Jób 28
1 Máť zajisté stříbro prameny své, a zlato místo k přehánění.
Отож, має срі́бло своє джерело́, і є місце для золота, де його чи́стять,
2 Železo z země vzato bývá, a kámen rozpuštěný dává měď.
залізо береться із по́роху, з ка́меня мідь виплавляється.
3 Cíl ukládá temnostem, a všelikou dokonalost člověk vystihá, kámen mrákoty a stínu smrti.
Люди́на кладе для темно́ти кінця́, і докра́ю досліджує все, і шукає камі́ння у те́мряві та в смертній тіні:
4 Protrhuje se řeka na obyvatele, tak že ji nemůže žádný přebřesti, a svozována bývá uměním smrtelného člověka, i odchází.
ламає в копа́льні далеко від ме́шканця; забуті ногою люди́ни, ви́сять місця́, відда́лені від чоловіка.
5 Z země vychází chléb, ačkoli pod ní jest něco rozdílného, podobného k ohni.
Земля — хліб із неї похо́дить, а під нею пори́то, немов би огнем,
6 V některé zemi jest kamení zafirové a prach zlatý,
місце сапфі́ру — каміння її, й порох золота в ній.
7 K čemuž stezky nezná žádný pták, aniž ji spatřilo oko luňáka,
Стежка туди — не знає її хижий птах, її око орли́не не бачило,
8 Kteréž nešlapala mladá zvěř, aniž šel po ní lev.
не ступала по ній молода звірина́, не ходив нею лев.
9 K škřemeni vztahuje ruku svou, a z kořene převrací hory.
Чоловік свою руку по кре́мінь витя́гує, гори від кореня переверта́є,
10 Z skálí vyvodí potůčky, a všecko, což jest drahého, spatřuje oko jeho.
пробива́є у скелях канали, і все дороге бачить око його!
11 Vylévati se řekám zbraňuje, a tak cožkoli skrytého jest, na světlo vynáší.
Він зага́чує рі́ки від ви́ливу, а захо́вані речі виво́дить на світло.
12 Ale moudrost kde nalezena bývá? A kde jest místo rozumnosti?
Та де мудрість знахо́диться, і де́ місце розуму?
13 Neví smrtelný člověk ceny její, aniž bývá nalezena v zemi živých.
Люди́на не знає ціни їй, і вона у країні живих не знахо́диться.
14 Propast praví: Není ve mně, moře také dí: Není u mne.
Безо́дня говорить: „Вона не в мені!“і море звіщає: „Вона не зо мною!“
15 Nedává se zlata čistého za ni, aniž odváženo bývá stříbro za směnu její.
Щирого золота дати за неї не можна, і не ва́житься срі́бло ціною за неї.
16 Nemůže býti ceněna za zlato z Ofir, ani za onychin drahý a zafir.
Не важать за неї офі́рського золота, ні дорогого оні́ксу й сапі́ру.
17 Nevrovná se jí zlato ani drahý kámen, aniž směněna býti může za nádobu z ryzího zlata.
Золото й скло — не рівня́ються в ва́ртості їй, і її не зміня́ти на по́суд із щирого золота.
18 Korálů pak a perel se nepřipomíná; nebo nabytí moudrosti dražší jest nad klénoty.
Кора́лі й кришта́ль і не зга́дуються, а набу́ток премудрости — ліпший за пе́рли!
19 Není jí rovný v ceně smaragd z Mouřenínské země, aniž za čisté zlato může ceněna býti.
Не рівня́ється їй етіо́пський топа́з, і не ва́житься золото щире за неї.
20 Odkudž tedy moudrost přichází? A kde jest místo rozumnosti?
А мудрість ізвідки прихо́дить, і де́ місце розуму?
21 Poněvadž skryta jest před očima všelikého živého, i před nebeským ptactvem ukryta jest.
Бо вона від очей усьо́го живого захо́вана, і від птаства небесного скрита вона.
22 Zahynutí i smrt praví: Ušima svýma slyšely jsme pověst o ní.
Аваддо́н той і смерть промовляють: Ушима своїми ми чули про неї лиш чутку!
23 Sám Bůh rozumí cestě její, a on ví místo její.
Тільки Бог розуміє дорогу її, й тільки Він знає місце її!
24 Nebo on končiny země spatřuje, a všecko, což jest pod nebem, vidí,
Бо Він аж на кінці землі придивля́ється, ба́чить під небом усім.
25 Tak že větru váhu dává, a vody v míru odvažuje.
Коли́ Він чинив вагу ві́трові, а воду утво́рював мірою,
26 On též vyměřuje dešti právo, i cestu blýskání hromů.
коли Він уста́ву складав для дощу та дороги для бли́скавки грому,
27 Hned tehdáž viděl ji, a rozhlásil ji, připravil ji, a vystihl ji.
тоді Він побачив її та про неї повів, міцно поставив її та її дослідив!
28 Èlověku pak řekl: Aj, bázeň Páně jest moudrost, a odstoupiti od zlého rozumnost.
І сказав Він люди́ні тоді: „Таж страх Господній — це мудрість, а ві́дступ від злого — це розум!“
