nepochází z prachu trápení, aniž se z země pučí bída.
بلا و بدبختی هرگز بدون علّت دامنگیر انسان نمی‌شود.
7 Ale člověk rodí se k bídě, tak jako jiskry z uhlí zhůru létají.
بدبختی از خود انسان سرچشمه می‌گیرد، همچنانکه شعله از آتش برمی‌خیزد.
8 Jistě žeť bych já hledal Boha silného, a jemu bych předložil při svou,
اگر من جای تو بودم، مشکل خود را نزد خدا می‌بردم.
9 Kterýž činí věci veliké, nezpytatelné, divné, a jimž počtu není,
زیرا او معجزات شگفت‌انگیز می‌کند و کارهای عجیب و خارق‌العادهٔ بی‌شمار انجام می‌دهد.
10 Kterýž dává déšť na zemi, a spouští vody na pole,
بر زمین باران می‌باراند و کشتزارها را سیراب می‌کند،
11 Kterýž sází opovržené na místě vysokém, a žalostící vyvyšuje spasením,
فروتنان را سرافراز می‌گرداند و رنجدیدگان را شادی می‌بخشد.
12 Kterýž v nic obrací myšlení chytráků, tak aby nemohli k skutku přivésti ruce jejich ničeho,
او نقشه‌های اشخاص حیله‌گر را نقش بر آب می‌کند تا کاری از پیش نبرند.
13 Kterýž lapá moudré v chytrosti jejich; nebo rada převrácených bláznová bývá.
حکیمان را در زیرکیِ خودشان به دام می‌اندازد و توطئه‌های ایشان را خنثی می‌نماید.
14 Ve dne motají se jako ve tmách, a jako v noci šámají o poledni.
روز روشن برای آنها مانند شب تاریک است و در آن کورمال کورمال راه می‌روند.
15 Kterýž zachovává od meče a od úst jejich, a chudého od ruky násilníka.
خدا مظلومان و فقیران را از چنگ ظالمان می‌رهاند.
16 Máť zajisté nuzný naději, ale nepravost musí zacpati ústa svá.
او به فقیران امید می‌بخشد و دهان ظالمان را می‌بندد.
17 Aj, jak blahoslavený jest člověk, kteréhož tresce Bůh! A protož káráním Všemohoucího nepohrdej.
خوشا به حال کسی که خدای قادرمطلق تأدیبش می‌کند. پس وقتی او تو را تأدیب می‌نماید، دلگیر نشو.
18 Onť zajisté uráží, on i obvazuje; raní, ruka jeho také léčí.
اگر خدا تو را مجروح کند خودش هم زخمهایت را می‌بندد و تو را شفا می‌بخشد.
19 Z šesti úzkostí vysvobodil by tebe, ano i v sedmi nedotklo by se tebe zlé.
او تو را از هر بلایی می‌رهاند تا گزندی به تو نرسد.
20 V hladu vykoupil by tě od smrti, a v boji od moci meče.
خدا تو را هنگام قحطی از مرگ نجات خواهد داد و در موقع جنگ از دم شمشیر خواهد رهانید.
21 Když utrhá jazyk, byl bys skryt, aniž bys se bál zhouby, když by přišla.
از زخم زبان در امان خواهی بود و وقتی هلاکت آید، از آن نخواهی ترسید.
22 Zhouba a hlad buď tobě za smích, a nestrachuj se ani líté zvěři zemské.
بر هلاکت و قحطی خواهی خندید و از حیوانات وحشی هراس به دل راه نخواهی داد.
23 Nebo s kamením polním příměří tvé, a zvěř lítá polní pokoj zachová k tobě.
زمینی که شخم می‌زنی خالی از سنگ خواهد بود و جانوران خطرناک با تو در صلح و صفا به سر خواهند برد.
24 A shledáš, žeť stánek tvůj bude bezpečný, a navrátíš se zase k příbytku svému, a nezhřešíš.
خانهٔ تو در امان خواهد بود و از اموال تو چیزی دزدیده نخواهد شد.
25 Shledáš také, žeť se rozmnoží símě tvé, a potomci tvoji jako bylina zemská.
نسل تو مانند علف صحرا زیاد خواهند بود،
26 Vejdeš v šedinách do hrobu, tak jako odnášíno bývá zralé obilí časem svým.
و تو همچون خوشهٔ گندم که تا وقتش نرسد درو نمی‌شود، در کمال پیری، کامیاب از دنیا خواهی رفت.
27 Aj, toť jsme vyhledali, a takť jest; poslechniž toho, a schovej sobě to.
تجربه به من ثابت کرده است که همهٔ اینها حقیقت دارد؛ پس به خاطر خودت نصیحت مرا بشنو.

< Jób 5 >