Jób 35
1 Ještě mluvil Elihu, a řekl:
Elihoe vervolgde, en sprak:
2 Domníváš-liž se, že jsi to s soudem řekl: Spravedlnost má převyšuje Boží?
Houdt ge dit voor behoorlijk, Noemt ge dit "mijn rechtvaardiging voor God",
3 Nebo jsi řekl: Co mi prospěje, jaký užitek budu míti, bych i nehřešil?
Als ge vraagt: Wat baat het mij, Wat voordeel heb ik, als ik niet zondig?
4 Já odpovím tobě místně, i tovaryšům tvým s tebou.
Ik zal u antwoord geven op uw vraag, En aan uw vrienden met u.
5 Pohleď na nebe a viz, anobrž spatř oblaky, vyšší, než-lis ty.
Blik naar de hemel op, en zie, Aanschouw de wolken, hoog boven u uit!
6 Jestliže bys hřešil, co svedeš proti němu? A byť se i rozmnožily nešlechetnosti tvé, co mu uškodíš?
Wanneer ge zondigt, wat deert het Hem; Zijn uw misdrijven talrijk, wat doet het Hem;
7 Budeš-li spravedlivý, čeho mu udělíš? Aneb co z ruky tvé vezme?
Zijt ge rechtschapen, wat schenkt ge Hem, Of wat ontvangt Hij van u?
8 Každémuť člověku bezbožnost jeho uškodí, a synu člověka spravedlnost jeho prospěje.
Uw boosheid raakt enkel den mens, als gij, Uw gerechtigheid het mensenkind!
9 Z množství nátisk trpících, kteréž k tomu přivodí, aby úpěli a křičeli pro ukrutnost povýšených,
Men klaagt wel over allerhande verdrukking En jammert onder de macht der tyrannen,
10 Žádný neříká: Kde jest Bůh stvořitel můj? Ješto on dává zpěv i v noci.
Maar men zegt niet: Waar is God, die ons schiep, Die ons visioenen geeft in de nacht,
11 On vyučuje nás nad hovada zemská, a nad ptactvo nebeské moudřejší nás činí.
Die ons onderricht door de dieren der aarde Door de vogels in de lucht ons wijsheid leert.
12 Tehdáž volají-li pro pýchu zlých, nebývají vyslyšáni.
Zo roept men wel, maar Hij antwoordt niet, Om de hoogmoed der bozen.
13 A jistě žeť ošemetnosti nevyslýchá Bůh silný, a Všemohoucí nepatří na ni.
Maar als God niet luistert naar ijdel geroep, De Almachtige er geen aandacht aan schenkt,
14 Mnohem méně, jestliže díš: Nepatříš na to. Sám s sebou vejdi v soud před ním, a doufej v něho.
Hoeveel te minder, als ge beweert, dat ge Hem niet bespeurt, Dat ge een proces met Hem aangaat, en gij op Hem wacht;
15 Ale nyní poněvadž nic není těch věcí, navštívil jej hněv jeho; nebo nechce znáti hojnosti této veliké.
Of zelfs, dat zijn gramschap niet straft, En dat Hij niet eens de misdaad kent!
16 A protož marně Job otvírá ústa svá, hloupě rozmnožuje řeči své.
Job opent zijn mond tot ijdel gezwets, Spreekt grote woorden in onverstand.
