< Jób 28 >

1 Máť zajisté stříbro prameny své, a zlato místo k přehánění.
«یقین برای نقره معدنی است، و به جهت طلا جایی است که آن را قال می‌گذارند.۱
2 Železo z země vzato bývá, a kámen rozpuštěný dává měď.
آهن از خاک گرفته می‌شود و مس ازسنگ گداخته می‌گردد.۲
3 Cíl ukládá temnostem, a všelikou dokonalost člověk vystihá, kámen mrákoty a stínu smrti.
مردم برای تاریکی حدمی گذارند و تا نهایت تمام تفحص می‌نمایند، تابه سنگهای ظلمت غلیظ و سایه موت.۳
4 Protrhuje se řeka na obyvatele, tak že ji nemůže žádný přebřesti, a svozována bývá uměním smrtelného člověka, i odchází.
کانی دور از ساکنان زمین می‌کنند، از راه گذریان فراموش می‌شوند و دور از مردمان آویخته شده، به هر طرف متحرک می‌گردند.۴
5 Z země vychází chléb, ačkoli pod ní jest něco rozdílného, podobného k ohni.
از زمین نان بیرون می‌آید، و ژرفیهایش مثل آتش سرنگون می‌شود.۵
6 V některé zemi jest kamení zafirové a prach zlatý,
سنگهایش مکان یاقوت کبود است. وشمشهای طلا دارد.۶
7 K čemuž stezky nezná žádný pták, aniž ji spatřilo oko luňáka,
آن راه را هیچ مرغ شکاری نمی داند، و چشم شاهین آن را ندیده است،۷
8 Kteréž nešlapala mladá zvěř, aniž šel po ní lev.
وجانوران درنده بر آن قدم نزده‌اند، و شیر غران برآن گذر نکرده.۸
9 K škřemeni vztahuje ruku svou, a z kořene převrací hory.
دست خود را به سنگ خارا درازمی کنند، و کوهها را از بیخ برمی کنند.۹
10 Z skálí vyvodí potůčky, a všecko, což jest drahého, spatřuje oko jeho.
نهرها ازصخره‌ها می‌کنند و چشم ایشان هر چیز نفیس رامی بیند.۱۰
11 Vylévati se řekám zbraňuje, a tak cožkoli skrytého jest, na světlo vynáší.
نهرها را از تراوش می‌بندند وچیزهای پنهان شده را به روشنایی بیرون می‌آورند.۱۱
12 Ale moudrost kde nalezena bývá? A kde jest místo rozumnosti?
اما حکمت از کجا پیدا می‌شود؟ وجای فطانت کجا است؟۱۲
13 Neví smrtelný člověk ceny její, aniž bývá nalezena v zemi živých.
انسان قیمت آن رانمی داند و در زمین زندگان پیدا نمی شود.۱۳
14 Propast praví: Není ve mně, moře také dí: Není u mne.
لجه می‌گوید که در من نیست، و دریا می‌گوید که نزدمن نمی باشد.۱۴
15 Nedává se zlata čistého za ni, aniž odváženo bývá stříbro za směnu její.
زر خالص به عوضش داده نمی شود و نقره برای قیمتش سنجیده نمی گردد.۱۵
16 Nemůže býti ceněna za zlato z Ofir, ani za onychin drahý a zafir.
به زر خالص اوفیر آن را قیمت نتوان کرد، و نه به جزع گرانبها و یاقوت کبود.۱۶
17 Nevrovná se jí zlato ani drahý kámen, aniž směněna býti může za nádobu z ryzího zlata.
با طلا و آبگینه آن را برابر نتوان کرد، و زیورهای طلای خالص بدل آن نمی شود.۱۷
18 Korálů pak a perel se nepřipomíná; nebo nabytí moudrosti dražší jest nad klénoty.
مرجان و بلور مذکورنمی شود و قیمت حکمت از لعل گرانتر است.۱۸
19 Není jí rovný v ceně smaragd z Mouřenínské země, aniž za čisté zlato může ceněna býti.
زبرجد حبش با آن مساوی نمی شود و به زرخالص سنجیده نمی گردد.۱۹
20 Odkudž tedy moudrost přichází? A kde jest místo rozumnosti?
پس حکمت ازکجا می‌آید؟ و مکان فطانت کجا است؟۲۰
21 Poněvadž skryta jest před očima všelikého živého, i před nebeským ptactvem ukryta jest.
ازچشم تمامی زندگان پنهان است، و از مرغان هوامخفی می‌باشد.۲۱
22 Zahynutí i smrt praví: Ušima svýma slyšely jsme pověst o ní.
ابدون و موت می‌گویند که آوازه آن را به گوش خود شنیده‌ایم.۲۲
23 Sám Bůh rozumí cestě její, a on ví místo její.
خدا راه آن را درک می‌کند و او مکانش را می‌داند.۲۳
24 Nebo on končiny země spatřuje, a všecko, což jest pod nebem, vidí,
زیراکه او تا کرانه های زمین می‌نگرد و آنچه را که زیرتمامی آسمان است می‌بیند.۲۴
25 Tak že větru váhu dává, a vody v míru odvažuje.
تا وزن از برای بادقرار دهد، و آبها را به میزان بپیماید.۲۵
26 On též vyměřuje dešti právo, i cestu blýskání hromů.
هنگامی که قانونی برای باران قرار داد، و راهی برای سهام رعد،۲۶
27 Hned tehdáž viděl ji, a rozhlásil ji, připravil ji, a vystihl ji.
آنگاه آن را دید و آن را بیان کرد. آن رامهیا ساخت و هم تفتیشش نمود.۲۷
28 Èlověku pak řekl: Aj, bázeň Páně jest moudrost, a odstoupiti od zlého rozumnost.
و به انسان گفت: اینک ترس خداوند حکمت است، و ازبدی اجتناب نمودن، فطانت می‌باشد.»۲۸

< Jób 28 >