< Jób 39 >

1 Víš-li, kterého času rodí kamsíkové, a laň ku porodu pracující spatřil-lis?
«آیا وقت زاییدن بز کوهی را می‌دانی؟ یا زمان وضع حمل آهو را نشان می‌دهی؟۱
2 Máš-li v počtu měsíce, kteréž vyplňují? Znáš-li, pravím, čas porodu jejich?
آیا ماههایی را که کامل می‌سازندحساب توانی کرد؟ یا زمان زاییدن آنهارامی دانی؟۲
3 Jak se kladou, plod svůj utiskají, a s bolestí ho pozbývají?
خم شده، بچه های خود را می‌زایند واز دردهای خود فارغ می‌شوند.۳
4 Jak se zmocňují mladí jejich, i odchovávají picí polní, a vycházejíce, nenavracují se k nim?
بچه های آنهاقوی شده، در بیابان نمو می‌کنند، می‌روند و نزدآنها برنمی گردند.۴
5 Kdo propustil zvěř, aby byla svobodná? A řemení divokého osla kdo rozvázal?
کیست که خر وحشی را رهاکرده، آزاد ساخت. و کیست که بندهای گورخر راباز نمود.۵
6 Jemuž jsem dal pustinu místo domu jeho, a místo příbytku jeho zemi slatinnou.
که من بیابان را خانه او ساختم، وشوره زار را مسکن او گردانیدم.۶
7 Posmívá se hluku městskému, a na křikání toho, kdož by jej honil, nic nedbá.
به غوغای شهراستهزاء می‌کند و خروش رمه بان را گوش نمی گیرد.۷
8 To, což nachází v horách, jest pastva jeho; nebo toliko zeliny hledá.
دایره کوهها چراگاه او است و هرگونه سبزه را می‌طلبد.۸
9 Svolí-liž jednorožec, aby tobě sloužil, a u jeslí tvých aby nocoval?
آیا گاو وحشی راضی شود که تو را خدمت نماید، یا نزد آخور تو منزل گیرد؟۹
10 Připřáhneš-liž provazem jednorožce k orání? Bude-liž vláčeti brázdy za tebou?
آیا گاو وحشی را به ریسمانش به شیار توانی بست؟ یا وادیها را از عقب تو مازو خواهد نمود؟۱۰
11 Zdaž se na něj ubezpečíš, proto že jest veliká síla jeho, a poručíš jemu svou práci?
آیا از اینکه قوتش عظیم است بر او اعتمادخواهی کرد؟ و کار خود را به او حواله خواهی نمود؟۱۱
12 Zdaž se jemu dověříš, že sveze semeno tvé, a na humno tvé shromáždí?
آیا براو توکل خواهی کرد که محصولت را باز آورد و آن را به خرمنگاهت جمع کند؟۱۲
13 Ty-lis dal pávům křídlo pěkné, aneb péro čápu neb pstrosu?
«بال شترمرغ به شادی متحرک می‌شود واما پر و بال او مثل لقلق نیست.۱۳
14 A že opouští na zemi vejce svá, ačkoli je v prachu osedí,
زیرا که تخمهای خود را به زمین وامی گذارد و بر روی خاک آنها را گرم می‌کند۱۴
15 Nic nemysle, že by je noha potlačiti, aneb zvěř polní pošlapati mohla?
و فراموش می‌کند که پا آنها را می‌افشرد، و وحوش صحرا آنها راپایمال می‌کنند.۱۵
16 Tak se zatvrzuje k mladým svým, jako by jich neměl; jako by neužitečná byla práce jeho, tak jest bez starosti.
با بچه های خود سختی می کند که گویا از آن او نیستند، محنت او باطل است و متاسف نمی شود.۱۶
17 Nebo nedal jemu Bůh moudrosti, aniž mu udělil rozumnosti.
زیرا خدا او را ازحکمت محروم ساخته، و از فطانت او را نصیبی نداده است.۱۷
18 Èasem svým zhůru se vznášeje, posmívá se koni i jezdci jeho.
هنگامی که به بلندی پرواز می‌کنداسب و سوارش را استهزا می‌نماید.۱۸
19 Zdaž ty dáti můžeš koni sílu? Ty-li ozdobíš šíji jeho řehtáním?
«آیا تو اسب را قوت داده و گردن او را به یال ملبس گردانیده‌ای؟۱۹
20 Zdali jej zastrašíš jako kobylku? Anobrž frkání chřípí jeho strašlivé jest.
آیا او را مثل ملخ به جست وخیز آورده‌ای؟ خروش شیهه او مهیب است.۲۰
21 Kopá důl, a pléše v síle své, vycházeje vstříc i zbroji.
در وادی پا زده، از قوت خود وجدمی نماید و به مقابله مسلحان بیرون می‌رود.۲۱
22 Směje se strachu, aniž se leká, aniž ustupuje zpátkem před ostrostí meče,
برخوف استهزاء کرده، هراسان نمی شود، و از دم شمشیر برنمی گردد.۲۲
23 Ač i toul na něm chřestí, a blyští se dřevce a kopí.
ترکش بر او چکچک می‌کند، و نیزه درخشنده و مزراق۲۳
24 S hřmotem a s hněvem kopá zemi, aniž pokojně stojí k zvuku trouby.
با خشم وغیض زمین را می‌نوردد. و چون کرنا صدا می‌کندنمی ایستد،۲۴
25 Anobrž k zvuku trouby řehce, a zdaleka cítí boj, hluk knížat a prokřikování.
وقتی که کرنا نواخته شود هه هه می‌گوید و جنگ را از دور استشمام می‌کند، وخروش سرداران و غوغا را.۲۵
26 Zdali podlé rozumu tvého létá jestřáb, roztahuje křídla svá na poledne?
آیا از حکمت توشاهین می‌پرد؟ و بالهای خود را بطرف جنوب پهن می‌کند؟۲۶
27 Zdali k rozkazu tvému zhůru se vznáší orlice, a vysoko se hnízdí?
آیا از فرمان تو عقاب صعودمی نماید و آشیانه خود را به‌جای بلند می‌سازد؟۲۷
28 Na skále přebývá, přebývá na špičaté skále jako na hradě,
بر صخره ساکن شده، ماوا می‌سازد. بر صخره تیز و بر ملاذ منیع.۲۸
29 Odkudž hledá pokrmu, kterýž z daleka očima svýma spatřuje.
از آنجا خوراک خود را به نظر می‌آورد و چشمانش از دور می‌نگرد.۲۹
30 Ano i mladí její střebí krev, a kde těla mrtvá, tu i ona jest.
بچه هایش خون را می‌مکند و جایی که کشتگانند او آنجا است.»۳۰

< Jób 39 >