Jób 39
1 Víš-li, kterého času rodí kamsíkové, a laň ku porodu pracující spatřil-lis?
Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
2 Máš-li v počtu měsíce, kteréž vyplňují? Znáš-li, pravím, čas porodu jejich?
Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
3 Jak se kladou, plod svůj utiskají, a s bolestí ho pozbývají?
Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
4 Jak se zmocňují mladí jejich, i odchovávají picí polní, a vycházejíce, nenavracují se k nim?
Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
5 Kdo propustil zvěř, aby byla svobodná? A řemení divokého osla kdo rozvázal?
Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
6 Jemuž jsem dal pustinu místo domu jeho, a místo příbytku jeho zemi slatinnou.
Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
7 Posmívá se hluku městskému, a na křikání toho, kdož by jej honil, nic nedbá.
On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
8 To, což nachází v horách, jest pastva jeho; nebo toliko zeliny hledá.
Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
9 Svolí-liž jednorožec, aby tobě sloužil, a u jeslí tvých aby nocoval?
Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
10 Připřáhneš-liž provazem jednorožce k orání? Bude-liž vláčeti brázdy za tebou?
Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
11 Zdaž se na něj ubezpečíš, proto že jest veliká síla jeho, a poručíš jemu svou práci?
Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
12 Zdaž se jemu dověříš, že sveze semeno tvé, a na humno tvé shromáždí?
Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
13 Ty-lis dal pávům křídlo pěkné, aneb péro čápu neb pstrosu?
Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
14 A že opouští na zemi vejce svá, ačkoli je v prachu osedí,
Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
15 Nic nemysle, že by je noha potlačiti, aneb zvěř polní pošlapati mohla?
A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
16 Tak se zatvrzuje k mladým svým, jako by jich neměl; jako by neužitečná byla práce jeho, tak jest bez starosti.
Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
17 Nebo nedal jemu Bůh moudrosti, aniž mu udělil rozumnosti.
Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
18 Èasem svým zhůru se vznášeje, posmívá se koni i jezdci jeho.
Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
19 Zdaž ty dáti můžeš koni sílu? Ty-li ozdobíš šíji jeho řehtáním?
Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
20 Zdali jej zastrašíš jako kobylku? Anobrž frkání chřípí jeho strašlivé jest.
Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
21 Kopá důl, a pléše v síle své, vycházeje vstříc i zbroji.
Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
22 Směje se strachu, aniž se leká, aniž ustupuje zpátkem před ostrostí meče,
Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
23 Ač i toul na něm chřestí, a blyští se dřevce a kopí.
Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
24 S hřmotem a s hněvem kopá zemi, aniž pokojně stojí k zvuku trouby.
Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
25 Anobrž k zvuku trouby řehce, a zdaleka cítí boj, hluk knížat a prokřikování.
Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
26 Zdali podlé rozumu tvého létá jestřáb, roztahuje křídla svá na poledne?
Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
27 Zdali k rozkazu tvému zhůru se vznáší orlice, a vysoko se hnízdí?
Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?
28 Na skále přebývá, přebývá na špičaté skále jako na hradě,
Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.
29 Odkudž hledá pokrmu, kterýž z daleka očima svýma spatřuje.
Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.
30 Ano i mladí její střebí krev, a kde těla mrtvá, tu i ona jest.
Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.
