Jób 33
1 Slyšiž tedy, prosím, Jobe, řeči mé, a všech slov mých ušima svýma pozoruj.
A przetoż, Ijobie! słuchaj proszę mów moich, a wszystkie słowa moje przyjmij w uszy.
2 Aj, jižť otvírám ústa svá, mluví jazyk můj v ústech mých.
Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem.
3 Upřímost srdce mého a umění vynesou rtové moji.
Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą.
4 Duch Boha silného učinil mne, a dchnutí Všemohoucího dalo mi život.
Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.
5 Můžeš-li, odpovídej mi, připrav se proti mně, a postav se.
Możeszli, odpowiedz mi; sporządź się, a stań przeciwko mnie.
6 Aj, já podlé žádosti tvé buduť místo Boha silného; z bláta sformován jsem i já.
Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.
7 Pročež strach ze mne nepředěsí tě, a ruka má nebudeť k obtížení.
Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.
8 Řekl jsi pak přede mnou, a hlas ten řečí tvých slyšel jsem:
A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.
9 Èist jsem, bez přestoupení, nevinný jsem, a nepravosti při mně není.
Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.
10 Aj, příčiny ku potření mne shledal Bůh, klade mne sobě za nepřítele,
Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.
11 Svírá poutami nohy mé, střeže všech stezek mých.
Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.
12 Aj, tím nejsi spravedliv, odpovídám tobě, nebo větší jest Bůh nežli člověk.
Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek.
13 Oč se s ním nesnadníš? Žeť všech svých věcí nezjevuje?
Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia?
14 Ano jednou mluví Bůh silný, i dvakrát, a nešetří toho člověk.
Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa.
15 Skrze sny u vidění nočním, když připadá hluboký sen na lidi ve spaní na ložci,
We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu:
16 Tehdáž odkrývá ucho lidem, a čemu je učí, to zpečeťuje,
Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje,
17 Aby odtrhl člověka od skutku zlého, a pýchu od muže vzdálil,
Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął;
18 A zachoval duši jeho od jámy, a život jeho aby netrefil na meč.
Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.
19 Tresce i bolestí na lůži jeho, a všecky kosti jeho násilnou nemocí,
Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą.
20 Tak že sobě život jeho oškliví pokrm, a duše jeho krmi nejlahodnější.
Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.
21 Hyne tělo jeho patrně, a vyhlédají kosti jeho, jichž prvé nebylo vídati.
Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było;
22 A tak bývá blízká hrobu duše jeho, a život jeho smrtelných ran.
I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.
23 Však bude-li míti anděla vykladače jednoho z tisíce, kterýž by za člověka oznámil pokání jeho:
Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego:
24 Tedy smiluje se nad ním, a dí: Vyprosť jej, ať nesstoupí do porušení, oblíbilť jsem mzdu vyplacení.
Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.
25 I odmladne tělo jeho nad dítěcí, a navrátí se ke dnům mladosti své.
I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej.
26 Kořiti se bude Bohu, a zamiluje jej, a patřiti bude na něj tváří ochotnou; nadto navrátí člověku spravedlnost jeho.
Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;
27 Kterýž hledě na lidi, řekne: Zhřešilť jsem byl, a to, což pravého bylo, převrátil jsem, ale nebylo mi to prospěšné.
Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.
28 Bůh však vykoupil duši mou, aby nešla do jámy, a život můj, aby světlo spatřoval.
Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość.
29 Aj, všeckoť to dělá Bůh silný dvakrát i třikrát při člověku,
Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem,
30 Aby odvrátil duši jeho od jámy, a aby osvícen byl světlem živých.
Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.
31 Pozoruj, Jobe, poslouchej mne, mlč, ať já mluvím.
Uważaj to, Ijobie, słuchaj mię; milcz, a ja będę mówił.
32 Jestliže máš slova, odpovídej mi, nebo bych chtěl ospravedlniti tebe.
Wszakże maszli co mówić, a odpowiedzże mi; mów, bobym cię rad usprawiedliwił.
33 Pakli nic, ty mne poslouchej; mlč, a poučím tě moudrosti.
A jeźli niemasz, słuchajże mię, a nauczę cię mądrości.
