Jób 4
1 Jemuž odpovídaje Elifaz Temanský, řekl:
Temanlı Elifaz belə cavab verdi:
2 Počneme-li mluviti s tebou, neponeseš-liž toho těžce? Ale kdož by se zdržeti mohl, aby neměl mluviti?
«Kimsə sənə bir söz desə, inciyərsənmi? Danışmasın deyə kim özünü saxlaya bilər?
3 Aj, učívals mnohé, a rukou opuštěných jsi posiloval.
Bəli, çoxlarına dərs verdin, Onları əlləri taqətdən düşərkən gücləndirdin.
4 Padajícího pozdvihovals řečmi svými, a kolena zemdlená jsi zmocňoval.
Yıxılanları sözlərinlə qaldırdın, Dizləri əsənlərə güc verdin.
5 Nyní pak, jakž toto přišlo na tebe, těžce to neseš, a jakž tě dotklo, předěšen jsi.
İndi bu iş başına gələrkən Özün taqətdən düşdün, Bəla sənə dəyəndə özünü itirdin.
6 Nebylo-liž náboženství tvé nadějí tvou, a upřímost cest tvých očekáváním tvým?
Sən Allah xofuna etibar etmirdinmi? Kamil həyatına ümid edən sən deyildinmi?
7 Rozpomeň se, prosím, kdo jest kdy nevinný zahynul? Aneb kde upřímí vyhlazeni jsou?
Kimdir günahsız məhv olan? İndi yada sal. Əməlisalehlərin həlak olduğunu harada görmüsən?
8 Jakož jsem já vídal ty, kteříž orali nepravost, a rozsívali převrácenost, že ji i žali.
Mənim gördüyümə görə şər sahəsini belləyən, Əzab toxumu səpən insanlar əkdiyini biçər.
9 Od dchnutí Božího hynou, a duchem prchlivosti jeho v nic obracíni bývají.
Onlar Allahın nəfəsi ilə yox olar, Qəzəbinin küləyi onları udar.
10 Řvání lva a hlas lvice a zubové mladých lvíčat setříni bývají.
Aslanların nəfəsi, qızmış şirlərin səsi kəsildi, Gənc aslanların dişləri qırıldı.
11 Hyne lev, že nemá loupeže, a lvíčata mladá rozptýlena bývají.
Şikarı olmadığı üçün güclü aslan həlak olar, Dişi aslanların balaları pərən-pərən qalar.
12 Nebo i tajně doneslo se mne slovo, a pochopilo ucho mé něco maličko toho.
Mənə gizli bir söz çatdı, Qulağım bir pıçıltı eşitdi,
13 V přemyšlováních z vidění nočních, když připadá tvrdý sen na lidi,
Gecə röyalardan doğan düşüncələr içində olanda, İnsanların dərin yuxuya getdiyi zamanda
14 Strach připadl na mne a lekání, kteréž předěsilo všecky kosti mé.
Üstümə bir qorxu, bir titrətmə gəldi, Bütün sümüklərimi lərzəyə saldı.
15 Duch zajisté před tváří mou šel, tak že vlasové vstávali na těle mém.
Qarşımdan bir ruh keçdi, Bütün tüklərimi ürpətdi.
16 Zastavil se, ale neznal jsem tváři jeho; tvárnost jen byla před očima mýma. Mezi tím mlče, slyšel jsem hlas:
Ruh dayandı, bunun nə olduğunu bilmədim. Gözlərimin önündə bir surət dururdu, Sükunətin içindən bir səs eşitdim:
17 Zdaliž může člověk spravedlivějším býti než Bůh, aneb muž čistším nad toho, kterýž ho učinil?
“İnsan Allah qarşısında saleh olarmı? Yaradanın qarşısında təmiz adam varmı?
18 Ano mezi služebníky jeho není dokonalosti, a při andělích svých zanechal nedostatku.
Allah bəndələrinə güvənmir, Mələklərində belə, səhv görür.
19 Èím více při těch, kteříž bydlejí v domích hliněných, jejichž základ jest na prachu, a setříni bývají snáze než mol.
Palçıq evlərdə yaşayanlara, Mayası torpaqdan olanlara, Güvədən də tez əzilənlərə O güvənərmi?
20 Od jitra až do večera stíráni bývají, a kdož toho nerozvažují, na věky zahynou.
Ömürləri səhərdən axşama çatmır, Fərqi yoxdur, hamı əbədi yox olur.
21 Zdaliž nepomíjí sláva jejich s nimi? Umírají, ale ne v moudrosti.
Yaşadıqları çadırın ipləri çəkiləndə Heç nə anlamazlar, ölüb gedərlər”.
