Jób 33
1 Slyšiž tedy, prosím, Jobe, řeči mé, a všech slov mých ušima svýma pozoruj.
Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.
2 Aj, jižť otvírám ústa svá, mluví jazyk můj v ústech mých.
Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.
3 Upřímost srdce mého a umění vynesou rtové moji.
Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.
4 Duch Boha silného učinil mne, a dchnutí Všemohoucího dalo mi život.
La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.
5 Můžeš-li, odpovídej mi, připrav se proti mně, a postav se.
Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.
6 Aj, já podlé žádosti tvé buduť místo Boha silného; z bláta sformován jsem i já.
Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.
7 Pročež strach ze mne nepředěsí tě, a ruka má nebudeť k obtížení.
Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.
8 Řekl jsi pak přede mnou, a hlas ten řečí tvých slyšel jsem:
Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:
9 Èist jsem, bez přestoupení, nevinný jsem, a nepravosti při mně není.
Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;
10 Aj, příčiny ku potření mne shledal Bůh, klade mne sobě za nepřítele,
Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;
11 Svírá poutami nohy mé, střeže všech stezek mých.
Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.
12 Aj, tím nejsi spravedliv, odpovídám tobě, nebo větší jest Bůh nežli člověk.
Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.
13 Oč se s ním nesnadníš? Žeť všech svých věcí nezjevuje?
Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?
14 Ano jednou mluví Bůh silný, i dvakrát, a nešetří toho člověk.
Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.
15 Skrze sny u vidění nočním, když připadá hluboký sen na lidi ve spaní na ložci,
En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,
16 Tehdáž odkrývá ucho lidem, a čemu je učí, to zpečeťuje,
Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,
17 Aby odtrhl člověka od skutku zlého, a pýchu od muže vzdálil,
Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,
18 A zachoval duši jeho od jámy, a život jeho aby netrefil na meč.
Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.
19 Tresce i bolestí na lůži jeho, a všecky kosti jeho násilnou nemocí,
Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.
20 Tak že sobě život jeho oškliví pokrm, a duše jeho krmi nejlahodnější.
Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.
21 Hyne tělo jeho patrně, a vyhlédají kosti jeho, jichž prvé nebylo vídati.
Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.
22 A tak bývá blízká hrobu duše jeho, a život jeho smrtelných ran.
Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.
23 Však bude-li míti anděla vykladače jednoho z tisíce, kterýž by za člověka oznámil pokání jeho:
Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,
24 Tedy smiluje se nad ním, a dí: Vyprosť jej, ať nesstoupí do porušení, oblíbilť jsem mzdu vyplacení.
Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.
25 I odmladne tělo jeho nad dítěcí, a navrátí se ke dnům mladosti své.
Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.
26 Kořiti se bude Bohu, a zamiluje jej, a patřiti bude na něj tváří ochotnou; nadto navrátí člověku spravedlnost jeho.
Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.
27 Kterýž hledě na lidi, řekne: Zhřešilť jsem byl, a to, což pravého bylo, převrátil jsem, ale nebylo mi to prospěšné.
Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;
28 Bůh však vykoupil duši mou, aby nešla do jámy, a život můj, aby světlo spatřoval.
Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.
29 Aj, všeckoť to dělá Bůh silný dvakrát i třikrát při člověku,
Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,
30 Aby odvrátil duši jeho od jámy, a aby osvícen byl světlem živých.
Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.
31 Pozoruj, Jobe, poslouchej mne, mlč, ať já mluvím.
Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.
32 Jestliže máš slova, odpovídej mi, nebo bych chtěl ospravedlniti tebe.
Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.
33 Pakli nic, ty mne poslouchej; mlč, a poučím tě moudrosti.
Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.
